
83* ex Olymp. IX. 12,0. et Nem. X. 35. scribendüm
civuy/fifm&ß'*. Isthm. VIII. 124., lege aoibai y eXiirov.
g - Longa syllaba in thesi, vt iam ad Orbhiea observa
tu m, non facit hiatum, nisi in fine ordinis, Vide Pyth.
I. 5(5. VIIL <13$. Isthm. I. 21. II. 64. Ttâ defendi posset
Qtmoi a Schmidio in Pyth. X. 42- illatuin, niâi etiam.
vnjgata recte se baheret. Dèfendi posset etiam Pyth.
IV. 1x5. îruuh-ioy&roye cod. Bodl. receptum: sed lofige
exquisitins est vulgatum, mxwsl toy%oig. Sed quod IX.
@4. legitur, q>S'ovs()oi d? apwovr0 (ira’ $ï xig axçov Hmv,
saxllo pacto fern potent. Locum pessdnie corruptum sic
emendandum puto: ïp’&avsQol, d’ ctuevovyw. :$t ngeic.
i. e. inuidi praeéereunt mediocrem sortßfji. Vide • Pyth.
I. 86- "
Erequentissimus omnium ille hiatus est, quo longa
gyllaba ante vocalem corripitur : qui quidem .hiatus ab
his immeris, qui ad trochaicum genus pertinent, pror-
&us exclusus est. Quare Âuypw èv vsiicsi Nem. VIII. 42*
sic, vt apud Sïcholiasten est, êy hvyÇM yettcsi* scribi débet.
Etiam in dactylicis numeris hic hiatus peçcat
Nem. VI. i5i vbi aièv scribendum.
Progredior ad ' productions corjrçptionesque brévium
vocalium ante mutam cum liquida. Et quum vêtus
tiores ep ici, vt ad ‘Orpheum docui,, productionem
praeferant, Pindarus non rarius bos sequitur," quam côr-
xipiendo ivinoit etiam Atticos.. Sic frequentes apud éum
correptiones sunt ante yk_y ,quas rarissime admiserunt
Attici; ante (pv„ vt in àcpnoç, in sneyrye Ol. II. .74. et
alibi; ante jrj in /fifçôztjohefiqç Nam,. VH. £2. Sed nus-
quam ante £, .quamquam ante ou Nem. VI. 46. VIL 8p.
quorum .tarnen locorum in priore cum Heynio oxoïrov
uvva tv%&v scribendum videtur : •' quo raagis alferum su-
spectum habeo. Monstra sunt 'nXay^&évr^g prima breui
Nem. VII. AS* vbi videant grammatici, ne nlavivreg lege
ndum ait; et lodàç ter primam cqrriperp creditum,
Ol. II. 35* Pyth. III. 11& Nem. V. x55. Equidem,
Venia ertim «rit modesta auderlti, anti quam vocabull
formam cum Ev. Scheidio èd'sXbg fuisse puto, serua-
tam, vt tot alias, in Germënicô edèl. Ex qua forma
quum mëdiiitti « eiicérêtur, factüm est è'9'kóg, iure suo
primam colrripiens : qüod quum JDoriénses • èoXbg ptortUn-
ciarent, hole pro è&kbç Pindëro obtruserunt grammatici.
Caéteti ‘öraëci , iriuirante 'ipsa liètéra S'^èod'l^g dîsere.
'Alia simiiia rïoti rara sunt4, e quihus ôidvpvog vindicaui
Pijidarb iix èpist. ad Heynium p. 398. Sed propitis ac- 9
fcedtnit pctd'u'ôg, paofi&ç, dv&(Arj, dvofirj, male
ôvod’fifi sefiptum in schol. Veo> ad Iliad. XI. 62. *Io&uoç
pro î&ubg dictüm tradunt grammatici. Apud Hesycbiùm
est ï&&}iawàtv, îàfialvèt. f
Përgô ad alia. Qrium numeri e généré ' dactylico
fepondéum in quibtrsdam Ibcis adspetnentur, niirum est
tameu, eairi lègem ÿàépius a Pindaro viblâri. Excusa-
tionem ab séde versùs prâéâèVtitn in nomine proprio*
babet 'Ol. %, u p . Nullajm ■ excasafionem àdmittit 01.
V. 42. itfiow T ÏMkipeb'V ‘lêó lr ’ 'iduLvy its oBftvbv av-
vbi vulgb <$&VTt* °Tëaïav, péiüs etiam* Hune locum
aliis; èmëildandum rëlinquo: Ülud apertüm est, nfàs-
qüarn ' a Pindaro inubcatum Idàeum~ Iouem bic lètiëm
inepte ïnüoèafi.' Pyth. IV. 406. scribendum bço'fvtàv,
de qua hbiina vtdehdüs cfensbr Porsoni ih Mbnthly Re-
Vievv x7jp9. hiéiîà. April, p. 430. s. Nem. XI. 45. reçte
Schmidius ÿtÛxevtèu, vbi codéx Ahg. ypd.xéwv. ts. Isthm.
VIII. 67. Scribendum vidétur, èirèl Siegq}ât(ov p'nr «jtou-
üàv. Pleraqué huius g’erletis vïtia in vno vocabulo %qv-
Gsog, reperiunturj si id , t t èaepius mbnenti Clarhio cré-
ditür, primà Sèmper longà ëst; 4 At equidem petsuasum
inihi babeo, ànfelpifèm ëamf sÿllabam in lyricâ;• dialecto
èise. Rtèuem farit Pindàrifs Pyth. III. x27. IV. £57.
411. 'IX. 93. X. 61. NemrV. 14. Isthm. VIT. dp.-' Ij>sî-
que hoc tràgiêi in tnelicis vërsibus aliquotiès fecettint:
Vïnd. Vol. HL " b .