mine brevissimo, nonnullis retusis sen emarginatis. sternb. Vers. fasc. 2. p. 28. 32.
t. 24. ƒ 1.
buettner Rud. dil. test. t. 22. f. 8? Specimen exiguum?
In schisto argilloso Lignitum Bohemiae ad Comotovium, Bilinam.
2. ASPLENIOPTERIS Nilsoni.
A. fronde pinnatifida, laciniis truncatis sub quadratis.
Tab. nost. 43. ĥ 3. 4. 5. major et minor varietas.
In saxo arenaceo (QuaderSandstein) Scaniae ad Hör.
3. ASPLENIOPTERIS Schrankii.
A. fronde pinnat i f ida, lobis deltoideis acuminatis, s t e r n b . Vers. fasc. 2. p- 2Q. t. 11. f.
2. icon infer.
In schisto calcareo bituminoso Tyrolis ad Hering.
Obs. Omnes hae species in formatione Lignitum proveniunt.
XIII. HYMFNOPTERIS. R. b r o w n .
1. HYMENOPTERIS psilotoides.
H. fronde pinnata, pinnis alternis adscendentibus pinnatifidis bifidisque, laciniis linearibus
retusis seu emarginatis, rliachi alata.
r. brown in trans. geolog. soc. sec. series. 1. p. 424. t. 46. f 7. 47./. 2. nervi secunda-
rii in iconibus non expressi.
In schisto calcareo formationis tertiariae Angliae, ad Tilgate.
F ili c it e s d u b ii, quos nulli generi adscribere valemus, sunt: Tab. nostra 33. ƒ 1.
t. 37. ƒ- 2. ex formatione oolitica Angliae:; t. 47- f- 1. 7. ex saxo arenaceo Scaniae;
schloth. Flora d.Vorw. t. 13. ex schisto Lithantracum Germaniae.
Tribus II. F I L I C E S anomalae.
-Sectio l. C o r tic e s im p l ic i te r s t r i a to.
XIV. WALCHIA. STERNB.
L y c o p o d io litis spec, schloth. brongn.
C h a r, e s s e n t. Caudex arhoreus vel fruticosus, cortice armato aut inermi,
ramis oppositis seu alternis, foliis 3 - 4 -fariis. — Genus dubium, inter L y c o p o d
ia e t F i l i c e s medium, facie quo que coniferarum.
Nomen genericum in memoriam clarissimi walch, qui collectionem jslnorrianam
sedlilo descripsit, et historiam petraefactorum sui temporis magnopere illustravit, impositum.
1 . WALCHIA filiciformîs.
W. cortice striato aculeis subulatis adscendentibus armato, ramis alternis pinnatim foliosis,
foliis sessilibus seu rhachi adnatis, brevibus, lanceolato - acuminatis, uninerviis.
L y c o p o d io lite s f ilic ifo rm is . schloth. Nachtr. zur Petref. p, 414. t. 24. fig. sinistra.
In schisto Lithantracum Germaniae ad TVettin.
2. WALCHIA affinis.
W. cortice striato inermi, ramis oppositis, foliis brevissimis confertissimisque.
L y c o p o d io li te s filic ifo rm is . scloth. I. cit. fig. dextra.
Cum priore ad fVettin et Streitgern.
3. WALCHIA piniformis.
W. cortice aculeis subulatis armato, ramis diversae magnitudinis, forma tarnen speciei
praecedenti similibus.
L y c o p o d io lite s p in ifo rm is . s c h l o t h . Nachtr. z. Petref. p. 415. t. 23• ƒ• 1* 2.
Obs. Species incerta, schloth. I. cit. t. 25. J. 1. quoque valde affinem speciem indicat;
fig. 2. aliam diversam speciem désignât, foliis reflexis vel recurvis, lineari - lancçolatis
longioribus memorabilem. Specimina, quae de his incertis speciebus possidemus, simul
ac icônes, ad determinationem justam non sufficiunt.
Sectio 2. C o rtic e lo n g i tu d in a l i t e r su lc a to .
XV. RHYTIDOLEPIS. sternb.
S ig illa ria . b r o n g n . — P a lm a c ite s . s c h l o t h .
C h a r, e s s s e n t . Caudex arhoreus longitudinaliter sulcatus, cicatricibus
scutiformihus in costis inter sulcos prominentibus spiraliter notatus.
1. RHYTIDOLEPIS undulata.
R. costis convexis undulatis in ambitu cicatricum dilatatis, scuto trigono glaiidula tripartita
notato. STERNBf Vers. fasc. 2. p. 25. 32. t. 15. f . 1. 2. 3. Specimen cylindricum.
P a lm a c ite s o c u la tu s . schloth. Nachtr. z . Petrej'. p. 394. t. 17. Specimen compressum.
In schisto Lithantracum Germaniae ad Lach; Bohemiae ad Swina.
2. RHYTIDOLEPIS scutellata.
R. costis convexis, scuto elliptico in utroque latere unidentato, glandula in medio di-
sciformi.
S ig il la r i a s c u te lla ta . brongn. Clafs. d. vêg. fofs. p. 27. t. l. ƒ. 4.
3. RHYTIDOLEPIS cordata.
R. scuto in costis convexis subcordiformi, glandulis tribus linearibus, lateralibus vertica-
libus, media horizontali.
S ig i l l a r i a r e n if o rm is . brongn. Annal, des Sciences nat. 4. p. 3 2 . t. 4 . / . 2?
In schisto Lithantracum Silesiae ad TValdenburg, ac in Belgia (Mons).
4. RHYTIDOLEPIS Steinhaueri.
R. scuto in costis convexis obovato, basi truncato, glandulis tribus, punctiformibus in
medio scuti.
P h y to li tu s n o ta tu s . St e i n h . Or g. rem. in trans. amer. Phil. soc. 1. p. 294. t. i-f. 1.
S ig il la r i a hippocrepis. b r o n g n . Ann. des Sciences nat. 4* p. 32. t. 4. ƒ. 1 ?
In schisto Lithantracum Angliae ad Dunkerton in Sommersetshire; Silesiae ad JValdenburg
ac in Belgia ( Mons.)
5. RHYTIDOLEPIS dubia.
R. costis convexis vel compressione complanatis, cicatricibus oblongis truncatis, glandulis
tribus, lateralibus arcuatis, medio punctiformi.
L e p id o le p is d u b ia . s t e r n b . Vers. fasc. 3. p. 39. t. 3 1 ./. 2.
S ig il la r i a e lo n g a ta b r o n g n . Ann. des Sciens. nat. 4. p. 33. t. 2. f . 3. et f . 4.
In schisto Lithantracum Belgiae ad Charleroi (brongniart.)
Exemplar nostrum minus bene expressum ex collectionibus magni Ducis Hassiae Darm-
stadtii.
Sp. d u b ia : S ig il la r i a m am illa r is . b r o n g n . l. cit. p. 33. t. 2. f 3.
Obs. 1. Clar. b r o n g n i a r t S ig il la r i a s suas a genere S y r in g o d e n d ro n exeo non dif-
ferre opinatur, quod cicatrices quae in lamina lithantracum (quae r h o d i o cutis carbonaria
audit), scutiformes apparent, cute ilia discedente nudae et cicatricibus Syrin-
g o d e n d ro rum simillimae conspiciuntur; ast S y r in g o d e n d r a nostra, pulçhellum t.
50. ƒ. 2., dlternans t. 58. f 2., pes capreoli t. 8- f 2. lamina simili lithantracum seu
cute carbonaria ex toto vel ex parte teguntur, cicatrices vero scutatae non visuntur.
Maxima certe affinitas inter haec duo genera intercedit, nihilo tamen minus praesentia
seu absentia cicatricis scutiformis in exemplaribus completis ad ea distinguenda sufficere
videtur.
Obsi 2. S ig il la r i a s apieë dichotomas esse asserit b r o n g n i a r t ; nobis quidem taies
nondum occurrerunt, est vero d ic h o tom ia character generalis primaevae vegetationis
quem et in F a v u la r iis deteximus, qua indole plura genera plantarum cortice ornaio
instructà ad familiam L y c o p o d io litum propius accedunt.
F 2