Afpicit hirfutos cominus Urfa Getas.
Per tantum terra, tot aquas vix credere po ili in
Indicium ftudti tranfiluiffe mei.
Finge legi. quodque eft mirabile, finge piacere I
Auilorem certe res juvet ifta nihil.
Quo tibi, ft calida pofitus laudere Syene ;
Aut ubi Taprobanen Indica cingit aqua?
Altius ire liber ? ft te diftantia longe
Pleiadum laudent iigna, quid inde feras?
Sed ncque pervenio fcriptis mediocribus iftuc;
Famaque cum domino fùgit ab Urbe tuo.
Voiaue,quibus perii, tunc cum mea fama fepultaeft,
Nunc quoque de noftra morte tacere reor.
E P I S T O L A V I ,
G R IE C I N 0 .
ECquid ut audifti (nam te diverfa tenebat
Terra) meos cafus, cor tibi trifte fuit?
Diflìmules, metuafque licet, Gracine, iàteri;
Si bene te novi, trilie fuiffe liquet.
Non cadit in mores feritas inamabilis iftos; .
Nec minus a ftudiis diffidet illa tuis, !
Artibus ingènuis, quarum tibi maxima cura eft,
Peétora mollefpunt, afperitafque fugit,
Nec quifquam meliore fide compleflitur illas,
Qua finit oftìcium, militiseque labor .
Certe ego, cum primum potui fentire quid effem,
(Nam fuit attonito 'mens mihi nulla diu)
Hoc quoque Fortuna: fenfi , quod amicus abeffes:
Qui mihi prafidium'grande futurus eras.
Tecum tun.c aberant atgrte folatia, mentis,
Magnaque pars anima conimique mei.
Atnunc, quodfupereft, feropem, precor, eminusunam :
AlloqUioque /uva peflora noftra tuo.
Qua (non mendaci li quidquam .credis amico)
Stulta magis dici, quatn federata, decer..
Nec leve, nec tutum, peccati qua fit erigo,
Scribere. trattari vulnera noftra timent.
Qualicuraque modo mihi fint ea facta, rogare
Define, non agites, fi qua coire velis.
Quidquid id eft, ut non fadnus, fic culpa vocandum.
Omnis an in magnos culpa Deos, fcélus eft?
Spes igitur menti pcenas, Gracine, levanda
Non eft ex toto nulla relitta mete.
Hate Dea, cum fugerent fceleratas nomina terras,
In Dis invila lòia remanfit humo.
Hate fàcit, ut vivat vinitus quoque. compede foffor ;
Liberaque a ferro crura futura putet,
Hate facit, ut, videat cum terras undique nulias,
Naufragus in mediis btach.a jaiìet aquis, .
Satpe aliquem Tolers isedicoruai cura reliquit ;
Nec fpes huic vena deficiente cadit.
Carcere dicuntur claufi lperare falutem :
Atque aliquis pendens in cruce yota fàcit , .
Hate Dea quam multos laqueo fua colla ligantes
Non eft propofita paffa perite mene!
Me quoque conantem gladio finire dolorem
Arcuit, inietta continuitque manu,
Quidque fàcis ? lacrimis opus eft, non fanguine, dixit :
Saepe per has fletti Principis ira folet.
Quamvis eft igitur meriris indebita noftris,
Magna tamen fpes eft in bonitate Dei,
Qui ne difhcilis mihi fit, G ridile, precare:
Confer & in yotum tu quoque vetba meum.
Inque Tomitana jaceam tumulatus arena
Si te non nobis, ifta vovere liquet. *
Nam prius incipiant turres vitate columbi
Antra fera , pecudes gramina, mergus aquas;
Quam male fe praftet veterj Graecinus amico.
Non ita funt fatis omnia verfa meis.
E P I S T O L A V I I .
M e s s a l l i n o .
T Ittera pro verbis tibi, MefTalline, falutem,
Quam legis, a fevis attulit ufque Getis.
Indicai auttorem locus? an, nifi nomine Ietto
H®c me Nafonem. fcribere verba latet ?
Ecquis in estremo pofitns jacet orbe tuoriim,
Me tamen excepto, qui precor effe tuus?
^ Pr?cul a cundis, qui re venerantur amantque,
Hujus notttiam gentis a beffe velini.
Non fatis eft inter glaciem Scytbicafque fagirtas
Vtvere : fi vita eft mortis habenda genus.
N0s premat aut bello tel!us, aut frigore.cselum :
Truxque Getes arm is,1 grandine pulfet byems':
Nos habeat regio nec pomo feeta nec ùvis ; 1 ■ -
Et cujus nullum ceffet- ab hofté làfus'.
Cetera fit fofpes cultorum turba tuorum ;
In quibus, ut populo, pars ego parva fui.
Me mtferum, fi tu verbis otìenderis iftis.-
Nofque negas ulla parte fuiffe tuos f
Idque fit ut verum, mentito ignofcere debes.
Nil demit laudi gloria noftra ma.
Quis fe Cafaribus notus non-fingit àmicum ?
: Da veniam. faffoj tu mibi Cafar-eris.
Nec tamen irtnmpo, quo non licetire: fatifque eft,
Atriafi nobis non patuiffe négas. -
' Utque tibi fuerit mecum -rirhil amplius; uno
■ ‘ Nempe falutaris;'quarti prius, ore minus.
Nec tuus eft geriitor nos irificiatus amicòs',-
Hortator ftudii cäuffaque faxque mei.
tffiHn jS l^crl:n,-ss 3 iupremuiii in' funere munùs.
Et dedtmus medio icripta canenda foro.''
Adde quod eft ffàter-raHfò tibi jUnttus' amore,
Quantus in Atridis Tyhdaridìfque fuit.
Is me nec comìtem nec dédignatùs amicntn eft ;
j Si tamen hac illì non hocitùra putas.i
Si minus, hac quòque me mèridacem parte fàtebór,
Claufa mihi potius tota fit1 ifta dòmus .
Sed neque chiudenda'eft; & nulla pbténiia Vires
Praftandi, ne quid peccèt’ atùieus, habet.
Et tamen ut cuperem, culpam quoque polle ile11 itti *
Sic facinjis nemo nefeit abeffé, mihi.
Quod nifi deliéfi pars exciifabiliS effet ;
Parva relegati pcenà futura fùit.
Ipfe fed hoe Vidit, qui pervidet omnia, Cäfar;
Stultitiam dici crimini‘ polfe mea;
Quaque ego permifi, quaque.eft.res paflà, pepercit:
Ulus & eft mödice fulminis igne fui .
Ngc vitatn, nec opes, nec ademit pofle rèverti :
-Si Tua per veftras vièta fit ira prèces.
At graviter cecidi, quid enim mirabile, fi qui§
A Jove percuflus non leve vulnus habet?
Ipfe fuas ut jam vires inhiberet Achilles,
Mifia graves iètus. Pelias hafta tulit.
Judicium nobis igitur cùm vindicis ¿ f i t ,
Non eil cur tua me janua nöfle neget , t
Culta quidem .( fateor ) citra, quam debuit, illßj
! Sed fuit in fatis hoc quoque , credo, meis.
qec tarnen officium fenfit magis altera noftrum .
■ Hie iliic veltro fub LareTemper eram . ^
Quoque tua eft pietas; ut te non excolat ipfum,
I Jus aìiquod tecum fratris amicus habet. _
IQuid, quod, ut emeritis referenda eft gratia femper,
1 Sic eft fortunas promeruifle tuas ?
¡Quod fi permittis nobis fuadere, quid optes:
[ U t des, quam reddas, plura, precare Deos.
Idque facis, quantumque licet meminiffe, folebas
I Officii caufla pluribus effe dati.
¡Quo libet in npmero me, Meffalline, repone :
fsim modo pars veftrat non aliena domus.
kt mala Nafonem (quoniam meruiffe videtur)
5 Si non ferre doles, at meruiffe dole.
E P I S T O L A V i l i .
S e v e r o .
|A Tibi dileèto miffam Nafone falutem
|l\. Accipe, pars animas magna, Severe, meas.
Neve roga, quid agam: fi perìequar omnia, flebis.
H Summa fatis noftri fit tibi nota mali.
Vivimus affiduis expertes pacis in arm is ,
■ Dira pharetrato bella movente Geta.
Deque tot expulfis funi miles in exfule foluss
■ Tuta [ nec invideo ] cetera turba jacet.
Quoque magis noftros venia dignere libellos,
■ Hìec in procinètu carmina faèla leges.
Stat vetus urbs, ripse vicina binominis l i t r i ,
■ Mcenibus & pofitu vix adeunda loci.
Éafpius JEgypfos [ de fe f i4 credimus ipfis-J
Condidit ; Se proprio nomine dixit opus ,
nane ferus Odryfiis inopino Marte .peremtis
■ Cepit, & in Regem Tuftuiit arma Getes •_
Ile memor magni generis, virtute quod auget,
■ Protinus innumero militai cinélqs¿iade.ít.
Nec prius abfceflit, merita quam; c«de nocentum
Se nimis. ulcifcens extitit ipfe nocens . ,
At tibi, Rex xvóy detur, tortiffirae noftro,
■ Semper honòrata feeptra tenere manu . ^
1 Teque, quod & préeftat, [ quid enim tibi plenius optem ? ]
■ Martia cum magno Gufare Roina probet.
sed memor unde ab ii, queror, o jucunde fodalis,
■ Accedaht noftris fa?va quod arma malis •
Üt careo vobis Stygias detrufus in oras,
B Quatuor autumnos Pleias orta facit .
Nec tu credideris urbana com moda vita
BQuarere Nafonem. quarit. & illa.tamen.
«arri modo vos animo dulces reminifeor, amici;
■ Nunc mihi cum cara conjuge nata fubit :
[#que domo rurfus pulcra loca vertor ad Urbis,
B^Cunétaque mens oculis pervidet illa fuis ? ;.
; Nunc fora, nunc aides, nunc marmore teèla theatra,
■ Nunc fubit aquata porticus omnis humo.
Bramirla nuinè Campi pulcros fpe£lantistin hortos,
■ Stagnaque & Euripi, Virgineufque liquor.
At, puto, fic Urbis mifero eft erept.a voluptas,
B Quolibet ut faltém rure frui Iiceat.
B*Jon meus amiffos ^animus defiderat agros,
B Ruraque Peligno cònfpicienda folo .*
■lec quos pinifqris pofitos in collibus hortos
■ Spettar Elaminia Clodia juntta via.
P¿uos ego nefeio chi colui, quibus, ipfe folebam
■ Ad fata fontanas ( nec pudet ) addere aquas.
Sunt ibi, fi vivant, noftra quoque confita quondam,
Sed non & noftra poma legenda manu •
Pro quibus amiifis utinam contingere poflìt
Hic faltem profugo gleba colenda mihi !
Ipfe ego pendentes [ liceat modo] rupe capellas,
Ipfe velim baculo pafeere nixus oves.
Ipfe ego, ne folitis infiftant pettora curis,
Ducam ruricolàs fub juga panda boves.
Et difeam Getici quæ norint verba. juvenci :
Affuetas illis adjiciamque minas.
Ipfe manu capulum prenfi moderatus aratri
Experiar mota fpargere fernen humo.
Nec dubitem longis purgare ligonibus arva/
Et dare jam, fitiens quas bibat hortus, aquas.
Unde fed hoc nobis, minimum quos inter & hoftem
Difcrimen murus claufaque porta facit ?
At tibi nafeenti [ quod toto pettore lætor]
Nerunt fatales fortia fila Deæ.
Te modo Campus habet, denfa modo porticus umbra:
Nunc, in quo ponis tempora rara, Forum.
Umbria nunc revocat : nec non Albana petentem
Appia ferventi ducit in arva rota.
Forfitan hic optes, ut juftam fupprimat iram
Cæiar ; & hofpitium fit tua villa meum .
Ah nimium eft, quod, amice, petisÎ moderatius opta:
Et voti, quæfo, contrahe vela tui •
Terra velim propior, nuilique obnoxia bello
Detur .* erit noftris pars bona dem ta malis.
E P I S T O L A IX .
M A X I M o .
UÆ mihi de rapto tua venit epiftola Celfo,
Protinus eft lacrimis humida fatta meis •
Quodque nefas dittu , fieri nec poffe puravi,
Invitis oculis ditterà Ietta tua eft.
Nec quidquam ad rioftras pervenit acerbius aures,
Ut furaus in Ponto; perveniatque precor .
Ante meos oculos tamquam praefentis imago
Hæret : & exitinttum vivere fingit amor.
Sæpe refert animus lufus gravitate carentes .•
Seria cum liquida fæpe peratta fide.
Nulla tamen fubeunt mihi tempora: denfius illis,
Quæ vellein vitæ fumma fuiffe meæ.
Cum domus ingenti fubito mea lapfa ruina
Concidit , in domini procubuitque capur.
Adfuit ille mihi, cum pars nie magna reliquit,
Maxime; Fortunæ nec fuit ipfe çomes^
I l i u m ego non aliter denteili mea funera vidi,
Ponendus quam fi frater in igne foret.
Hæfit in amplexu, confolatufque jacentem eft:
Cumque meis lacrimis mifeuit ufque fuas.
O quoties vitæ cuftos invifus amaræ
Conti nuit promtas in mea fitta manus !
O quoties dixit, Placabilis ira Deorum eft.
Vive, nec ignofei tu tibi poffe nega.
Vox tamen illa fuit celeberrima, Refpice quantum
Debeat auxilii Maximus effe tibi .
Maximus incumbet; quaque eft pietate, rogabit,
Ne fit ad extremum Cæfaris ira renax.
Cumque fuis fratris vires adhibebir, & omnem,
Quo. levius doleas , experietur opem.
Hæc mihi verba malæ minuerunt tædia vitæ-.
Quæ tu,, ne fuerint, Maxime, vana, cave.
Hue quoque .venturum mihi le jurare folebat ;
Y y Non