Cum tibi, ne vidor tedo morerere recurvo ,
Qu» regerent paflus, pro duce fila dedi.
Cum mihi dicebas, Per ego ipfa perioda juro,
Te fore, dum no fi rum vivet uterque, meam.
Vivimus: & non fum, Thefeu, tua. fi modo vivis,
Femina , perjuri fraude fepulta v iri.
Me quoque, qua fratrem, madafles, improbe, clava.
Eilet, quam dederas, morte Coluta fides.
Nunc ego non tantum, qu» fum paflura, recordor;
Sed quzcumque potei! ulla reiida pati.
Occurrunt animo pereundi mille figura;
Morfque minus pcen», quam mora mortis, habet.
Jam jam venturos aut hac, aut fufpicor illac,
Qui laniept avido vifcera dente, lupos.
Forfitan & fulvos tellus alat irta leones,
Quis feit, an h»c f»vas tigridas infida habet?
Et freta dicuntur magnas expellere phocas.
Quid vetat & gladios per latus ire meum?
Tantum ne religer dura paptiva catena ;
Neve traham ferva grandia penfa manu:
Cui pater eft Minos, cui mater filig Phcebi:
Quodque magis memini, qu» tibi pada fui*
Si mare, fi terras, porredaque littora vidi ;
Multa mihi terra;, multa minantur aqu».
Grlutn reftabat. timeo fimulacra Deorum.
Deftituor rapidts pr»da cibufque fèris.
Sive colunt habitaritque viri, ditfidimus illis.
Externos didici l»ia timere viros.
Viveret Androgeos utinam : nec fada luifles
Impia funeribus, Cecropi terra, tuis !
Nec tua madaifet nodofo pipite, Thefeu,
Ardua parte virum dextera, parte bovem!
Nec tibi, qua; reditus monftrarent, fila dediflem,
Fila per addudas f»pe recepta manus !
Non equidem miror, fi fiat vigoria tecum,
Strataque Cret»am bellua tinxit humum .
Non potèrant figi przcordia ferrea cornu:
Ut te non tegeres, pedore tutus eras.
Illic tu filices, illic adamanta tulifti :
Illic qui filipem Thefea vincat habes.
Crudeles fomni, quid me tenuifiis inertem ?
At femel eterna node premenda fui,
Vos quoque, crudeles venti, nimiumque parati,
Flaminaque in lacrymas officiofa meas.
Dextera crudelis, qu» me fratremque necavit ;
Et data pofcenti nomen inane fides f
In me jurarunt fomnus ventufque fidefque'.
Prodita fum paufis una puella tribus.
Ergo ego nec lacrimas matris moritura videbo :
Nec, mea qui digitis lumina condat, erit ?
Spiritus infelix peregrinas ibit in auras ;
Nec pofitos artus unget amica manus ?
Offa fuperftabunt volucres inhumata marina ?
Hac flint officiis digna fepulcra meis ?
Ibis Cecropios portus ; patriaque receptus
Cum fteteris urbis celfus in arce tu a ,
Et bene narraris le tu 1 7 1 taurique virique,
Sedaque per dubjas faxea teda vias ;
Me quoque narraro fola tellure relidam.
Nop ego fum titulis furripienda tujs,
Nec pater eft JEgeus ; nec ni Pittheidos Ethra
Filius; audores faxa fretumque tui.
Di facerent, ut me fumma de puppe videres !
Movifigt vultus moefta figura tuos.
Nunc quoque non oculis, fed, qua potes, afpice mente
Hsrentem fcopulo, quem vaga pulfat aqua.
I Afpice demiifos Iugentis in ore capiilos;
Et tunicas lacrimis, ficut ab imbre, graves.
Corpus, ut impulf» fegetes Aquilonibus, horret:
Litteraque articulo prefla tremente labat.
Non te per meritum, quoniam male ceilit, adoro .
Debita fit fado gratia nulla meo:
Sed nec pcena quidem. fi non ego caufa falutis ,
Non tamen eft, cur fis tu mihi caufa necis.
Has tibi, plangendo lugubria pedora, laflas
Infelix tendo trans freta longa manus.
Hos tibi, qui fuperantt oftendo mcefta capiilos*
Per lacrimas oro, quas tua fafta movent:
Fleifte ratem, Thefeu, verfoque relabere vento.
Si prius occidero, tu tamen ofia feres.
E P I S T O L A XI.
C A N A C E M A C A R E O .
SI qua tamen ca;cis errabunt fcripta lituris,
Oblitus a dominie cxde libellus erit.
Dextra tenet calamum ; ftriftum tenet altera ferrum,
Et jacet in «gremio charta foluta meo •
Ha;c eft lEolidos fratri fcribentis imago:
Sic videor duro pofle placere patri.
Ipfe necis quperem noftra; fpeftator adeflet,
Auftorifque oculis exigeretur opus.
Ut ferus eft, multoque luis truculeneior Euris,
Spe&aflet ficcis vulnera noftra genis.
Scilicet eft aliquid, cum faevis vivere ventist
Ingemo populi convenit ille fui.
Ille Noto Zephyroque, & Sithonio Aquiloni
Imperat, & pennis, Eure proterve, tuis.
Imperat ( heu! ) ventis, tumida; non imperat iras;
Poftidet & vitiis regna minora fuis.
Quid juvat admotam per avorum nomina cielo
Inter cognatos pofte referre Jovem ?-
Num minus infeftum funebria munera ferrum
Feminea teneo, non mea tela, manu ?
O utinam, Macareu, quje nos commifit in unum,
Veniflet leto ferior hora meo J
Cur umquam plus me, frater, quam frater amafti?
Et tibi, npn debet quod foror eife, fui ?
Ipfa quoque incalui: qualemque audire folebam,
Neicio quem fenfi corde tepente Deum.
Fugerat ore color: macies adduxerat artus:
Sumebant minimos ora coaila eibos,
Nec fomni faciles, & nox erat annua nobis:
Et gemirum nuljo liefa dolore dabam»
Nec cur haec facerem, poteram mihi reddere cauflam:
Nec noram, quid amans eifetx at illud cram*
Prima malum nutrix animo praefenftt anili;
Prima mihi nutrix, ifioli, dixit, amas • *
Erubui, gremioque pudor dejecit ocellos .
Hxq fatis in tacita figna fatentis erant .
Jamque tumefcebant vitiati pondera ventris^
JEgraque furtivum membra gravabat onus.
Quas mini non herbas, quae non medicamina nutrix
Attulit, audaci fuppoiuitque manu ?
Ut penitus noftris ( hoc te celavimus unum)
Vifceribus crefcens excuteretur onus.
A h ! nimium vivax admotis reftitit infans
Artibus, & tgftus tutus ab hofte fuitv
Jam novies erat orta foror pulcherrima Pheebi ,
Denaque luciferos Luna movebat equos.
Nefcia qua; face ret fubitos mihi caufa dolores,
' Et
Et rudis ad partus, & nova miles eram -
3 ec tenui vocem. Quid, ait, tua crimina prodis?
Oraque clamantis confcia preffit anus •
5uid taciam infelix ? gemitus dolor edere cogit ;
Sed timor, & nutrix, & pudor ipfe, vetant.
Continuo gemitus elapfaque verba reprendo:
Et cogor lacrimas combibere ipfa meas.
flors erat ante oeulos ; & cpem Lucina negabat
f Et grave, fi morerer, mors quoque crimen erat •
ftum fuperincumbens, fcifla tumcaque comaque,
j Preifa refovifti péñora noftra tuis .
fet mihi, Vive foror, foror o cariflìma, dixti,
■ Vive : nec unius corpore perde duos.
Spes bona det vires : fratri nam nupta futura es •
■ Illius, es de quo mater, & uxor eris.
»ortua ( crede mihi ) tamen ad tua verba revixi i
I Et pofitum eft uteri crimen onufque mei •
Quid tibi grataris? media fedet iEolus aula*
B Crimina funt oculis furripienda patris «
ÌFrugibus infantem, ramifque albentis olivs,
■ Et levibus vittis fedula celat anus :
fiftaque facra facit, dicit^ue precantia verba.
■ Dat populus facris, dat pater ipfe, viam.
jam prope limen erat : patrias vagitus ad aures
J Venir, & indicio proditur ille fuo.
Eripit infantem, mentitaque facra revelat
BjÈolus. infana regia voce fonar*
|Jt mare fit tremulum, tenui cum ftringitur aura;
■ Ut quatitur tepido fraxinà virga Noto ;
lie mea vibrari pallentia membra videres*
■ QuaiTus ab impofito corpore leñus erat.
Irruir ; & noftrum vulgat clamore pudorem :
■ Et vix a• mifero continet ore manus.
Jpfa nihil, pr¿eter lacrymas, pudibunda profudi:
a Torpuerat gelido lingua retenta metu *
jamque dari parvum canibufque, àvibufque tìepoteitì
■ Juflerat, in folis deftituique locis»
Wagitus dedit ille mifef) fenfifte putares:
Í Quaque fuum poterai voce rogabat avum.
fcuid mihi tunc animi credas, germane, fuiife}
■ * ( Nam potes ex animo colligere ipfe tuo )
Cum mea me eoram filva^ inimicus in altas
[Vifc e ra montanis ferret edenda lupis?
txierat thalamo: tunc demum péñora piangi
I Contigit, inque meas unguibus ire genas.
«nterea patrius vultu mcerente fatelleS.
1 Venir, & indignos edidìt ore fonos:
SEolus hunc enfem mittit tibi : tradidit enfem :
■ Et jubet ex merito fcire quid ifte velit.
f cìraus ; & utemur violento fortiter enfe :
B Peñoribus condam dona paterna meis.
®lìs mea muneribus, genitor, connubia donas?
■ Hac tua dote, pater, filia di ves erit?
afolle procul decepte faces, Hymeiliee, maritas:
Et fuge turbato teña nefanda pede *
■erte faces in me, quas fertis, Erinnyes atr£:
■ Ut meus ex ifto luceat igne rogüs»
■Subite felices. Parca meliore, forores:
■ Admiffi memores fed tamen efte mei.
■¿uid puer admifit tam paucis editus horis ?
B Quo lcEÍit faño, vix bene natus, avmn ?
f*1 potuit meruifle necem, meruifle putetur.
B Ah mifer admiftb pleñitur ille meo !
dolor matris, rapidarum pra;da férarum,
B Hei mihi, natali dilacerate tuo:
P ate 1 parum faufti miferabile pignus amoris y
Hxc tibi prima dies, hxc tibi fumma fuit.
Non mihi te licuit lacrymis perfundere juftis:
In tua non tonfas ferre fepulcra comas.
Non fuper incubui : non oleula frigida carpii»
Diripiunt avida; vifcera noftra fera;.
Ipfa quoque infantes cum vulnere profequar umbras
Nec mater fusro difta, nec orba diu.
T u tamen, 0 fruftra mi (erse fperate forori,
Sparfa precor nati collige membra tui :
Et refer ad matrem, focioque impone fepulchro:
Urnaque nos habeat^ quamlibet arda, duos.
Vive memor noftri, '"lacrymafque in vulnere funde :
Neve reformida corpus amantis amans.
Tu (rogo) projeds nimium mandata fororis
Perfer. mandatis perfruar ipfa patris .
E P I S T O L A X I I .
M e d e a J a s o n i .
A T tibi Colchorum ( memini ) regina vacavi,
Ars mea, cumpeteres, ut tibi ferret opem.
Tunc , quaé difpenfant mortaiia fila, forores
Debuerant fufos evoluifle meos.
Tunopotui Medea mori bene, quiequid ab ilio
Proauxi vitie tempore, pcena fuit.
Hei mihi ! cur tìmquam juvenilibus a&a lacertis
Phryxeam petiìt Pefias arbor ovem ?
Cur umquam Colchi Magnetida vidimus Argo ;
Turbaque Phafiacàm Graia bibiftis aquam?
Cur mihi plus a;quo flavi placuere capilli ;
Et decot, & lingua; gratia fida tua;?
Aut ( femel. in noftras quoniam nova puppis arenas
Venerat, audaces attuleratque viros)
Iifet anhelàtos non pra;medicatus in ignes
Immemor iEfortiaes, oraque adunca boum.
Semina jeciilèt j totidem iènfiflet & hoftes :
Ut caderet cultu cultor ab ipfe fuo.
Quantum perfidia; tecum, federate, periflet !
Dempta forent capiti quam mala multa meo !
Eft aìiquà ingrato meritum exprobrare voluptas.
Hac fruar: haec de te gaudia fola feram .
Juflus inexpertam Colchos advertere puppim,
Intrafti patri» regna beata me».
Hoc illic Medea fui, nova nupta quod hic eft.
Quam pater eft illi, tam mihi dives erat.
Hic Ephyren bimarem ; Scythia tenus ille nivofa
Omne tenet, Ponti qua plaga l»va jacet.
Accipit hofpitio juvenes ^età Pelafgos,
Et premitis pidos corpora Graia toros.
Tunc ego te vidi : tunc capi fcire quid eflès..
Ula fuit mentis prima ruma me».
Ut vidi, ut perii; nec notis ignibus arfi.
Àrdet ut ad magnos pinea tzda Deos.
Et formofus eras, & me mea fata trahebant •
Àbftulerant oculi lumina noftra tu i.
Perfide , fenfifti. quis enim bene celat amorem?
Eminet indici© prodita fiamma fuo.
Dicitur interea tibi lex; ut dura ferorum
Infolito premeres vomere colla boum.
Martis erant tauri plus, quam per cornua, f»vi;
Quorum terribilis fpiritus ignis erat.
iÈre pedes folidi, prztentaque naribus »ra:
Nigra per afflatus h»c quoque fàda fuos.
Semina przterea populos genitura juberis
Spargere devota lata per arva manu,
Qui