AD ROMANOS. ODE VI.
DElitta majorum immeritus lues,
Romane, donee templa refeceris ,
Ædefque labentes deorum, &
Fceda nigro fimulacra fumo.
Diis te minorem quod geris, imperas:
Hinc omne principium* hue reffr exjtuw »
Dii multa negletti dederunt .
Hefperiæ mala luttuofæ .
Jam bis Monæfes, & Pacori manas
Non aufpicatos contudit impetus
Noílros, & adjecifle prædanx
Torquibus çxiguis rgnidet.
Pene occupatane feditionibus
Delevit urbfm Dacus, & Æthiops ;
Hic ciaife formidatus, file
Miflilibus melior fagittis.
Foecunda pulpæ fécula nuptias
Priinum, inquina vere, & genus, & domos :
Hoc fonte derivata clades
In patriam, populumque fluxit.
Motus docefi gauaet Jonicos
Matura virgo, & fingitur artubus
Jam nunp, & incefios amores
De tenero meditatur ungui P
Mox juniores quærit adúlteros
Inrer mariti vjna: ñeque eligit,
Cui dopet impemiiffa raptim
Gaudia, luminibus remotis : .
Sed juiTa coram non. fine confcio
Surgit marito ; feu vopat inilitor,
Seu navis Hifpanæ magifter,
Dedecorum pretiofus gmtoiy
Non his juventus orta parentibus
Infècit æquor fanguine Punico;
Pyrrhumque, & ingentem cecidit
Antiocnum Annibalemque dirum:
Sed rufticorum ipafcula militum
Proles , Sabelfis dotta ligonibus
Verfare glebas, & feverae
Matris ad arbitrium recifos
Portare Julies, fol ubi montium
Mutargt umbras, & juga denieret
Bobus fàtigatis, amicum
Tempus agens abeunte curru.
Damnofa quid non imminuit dies ì
Ætas parentum, pejor avis, tulit
Nos nequiores^, mox daturos
Progeniem vitiofiorem *
AD ASTERIE^. OE>É VII.
Q Uid fles, Allerie, quem tibi candidi
I Primo refiituent vere Favonii,
Thyna merce beatum,
Conftaqti juvenem fide
Gy gen ? ille Notis attus ad Oricum
Poli infana Capræ fiderà, frígidas
Nottes non fine multis.,
Infomnis lacrymis agit.
Atqui (ollicitæ nuntius hofpitæ r
Sul pirare Chloen, & miferam tujs
Dicens ignibus uri,
Tentât mille vafer modis.
Ut Prcetum mulier perfida credulum
Fallís impulerit criminibus, nimis
Callo Bellerophonti
Maturare necem, refert:
Narrai pene datum Pelea Tartaro ,
Magneflam Hyppolyten dum fugit abilinens :
Et peccare docentes
Fallax hillorias monet,
Fruftra : nam feopulis furdior Icari
Voces audit adhuc integer: at tibi
Né vicinus Enipeus
Plùs julio placeat, cave.
Quamvis non alius flettere equum fciens
Æque confpiçitur gramine Martioi
Nec quiiquam citus sque
Tuico aenatat alveo.
Prima notte domum claude : neque in' vías
Sub cantu querulæ defpice tibiæ:
Et te fæpe vocanti
Duram, difficilis mane.
AD MÆCENATEM. ODE V i l i .
MArtiis coelebs quid agam Calendis,
Quid velint flores, & acerra thurts
Piena, miraris, pofitufque carbo in
Cefpite vivo,
Dotte fermones utriufque lingua:.
Voveram dulceis epuias, & album
Libero caprum,. prope funeratus
Arboris iilu.
Hie dies, anno redeunte, feftus
Corticem adftriftum pice dimovebit
Amphoræ fumum bibere inftitutæ
Confule Tullo.
Sume, Maecenas, cyathosamici
Sofpitis centum, & vigiléis lucernas
Perfbr in lucem : procul omnis ello
Clamor & ira.
Mitte civileis'fuper urbe curas:
Occidit Daci Cotifonis agmen :
Medus infeftus fibi luduofis
Diflidet armls:
Servit Hifpanæ vetus hoflis orse
Cantaber, fera domitus catena :
Jam Scythæ laxo meditamur arcu
Cedere campis.
Negligens, ne qua populus laboret,
Parce privatus nimium cavere : &
Dona prsefentis cape lastus horas, aç
Linque fevera.
HORATII ET LYDIÆ DIALOGUS
ODE IX.
H. T~\Onec gratus eram tibi,
JL/Nec quifquam potior brachia candida:
Cervici juvems dabar,
Perfarum vigui rege beatior.
L. Donee non alia magis
Arftfti, neque erat Lydia poll Chloen,
Multi Lydia nominis
Romana vigui clarior Ilia.
H. Me nunc Threffa Chloe regit,
Dulces docta modos & citharæ fciens :
Pro qua non metuara mori,
Si parcent anima; fata fuperftiti.
L, Me torret face mutua
Thurini Calais filius Ornithi,
Pro quo bis patiar mori,
Si parcent puero feta fuperfhtt.
H. Quid fi prifca redit Venus,
Didufloique jugo cogit aheneo ?
Si flava excutitur Chloe ,
Rejedasque patet janua Lydias?
L. Quamquam fidere pulchrior
Ille eft, tu levior cortice, & improbo
Iracundior Adria,
Tecum vivere amem, tecum obeam libens •
IN LYCEN. ODE X.
EXtremum Tanain fi biberes, Lyce,
Sasvo nuptaviro, me tamen afperas
Porredum ante fores objicere incolia
Plorares Aquilonibus.
Audis, quo Itrepitu janua, quo nemus
Inter pufchra fitum tefla remugiat
Ventis? & pofitas ut glaciet nives
Puro numme Jupiter ?
Ingratam Veneri pone fuperbiam
Ne curreijte retro fonis eat rota..
Non te Penelopen difticiiem prods
Tyrrhenus genuit parens.
O , quamvis neque te munera, nec preces,
Nec tinilus viola pallor amantium ,
Nec vir Pieria pellice faueius
Curvar, fupplicibus tuis
Parcas, nec rigida mollior efculo ,
Nec Mauris animum mitior anguibus.
Non hoc femper erit liminis aut aqua
Cceleftis patiens latus.
AD MERCURIUM. ODE XI.
MErcuri, ( nam te docilis magiftro
Movit Amphion lapides canendo )
Tuque teftudo, refonare leptem
Callida nervis,
Nec loquax olim, neque grata, nunc &
Divitum menfis & arnica tempiis,
Die modos, Lyde quibus obftniatas
Applicet aures.
Qua, velut latis equa trima campis
Ludit exultim, metuitque tangi,
Nuptiarum expers, & adhuc protervo.
Cruda marito.
Tu potes tigres comitefque fylvas
Ducere, & rivos celeres morari.
Ceftit immanis tibi blandienti
Janitor aulae
Cerberus : quamvis furiale centum
Muniant angue: caput ejus, atque
Spiritus teter fanielque manet
Ore trilingui.
Quin & Ixion, Tityofque vultu
Rifit invito : ftetit urna paulum
Sicca, dum grato Danai puellas
Carmine mulces.
Audiat Lyde feelus, atque notas
Virginum pcenas, & inane lymphs
Dolium fondo pereuntis imo,
Seraquy fata,
Quae manent culpas etiam fub Orco.
Impías : nam quid potuere majus !
Impías fponfos potuere duro
Perdere ferro.
Una de multis, fece nuptiali
Digna, periurum fait in parentem
Splendide mendax, & in omne virgo
Nobiiis asvum ;
Surge, quz dixit juveni marito, . .
Surge, ne longus tibi fomnus ,: unde
Non times, detur: focerum & feeleftas
Falle forores,
Quae, velut nadas vitulos lesnas,
Singulos, eheu ! lacerant ; ego illis
Mollior, nec te feriam, nec intta
Clauftra tenebo.
Me pater fasvis oneret catenis,
Quod viro clemens mifero peperei:
Me vel extremos Numidarum in agros
Gaffe releget.
J , pedes quo te rapiunt & aura:,
Dum fevet nox, & Venus: i fecundo
Ornine, & noftri memorem fepuicro
Sculpe querelam.
'AD NEOEULEM. ODE XII.
Mlferarum eft, neque amori dare Iudum,
Neque dulci mala vjno lavere, aut ex-
animari, metuentes patf u? verbera lingua:,
Tibi qualum Cythereae puer ales,
Tibi telas, operofasque Minerva:
Studium autert ,N eobule, Liparai nitor Hebri
Eques ipfo melior Beilerophonte,
! Neque pugno, neque. fegni pede viilus,
¡ Simul unílosTiberinis humeros lavit inundis
Catus idem, per apertum fugientes
Agitato grege cervos jaculari, &
Celer altolatitantem fruticeto excipere aprum
AD FONTEM BLANDUSIAM.
ODE XIII,
O Fons Blandufise, fplendidior vitro,
Dulci dígne mero, ñon fine floribus
; Cras donaberis hcedo:
Cui ftons turgida cornibus
Primis, & Venerem, & pralia deftinat,
Fruftra: nam gélidos inficiet tibi
Rubro fanguine riVos
Lafcivi ìoboles gregis.
Te flagrantis atrox hora canículas
Nefpit tangere : tu frigus amabile
Feflis movere tauris
Prabes, & pecori vago.
Fies nobilium tu quoque fontium,
Me dicente cavis impofitam ilicem
Saxis : unde loquaces
Lymphas defiliunt tua:.
AUGUSTI LAUDES. ODE XIV.
H Erculis ritu modo di&us, o plebs,
Mort% venalem petiiffe laurum,
pzfer Hifpana repetit penates
Viilop ab ora.