Si ventura dies, mundi quæ fnbruat arces :
Purpureus pluvias cur Dibit arcus aquas*
Aut cui* Perrnæbi tremuere cacumina Pindi ,
Salis & atratis luxerit orbis equis.
Cur férus verlare boves & plauflra Bootes :
Pleiadum fpiflo cur coit imbre chorus.
Curve fuos fines altum non exeat æquor ,
Plenus & in partes quatuor annus eat.
Sub terris fi jura deum & tormenta Gigantumî
Tifiphones atro fi furit angue caput.
Aut Alcmæoniæ furiæ, aut jejunia Phinei:
Num rota, num fcopuli, num litis inter aquas.
Num tribus infernum cuftodit fkucibus antrum
Cerberus, & Tityo jugera pauca novem.
An ftâa in miferas defcendit fabula genres,
Et timor haud ultra, quam rogus, efle potefl.
Exitus hic vitæ fuperet mihi. Vos, quibus arma
Grata magis, Craifi figua referte domum .
E L E G I A . V I .
DIc mihi de noftra, quæ fentis, vera puella:
Sic tibi fint domina?, Lygdame, dernta juga.
Nuin me lætitia tumefàélum fallis inani,
Hæc referens, quæ me credere veile putas ?
Omnis enim debet fine vanis efle relator,
Majoremque metu fervus habere fidem.
Nune mihi, fi qua tenes, ab origine dicere prima
Incipe: fufpenfis auribus ilia bibam.
Siccine earn incomtis vidi ili fiere capillis ?
Illius ex oculis multa cadebat aqua?
Nec fpeculum ftrato vidifti, Lygdame, lefto ?
Ornabat niveas nullane gemma manus?
Ac moeftam teneris veftem pendere laeertis?
Scriniaque ad le£li claufa jacere pedes?
Triftis erar domus? & trilles fua penfa miniilræ
Carpebant ? medio nebat & ipfa loco ?
Humidaque imprefla ficcabat lumina lana?
Retulit & querulo jurgia noftra fono?
Hæc te telle mihi promifla eli, Lygdame, merces?
Efl poenæ fervo rumpere telle fidem .
111e potell nullo miferam me linquere fe£lo ?
Æqualem nulla dicere habere domo.
Gaudet me vacuo folam tabeicere le£lo ?
Si placét, infultet, Lygdame, morte mea. !
Non me moribus illa, led herbis improba vicit.
Staminea rhombi ducitur ille rota.'
Ilium turgentis ranæ portenta rubetæ,
Et leéla exfe&is anguibus ofla trahunt.
Et llrigis inventa per bulla jacentia piumæ,
Vinclaque funello lanea vitta toro.
Si non vana canunt mea, Lygdame, fomnia, teftor,
Pcèna erit ante meos fera,, fed ampia, pedes.
Putris & in vacuo texetur aranea lefto .
Noélibns illorum dormiet ipfa Venus. ni
Qua tibi fi veris anitnis eli quella puella,
Hac eadem rurfus, Lygdame, curre via:
Et mea cum multis lacrimis mandata reportar
Iram, non fraudes efle in amore meo.
Me quoque confimili impofitum torquerier igni.
Jurabo., & bis fex integer effe dies.
Quod mihi fi tanto felix concordia bello
Exftiterit, per me, Lygdame, liber eris.
E L E G I A VII.
'C'RgO follicitæ tu caufa, pecunia, vitæ e&:
XZì Per te immaturum mortis adijnus iter.
Tu vitiis hominum crudeiia pabula præbes :
Semina curarum de capite orta tuo.
Tu Pætum ad Pharios tendentem li n tea porti»
Obruis infano terque quaterque mari .
Nam dmn te fequitur, primo mifer excidît ævo,
Et nova ionginquis pifeibus efea natat.
Et mater non julla piæ dare debita terræ,
Nec potè cognatos inter humare rogos.
Sed tua nunc volucres adflant fuper offa marinæ :
Nunc tibi pro tumulo Carpatnium omne mare.
Infelix Aquilo, raptæ timor Orithyiæ,
Quæ fpolia ex ilio tanta fuere tibi?
Auf quianam frafla gaudes, Neptune, carina?
Portabat ianélos alveus ille viros.
Pæte, quid ætatem numeras ? quid cara natanti
Mater in ore tibi eli ? non habet unda .Deos •
Nam tibi noélurnis ad faxa ligata procellis
Omnia detrito vincula fune cadunf.
Sunt Agamemnonias tellantia litora curas,
Qua notât Argyni poena natantis aqua.
Hoc juvene amiflo claffem non folvit Atrides :
Pro qua madiata eli Iphigenia mora. ^
Reddite corpus humo , pofitaque in gurgite vita.
Pætum fponte tua vilis arena tegas.
Ut, quoties Pæti tranfibit nauta fepulcrum,
Dicat : Et audaci tu timor elfe potes .
Ite, rates curvas & Ieri texite cauflas..
Illa per humanas mors venit adla manus •
Terra parum fuerat: fatis adjecimus undas :
Natur» miferas auximiis arte vias.
Anchora te teneat, quem non tenuere penates ?
Quid meritum dicas, cui fua terra parum eli?.
Ventorum eli quodeumque paras : haud' ulla carina
Confenuit : fallir portus & ipfe fidem»
Fortuna infidias* pontum fubilravit avaris.
Ut tibi fuccedat, vix. femel eflè potefl.
Saxa triumphales fregere Capharea puppes ,
Naufraga quum vallo Græcia traóla falò eli»
Paùllàtim focium ja&uram flevit Ulixes,
In mare c*ui foliti non valuere doli.
Quod fi contentus patrio bove verteret agros,
Verbaque duxiflet pondus habere mea :
Viveret ante fuos dulcis conviva penates,
Pauper, at in terra, nil ubi fiere potefl: •
Non tulit hic Pætus flridorem audire procella?,
Et duro teneras lædere fune manus.
Sed thyiæ thädamo aut Oriciæ terebinthi
Effultum pluma verficolore caput.
Huic fluélus vivos radicitus abflulit ungues,
Et miferi invitam traxit hiatus aqnam.
Hune parvo ferri vidit nox improba ligno :
Pætus ut occiderer, tot colere mal*.
Flens' tarnen extremis dédit hæc mandata quere lis,
Cum moribunda nrger clauderet ora liquor:
Dii maris, Ægæi quos funrpenes æquora,Venti,
Et quæcumque meum degravat unda caput ;
Quo rapitis miferos primæ Tanuginis annos?
Attulimus Iongas in fréta vellra manus.
Ah mifer, Âlcyonum fcopulis afhgar acutis :
In me cæruleo fufeina fumta Deo efl^:
At faltem ,Îtaliæ regionibus evehat æftus :
Hoc de me, fat erit. fi modo mat ris erit *
Suh»
Subtrahit hac intern torta vertigine fluaui:
Ultima quee P*to voxque diefque fuit.
0 centum aquoreae Nereo genitore puell»,
■ Et tu materno taéla dolore Thetis,
Vos decuit laflo fupponere brachia mento.
■ Non poterat veftras ille gravare manus .
At tu, fseve Aquilo, numquam mea vela videbis.
■ Ante fores dominai condar oportet iners •
E L E G I A V I I L
DUlcìs ad extremas fuerat mihi rixa lacernas ,
Vocis & infanae tot malediaa tua ;
tìum furibunda mero menfam procellis, & in me
■Projicis infana cymbia piena manu.
Tu vero nollros audax invade capillos,
mea fórmofis unguibus ora nota..
Tu minitare oculos fubjefta exurere fiamma;
1 Fac mea refeiflo peflora nuda finu. <
Nimirum veri dantur mihi fipna caioris;
H Nam fine amore gravi femina nulla dolet.
Buie mulier rabida jaélat convicia lingua,
■ Et Veneris magnae volvitur ante pedes:
Guilodum gregibus feu cum fe ftipat euntem,
JSeu fequitur medias, Masnas ut i6la, vias:
$èu timidam crebro dementia fomnia terrent,
■Seu miferam in tabula piéla puella movet:
His ego tormentis animi iurn verus arufpex ;
«H a s didici certo fiepe in amore notas. u
Non efl certa fides, quam non injuria verfat*
■ Hoftibus eveniat lenta puella meis.
In morfo aequales videant mea vulnera colio ;
9 Me doceat livof mecum habuifle meam.
Aut in amore dolere volo, aut audire dolentem9
■ Sive meas lacrimas, five videre tuas • _
Teila fuperciliis .fi quando verba remittis,
8 Aut tua quum digitis fcripta filenda^ notas .
©di ego quos numquam pungunt fufpiria fomnos :
■ Semper in iratam palhdus efle velini.
l)ulcior ignis erat Paridi, cum Graia per arma
S Tyndaridi poterat gaudia ferre fuse.
i)um vincunt Danai, dum reftat barbarus He£lor,
B Ille Helenx in gremio maxima bella gerit.
Aut tecum, aut pro te mihi cum rivalibus arma
■ Semper erunt : in te pax mihi nulla placet.
feaude, quod nulla efl asque formo fa ; doleres ,
B Si qua foret, nunc fis jure fuperba, licet.
At tibi, qui noftro nexifti retta ledlo,
B Sit focer sternum , nec fine mat re domus.
®ui nunc fi qua data efl fraudata copia noélis,
B Ofiènfa illa mihi, non tibi amica dedit.
E L E G I A I Xi
JEcenas eqiies Etrufco de fanguine regum,
Intra fortunam qui cupis effe tuam :
Quid me fcribendi tam vaftum mittis in aequor?
1 Non funt apta me» grandia vela rati.
ilTurpe efl, quod nequeas, capiti committere pondi»;
B Et preffum infiexo mox dare terga gena.
fOmnìa non pariter rerum iunt omnibus a,pta,
■ Fama nec ex squo ducitur una jugo.
jGloria Lyfippo efl animofa eftìngere figna :
I Exaftis Calamis fe mihi ja£lat equis .
In Veneris-tabula fummam fibi ponit Apelles:
Parrhafius parta vindicat arte locum._
Argumenta. magis funt Mentoris addita form» :
At Myos exiguum fledlit acanthus iter.
Phidiacus figno fe Juppiter ornat eburno;
Praxi telem Paria vindicat urbe lapis.
Efl quibus Elea: concurrit palma quadriga?,
Efl quibus in celeres gloria nata pedes.
Hic fatus ad pacem, hic caflrenfibus utilis armis.
Naturs fequimur femina quifque fu».
At tua, McBcenas, vitas prascepta reeepi,
Cogor & exemplis te fuperare tuis.
Quum tibi Romano dominas in honore fecures,
Et liceat medio ponere jura foro :
Vel tibi Medorum pugnaces ire per hoftes,
Atque onerare tuam fixa per arma domum :
Et tibi ad effeélum vires det Casfar, & omni
Tempore tam fáciles infinuentur opes :
Parcis, & in tenues humiìem te colligis umbras,
Velorum plenos fubtrahis ipfe finus.
Crede mihi, magnos asquabunt ifla Camillos
Judicia, & venies tu quoque in ora vi rum •
Csfaris & famae veíligia juncia tenebis .
Mascenatis erunt vera tropaea fides.
Non ego velifera tumìdum mare findo carina:
Tuta fub exiguo flumine noflra mora efl.
Non flebo in ciñeres arcem fidifle paternos
Cadmi, nec fernper prcélia clade pari :
Nec referam Scasas, & Pergama Apollinis artes,
Et Danaum undécimo vere redifle rates,
Mcenia quum Grajo Nèptunia preffit aratro
Viélor Palladi« ligneus arcis equus.
Inter Callimachi fat erit placuifle libellos,
Et cecinifle modis, Dore poeta, tuis.
Hasc pueri curent, hsec curent fcripta puellas,
Meque deum. clament, & mihi facra ferant.
Te duce vel Jovis arma canam, csloque minantem
Cceum, & Phlegrasis Oromedonta jugis :
Celfaque Romanis aecerpta Palatia tauris
Ordiar, & czfo mcenia firma Remo :
Eduélofque pares filveflri ex ulcere reges.
Crefcet & ingenium fub tua jufla.meum.
Profequar & currus utroque. ab litore ovantes ,
Parthorum aftutae tela remifla fugée :
Clauftraque Pelufi Romano fubruta ferro,
Antoni que graves in Cria fata manus.
Mollia tu coepta? fautor cape lora juventae,
Dexteraque immiifis da mihi figna rotis.
Hoc mihi, Mascenas, laudis concedisi & a te efl,
Quod ferar in partes ipfe fuifle tuas •
E L E G I A X.
MIrabar quidnam mi fi fíe ut mane Carneen»,
Ante meum fiantes Sole nibente torum.
Natalis nóflrs lìgnum mifere puell»,
Et manibus fauftos ter crepuere fonos.
Tranfeat hic fine nube dies, ftent aere venti,
Ponat & in ficco molliter unda minas .
Adfpiciatn nullos hodierna luce dolentes, •
Et Nioba? lacrimas fupprimat ipfe lapis •
Alcyonum pofitis requiefeant ora querelis :
Increpet abfumtum nec Tua mater Ityn.
Tuque, o cara mihi, felicibus edita pennis,
Surge, & pofeentes jufla precare deos .
Ac primüm pura fomnum" tibi difeute lympha,
Et nítidas predò pollice finge comas.
Dein qua pridem oculos cepifli vefte Properti,
Indue,