petiolis brevior. Spatha 5-pollicaris, erecta, foliacea, extus sordide virescens, intus atro-purpureo-
fusca et in fundo striata, usque ad dimidium in tubum ovoideo-elongatum conyoluta : limhus
subfornicato-arrectus, oyatus, acutus. Spadix longé minus elongatus qua in in specie præce-
denti, vix quartâ parte Iongitudinis extra spatham conspicuus, rectus, intervallo satis extenso inter
pistilla et antheras in cylindrum aggregatas setis subulatis horizontalibus aut recuryis carnosis
pallidis sursum decrescentibus ornatus, supra antheras nudus, in clavam vix pollic'arem cylin-
draceam deorsum paulo crassiorem obtusam lævigatam atro-fuscam incrassatus. Antheroe parvæ,
sessiles, densissimè conglomeratæ, tessulares, obtusè angulares, pressione difformes, rimisduabus
incompletis oppositis déhiscentes. Ovaria turbinato-ellipsoidea, circa imam partem spadicis in
spicam ovoideam congesta, mutuâ pressione varié laterata, supernè disco parvo subrotundo
obtecta, cujus centro stigma convexum papillosum insidet, intus supra basin ad parietem internum
oophoro parumper incrassato texturâ filamenlosâ obducto, cui funiculis umbilicalibus perbrevibus
crassis duo ovula apposita elongato-ovoidea orthotropa sunt accreta. Baccw subglobosæ, in vertice
umbilicatæ, carnosæ, 1 - 2-spermæ.
12. ARUM RAUWOLFFH.
A. foliis ovatis hastato-trilobis, lobis lateralibus lineari-lanceolatis arrectis, spatM
superne ovatd lanceolata acuminata, spadicis apice breyi cylindraceo obtuso.
Arum foliis hastatis, cuspidibus inferioribus lateraliter protensis Grokov. Flor. Orient, p. 116.
Arum minus Orientale longius auriculatum Moriss. Hist.pl. I l l p. 544. —R a j. Hist. pi. I I I . p. 580.
Arum auriculis longissimis Ovidue arabum R auw. Hodoep. 1. p. 116.
« Ari minoris species. Wirdt von Inwonern Carsaa mj Ovidue vonn wegen seiner langen ohrlin also
» genennet. Ein anders geschlecht der kleinen Natterwurtz, das noch unbekandt. » (Incolis Carsaa mj
Ovidue ob longas auriculas dicitur. Aliud genus Serpentariae minoris, adhuc incognitum.) R auwlff.
Herb. N° 101.
H abit. In montanis circa Aleppo. Planta Rauwolffiana optime servata intimam hujus speciei affinitatem cam daabus
praecedentibus indicat, a quibus tarnen lobis basilaribus magis elongatis et minutä inflorescentiä satis distinguitur.
Paulo accdratius earn hoc loco investigemus.
D escr. Tuber magnitudine mali minoris, sphaeroideum, rugosum, extus pallide fuscum, intus albidum,
vertice circa petiolos aliquot vaginis tunicatis circumdatos radiculis filiformibus obsessum. Folia
radicalia, plerumque quaterna consociata, petiolis 6-8 poll, longis crassis dorso convexis ad faciem
internam longissime vaginantibus suffulta, hastato-triloba sive potius oblongo-ovata, subacuta,
basi utrinque producta in binas appendices lineari-lanceolatas bipollicares acutas aut obtusas ima
in petiolum decurrenles lateraliter inflexas, substantiae crassae foliaceae, mistinervia. Scapus e basi
vaginanti petioli intimi ortus, hoc breviör ac tenuior, teres, erectus, spatha terminatus. Spatha
bipollicaris, explanata circumscriptionis ovato-lanceolatae, infern^ infundibuliformi-convoluta,
supern^ acuminata, si e colore siccatae judicare licet albido-virens, spadicem tertia parte superans.
Spadix gracilis, 14, poll, longus, erectus, apice in clavam semipollicarem cylindricam obtusam
nudam crassitie pennae corvinae incrassatus, sub hac interrupt^ androgynus. Flores masculi, ut
in uträque specie antecedent, intervallo satis magno a femineis disjuncti, quod setis brevibus
satis crassis appressis aut erecto-patentibus carnosis pallidis obtectus est.
Species imperfectissimè notoe, q uoe ad hanc sectionem r e fe r en d a videntur.
13. ARUM (Ægyptium) exiguuh vesl. — 14. ARUM (Orientale) Minus moriss., in quo Arum orientale, angusl folium,
acaulen fermé, flore purpuraecente T ourhef. agnoscere mihi videor. Secundum delineationem hujus plantæ (in Museo
Horti botanici parisiensis vol. V. n. 8) ab ingeniosissimo pictore Aubhiet, qui Toubhbfort in itineribus comitatus est,
DRACUNCULUS.
confectam, maxima ei cum A . vülgari est similitudo, scd folia ad basin multo minus quam in illo dilatata sunt,
lobis baseos obtusioribus, et apex clavatus spadicis est brevior. In Herbario Toubwefobt aliquot modo folia hujus
plantæ vidi, quibus ipse annotavit : « Arum Ponticum, anguetfolium, acaulen fermé, flore purpureo. »
IX. DRACUNCULUS bauh.
Schott, in Melet, Bot. I . p. 27. XIV (1). — Ari sp. Linn. et auct.
CHARACTER ESSENTÏALIS.
Spatha basi conyoluta. Spadix supernè nudus, infernè subcontinuo - androgynus :
organa rudimentaria supra et passim infra stamina. Antheroe in phalanges connatæ, loculis
bilateralibus,- apice rima partiali dehiscentibus. Ovaria libera, unilocularia, oyulis 8 -7
partim inversis, partim basifixis. Stigmata sessilia, obtusa. Baccoe mono- ë. oligo-spermæ.
Semina albuminosa.
CHARACTER NATURALIS.
Spatha monophylla, maxima, supernè patula, basi convoluta, interné purpureo-fusca rugisque
sive ramentis obsita, emarcida. Spadix sessilis, rectiusculus, basi densissimè et subcontinuo-monoicus,
floribus masculis supra femineos, super his in appendicem claviformem nudam lævigatam s. setosam
elongatus. Flores sine squamis aut glandulis. Masculi : stamina creberrima, crassa, imâ basi
carnosâ circa spadicem unita, supernè autem ob singulärem eorum condensationem phalangibus
vix distincts cohærentia, antheris immobilibus, obtusè quadrangularibus, passim concrets et dif-
formibus ; loculi bilaterales, bilocellati, latere sulco inscript, quo singuli loculi apicem versus
foraminulo ovali postea in rimam longitudinalem ferè completam extenso aperiuntur. Quædam
minorum antherarum modo sunt uniloculares aut incompletè biloculares : flores masculi supremi et
quidam subinde pistillis maximè vicini in organa rudimentaria transformât, setas elongatas sive
hamulos exiguos effingentia. Flores feminei : ovaria sessilia, horizontalia, confertissimè spiralia,
mutuâ pressione infernè varié laterata, ellipsoidea, carnosa, verticaliter dissecta infernè cavitatem
unicam, tribus ad septem ovulis materie pellucido-glutinosâ involutis repletam, offerentia. Ovula
ovoideo-lagenæformia, inæqualia, orthotropa, basi lata in fundo et in apice cavitatis oivari oophoro
striiformi, texturâ filamentoso obsesso, ad latus interius ascendenti annexa. Stigmata sessilia, termi-
nalia, e laminâ orbiculari medio depressâ creberrimarum papillularum brevi-tubulosarum intricatarum
formata. Baccoe in spicam ovoideam parte marcidâ spathæ destructæ velatam densatæ, obovoideæ,
carnosæ, uno vel duobus, raro pluribus seminibus. Pericarpium extremitate superiori crassius,
succoso-carnosum, in cavitate simplici spermophoro fasciculari lateri superiori adnato, cui semina
subhorizontaliter insident. Semina subglobosa, siplura, pressione laterata , spermodermide simplici
carnoso-fungosâ ad hilum insigniter incrassatâ, ætate externè rugulosâ, prius læviusculâ. Albumen
prope hilum foveâ exsculptum, extremitate superiori puncto discolori notatum, læve, durum,
farinosum, solidum. Embryon inversum, subclavatum, rectum. Radicula incrassata, hilo opposita.
Ykoet. Plantæ acaules, radice tuberosâ perenni. Folia annotina, pedati-partita, segraentis confluenti-laterinerviis. Petioli
per vaginas basilares dilatatas sese amplectentes. Scapus ex vaginâ folii intimi petiolari ortus, spatbâ terminatus.
1 Spatha sese aperiens cadaveroso-foetens.
(1) Dracunculus Xouhnef. Spatha convoluta. Spadicis appendix elongata, attenuata (interdum setosa). Antheroe biporosæ.
Ovaria ovulis paucis pendulis (v. uno basilari erecto, reliquis pendulis ! ). Stylus continuas. Stigma capitatum.
Europæ incolæ, foliis simultaneis pedato-multifidis, pedunculo elongato.
Dr. vulgaris Schtt. (Arum Dracunculus L .), Dr. crinitus Schtt. (Arum crinitum L.)