Adf. Sectio potius A r i Lik». habendum, quam structura organorum fructificationis satis ab hoc diversum; quocirca hoc
genus a V. Cl, Schott constitutum tantummodo ob.pecùliarem habitum servari fortè meretur. Habitu magis etiam cum
Arisoemate oonvenit, sed utrumque genus situ et fabricâ florum mascùlorum satis differt. In Dracunculo hi constant
antheris densissimè aggregatis, in phalanges conjunctis, sessilibus, imâ circa spadicem unitis, ad latus utrumque
oppositum sese aperienlibus ; in Arisoemate vero filamentis laxiusculè dispositis, in apice capitulum antherarum forma-
tionis plané diversæ atque alia ratione dehiscentium gerentibus : de quibus conferautur quae de hoc genere supra
dicta fuerunt.
Distrib. Duas tantummodo species haud ullo dubio ad hocce genus referri posse censeo, quae cum australem Europam
habeant patriam et in hortis nostris.botanicis satis frequenter reperiantur, ornnem ampliorem earum descriptionem
inutilem et supervacuam exislimavi. Ideo vero analysin a me delineatam adjeci, quo melius raagna:hujus generis
cum Tulgari A r i specie affinitas perspiciatur ; de qua animadvertendum, inter flores masculos femineosque subinde,
nec vero semper, hamulos carnosos reperiri solere. — An reverâ ad hoc genus referenda sit Serpentaria major seu
Dracunculus major polyphyllos, Lusitanie Erva de Sancta Maria Pisonis Hist. Brasil. Lib. 1. p. 27, in qua nonnulli
Dr. polyphyllum Baud. agnoscere sibi videntur, id quod ego non video, vehementer est addubitandum. Equidem
potius credidèrim, plantam istam génuinum esse Dracontium.
1 D R A C U N C U L U S POLYPHYLLUS Tab. 37. G.
Dr. foliis pedati-partitis, segmentis (uniformibus) lanceolatis, intermediis majoribus,
spatha intus sulcata yerrucosa, spadicis apice laeyigato.
Arum Dracunculus L inn. Sp. pi. p . 964. — Mill. Diet. n. 8. — S cop. Flor. Cam. cd. 2. II. p. 210.
— H outt. Nat. Hist. I I. 11. p. 182. — ; L am. Enc. hot. I II . p .7 . tab. 740. fig.. 2. — Gabrtn.
deFruct. etSem.pl. I I .p . 19. tab. 8 4 . fig;.l.—W illd. Sp.pi. IV .p. 478. —Tvrp.- Iconogr. Veg.
tab. X L III. (excl. Anal.)'— R oques. Phytogr. med. tab. 1 7 .— Spr. Syst. Veg. I II . p . 770.
Arum, foliis palmatis, foliolis .undecim lanceolütis integerrimis intermediis majoribus , spadice
clavato L inn. Hort. Cliff, p. 434. |
Serpentaria digitata vulgaris fru c tu , rubro Barrel.’ Icon. 147.
Dracontium majus R aj. Hist pi: I I. p . 1211.
Arum polyphyllum sive Dracunculus polypkyllus Moriss. Hist. pi. I I I . p. 548. Sect. 13. tab. 5.
Arum polyphyllum, Dracunculus et Serpentaria, dictum-; foliis venis albis eleganter striatis Pluk.
• Almag'. p 52. — Raj. Hist. pi. I I I . p. 584. — Tournef. Inst. bot. p. 160.
Arum polyphyllum, Dracunculus et Serpentaria dictum, caule maculato, magus et elatius Paul. H erm.
Hort. Lugd. Bat. p. 60. — P luk. Almag. p. 52. ’ .
Dracunculus polyphyllus, foliis ex luteo variegatis Hort. Reg. Par. (fide speciminum ex Herb.
Yaillant.) —Tournef. Inst. bót. p. 160.
Dracunculus major vulgaris J. Bauh. Hist. pi. II. p. 789.
Dracunculus polyphyllus C. Bauh. Pin. p. 195. — Moriss. Hist. pi. I II . p. 548. sect. 13. tab. 5. —
Tournef. Inst. hot. p. 1 6 0 . tab. 70. A. (folium. )
Anguina Dracuntia Lob. Icon. 600. .
Dracontium Dod. pempt.'&2&. .
Habit. In Gallia meridionali aliisque Europee australis.regionibus locis incultis, ut v. c.'in Cretä, cet. In Herbario Horti
botanici Parisiensis specimen vidi a Somhbrat in Promontorio Bonse Spei collectum, quo planta ex Europa allata esse
videtur.
EXPLICATIO FIGURARUM.
Tab. 37. G. — 1. Spadix, spatha ima abscissa, cum figura sequenti magn. nat. — 2. Sectio longitudinal is partis infimoe
ejusdem. — 3. Stamina complura, antheris in primo debiscentiee stadio, ut reliquse fere omnes figuroe magn. auct.
— A. Stamina , antheris planè apertis.—■ 5; Stamina nonniilla lóngitudine persecta. — 0. Sectio transversa duaruin
anthefarum coadunitarum: -^'7. Ejüsmodi sectio duarum antherarum minorum diflbrraium. — 8. Pistillum secundum
longitudinem a per turn, ut ovuloruni situs appareat. —.9. Bacca, magn. nat.— 10. Eadem longitudinaliter aperta.
•— 11- Semen cum tegumento longitudinaliter. persectum , ut situs embryi conspicialur.
2. DRACUNCULUS minor.
Dr. foliis pedati-partitis, segmentis (biformibus) lateralibus lanceolatis, intermedio
hastato, spatM intus spadieeque pilosis.
Arum crinitum Ait . Hort. Keio. I I I . p. 314. —W illd. Sp. pi. IV . p. 477. — Bot. Reg. n. 831. —
Spr. Syst. Veg. I I I . p. 770.
Arum muscicovorum L inn. f il . Suppl. p. 410. —L am. Enc. bot. I I I . p. 11.
Arum Dracunculus B uch. Cent. 2. Dec. 10. tab. 1.
Arum foliis palmatis, foliolis connatis, intermedio ma/jori Gronov. Flor. Orient, p. 116. n. 284.
Arum polyphyllum minus, Luph Arabum, et Dracunculus minor Rautolff. Moriss. Hist. pi. III.
p . 548. — R aj. Hist. pi. I I I . p. 584.
Schlange oder Natterumrtz R auw. 1. Itin. 1. p. 115.
Dracunculus minor R auw. Herb. n. 94.
Habit. In Minorca aliisque insulis Balearibus in saxosis. In montosis Syriae circa Aleppo reperit et collegit Rabwolct , qui
notat Arabes et Mauros (quo nomine regionis ineolas intelligere videtur) banc plantam Luph nuncupare. Fide
speciminum in Herbario Horti botanici Parisiensis a V. Gl. Olivier etiam in Mesopotamia inventa.
X. SAUROMATUM.
Schott. inMelet. Bot. I. p. 17. X I I I (1). — Ari sp. auct.
CHARACTER ESSENTIALIS.
Spatha infernk tubuloso-integra. Spadix supernknudus, infernk interrupt^ androgynus:
organarudimentaria rara, infra stamina. Antherce sessiles, distinct*, loculis bilateralibus,
rima partiali dehiscentibus. Ovaria libera, unilocularia, oyulis duobus basilaribus erectis.
Stigmata sessilia, obtusa. Baccce mono- aut di-spermse.
CHARACTER NATURALIS.
Spatha maxima, inferne tubo basin spadicis genitalibus interrupts obsessam laxe circumcludenti
connata, superne hians et in lamioam elongatam planiusculam pendulam desinens, decidua. Spadix
elongato-cylindraceus, rectus, supern& ultra duas longitudinis partes nudus, infra hunc apicem
exsertum annulo antherarum confertissimarum, intervallo fere nudo non nisi sparsim organis rudimen-
tariis obsesso a pistillis spicatis circa basin congestis remotarum. Peracta fcecundatione tantum basis ejus
ovariis obtecta persistit. Flores masculi: antherce copiosissimae, parvae, liberae, oviformes, subsessiles,
connectivo scilicet manifesto carnoso latiusculo inter loculos, infra eas filamentum breve crassum
sistente, biloculares, loculis bilateralibus discretis ellipsoideis turgidis, quorum singuli superne
rima partiali dilatatA subrotunda pollen emittunt. Flores feminei: ovaria permulta, confertissima,
(1) Sauromatum Sciitt. Spatha basi in tubum connata (maculata). Spadix (parum) abbreviatus, paranthiis sparsis. Ovaria
ovulis paucis (2) erectis.
Indices, foliis serotinis pedato-palmalis, pedunculo brevissimo.
S. guttatum Schit. (Arum guttatum Wall.), S. pedatum Schtt. (Arum pedatum Luik.)