|S |
SECTIO IL — Âdonophallua.
Apex spadicis granulato-ver-rucosus. Antheræ absque ordine congestæ aut quadri-quinquefariam
agrégat®. Stigma sessile, subemarginatum. Spatha longé pedunculata.
3. AMORPHOPHALLUS MULLERI.
A. petiolis lævibus, spathâ ovatâ acutâ supernè patente spadice clavato obtuso
breviore, antberis <juadri-quinquefariam aggregatis.
Arum Mulleri Z ip p . ined. (ita dictum in honorem Salomonis M üller, qui Zoologiæ investigator adhuc
in Indiâ orientali degit).
Altjung I ndigenarom.
Habit. Florentem plantam in Java occidentali non longé à Djassinga locis humidis nemorosis defunctus reperit Zippelios :
eandera mense Novembri prope cataractam Dinding in provinciâ Bantam contemplatus est Vau Hasselt, cujus suâ
ipse manu figuram delineavit. Hac et annotationibus ab utroque conscriptis usus sum, ut sequentem brevem descri-
ptionem confioerera.
OBSERYATIO.
Quæ de foliis in descriptione adjectà retuli ex annotationibus Zippelii desumsi. In Kunni et Hasseltii Herbario folia haud
procul dubio ad banc speciem pertinentia, reperi, quæ prope Tjicoroi et in radicibus montis Pangaranghu creverant.
Folium novellura prout et adscriptum est « plané est marmoratum, spathoe ex albido et viridi marmoraloe inclusion » Duæ
ejusmodi spathæ cum folio novello inveniuntur, quarum segmenta adhuc involuta majorem partem sunt lanceolata, altera
pedalis, altera sesquipede longior, angusto-lanceolatæ, acumiuatæ, longitudinaliler striatæ, membranaceæ. Segmenta
foliorum vetustiorum sunt maximâ parte elliptica, nonnulla ovata, cuspidata, inæquilatera, hinc in rachidem decurrentia
supra venosa, subtus reticulato-venosa ; superiora magnitudine accrescentia, inprimis summum et lateri externo rachidis
insidentia, haud raro geminatim aut ternatim subconfluentia.
D escr. Scapus radicalis, aphyllus, soli tari us, duos pedes longus, digitum crassus, arrectus, lævis
carnosus, e cæsio albido-maculatus. Spatha terminalis, lato-ovata, acuta, ampla, quartâ parte
spadice brevior, infernè in tubum campanulatum convoluta et substantiae crassioris magis
subcarnosæ, quam limbus hinc patens, cujus margines sunt subundulati. Est flavo-virescens.
supernè e viridi in sordidè purpureum colorem migrans, albido-guttata, interné basin versus
glanduloso-verrucosa ac lætè purpurea. Spadix sessilis, crassus, rectus, septem-octo pollices
longus, dimidio inferiori cylindraceus ac continuo-monoicus ; sursum sensim crassior, elongato-
conoideus, obtusus, verruculis minutis alutaceus, externè exalbidus, interné cavus. Flores
masculi : antheræ omnes quaternæ aut quinæ Stellatim dispositæ, sessiles, ovoideo-globosæ,
crassæ, obtusæ, subdidymæ, supra (si H asseltii delineationem spectes) cristulâ connectivo ipso
forsitan enatâ ac continua instructæ, utrinque ad latus hujus cristulæ poro rotundo déhiscentes
flavæ. Flores feminei sub maseulis laxiusculè spiraliter dispositi. Ovaria angulato-globosa, basi
latâ axi spadicis affixa, carnosa, supra purpurascentia, bilocularia, biovulata. Stigmata adnata,
plana, elliptica, utrinque sinu excisa et hoc modo subpanduræformia, luteola. Folia post
infïorescentiam solitaria, longé petiolata, umbraculiformi-bipinnati-trisecta, aut, si mavis,
rachidibus tribus elongatis dichotomo-pinnatisectis, instar petioli, albido-maculatis, radiato-
expansis, formata. Segmenta alterna aut opposita, sessilia, decurrentia, dissimilia, partim
lanceolata, partim ovata, sæpè dimidiata et abbreviate, indivisa aut bifida, longé acuminata,
venosa, undulata, glabra.