RUMPHIA.
4. AMORPHOPHÀLLUS GIGANTEUS. Tab. 34.
A. petiolis verruGOSo-asperis, spathâ ovatâ obtusiusculâ supernè patente spadicem
cylindraceo-fusiformem pamm superante, antheris absque ordine congestis.
Dracontium poeonifolivm D enst. Clav. Sort. Mal. p . 38.
DracontiumpolypTvyllum H oütt. (e x parte) Nat. Hist. II. 11. p. 199.
Mulenschena Rheed. Sort. Mal. XJ. p. 37. tab. 19.
Dracunculus Zeylanicus, polyphyllus, carde aspero, maculis viridi-fusois, viridi-dilutis et albican-
tibus pulcrè notato T ournef. Inst. bot. p. 160. et Burm. Thés. Zeyl. p. 90.
Habit. Locis campestribns in solo argilloso cum in orâMalabariæ, tumin Zeylaniâ insulisque Malaicis. In Java satis fréquenter
in provinciâ Bantam, non adeo longé a litore maris, planta hæc singularis reperitur, pluviarum tempore
florens et serius demum folia, quorum magnitudinem stupemus,proferens. Fragmenta mecum communicavit Yir ami-
cissimus Prætorius e provinciâ Sumatroe Palembang, ubi Gerubut nuncupatur. Radix tuberosa est acerrima etvesiculas
excitât.
OBSERVATIO.
Majorum nostrorum opera, in bis præcipuè Pauli Hbrmahhi, Comhelikorum et J. Burkarm scripta evolvens, hanc iis
jam innotuisse speciem crediderim, licet eorum descriptio non sufficiat, ut ilia, aliquâ saltern certitudine, cilemus.
Hujus rei causa est, quod bæ illis plantæ nonnisi forma foliorum et quidem exemplarium in caldariis excultorum notas
fuerint. Foliorum autem conformatione nonnullæ species adeo inter se sunt similes, ut adaccuratam earum defmitionem
omnino opus sit, ut inflorescentiam examinemus. Hæc sanè petiolo verrucoso-aspero facillimè ab aliis compluribus spe-
ciebus dignosci potest; non autem tam facilè ab A . campanulato (Arum campanulatum Roxb.) distinguitur, quippe qui
similibus petiolis est præditus. In nativâ harum plantarum patriâ vel sic tarnen, sine inflorescentiâ, utriusque discrimen
multo magis est conspicuum, cum A . campanulatus semper manet humilior ac foliorum partitio longé minor est, quam in
A . giganteo. Petiolus etiam in A . giganteo magis est sordidè-virescens, validius rugoso-asper, quam in speciebus illis
affinibus, quarum præterea segmenta foliorum multo intensius suntviridia. Hinc itaque verisimile est, Arumpolyphyllum,
Dracunculum et Serpentariam dictum, caule aspero cum maculis viridi-fuscis, et viridi-dilutis, albicanlibus pulcrè notatum,
majus et elatius Cokmel. Cat. Hort. Med. Amst. p . 38 et efusd. Hort. Amst. I . p . 101 toi. S3, non ad A . campanulatum,
sed ad speciem hic memoratam esse referendum. Quod ad inflorescentiam, hujus in utrâque specie insigne est discrimen,
quod optimè figurarum inspectio docebit.
D escr. Tuber maximum, diametro pedis aut pedis cum dimidio, sphaeroideum, undique tuberculatum
atque inprimis e facie supremâ ad petioli exortum fibris radicalibus crassis filiformibus exalbidis,
solid um , carnosum, extus epidermide tenui fuscescente, intus albidum. Folium solitarium, petiolo
sex septemve pedes lon g o , stricto, crassitudine brachii humani, cylindrico, molliter-carnoso,
rugis densis carnosis aspero, ex incamato sensim sordidius virescenti-albido-variegato, sufFultum,
maximum, umbraculiformi-triramosum, ramis divergentibus horizontalibus dichotomo- bi- aut
tri-pinnatisectis, sub dichotomiâ cylindraceis, super earn plano-teretibus, in d o r so , non aliter
quam p etiolus, variegatis atque asperis. Ramificationes segmentis decurrentibus membranaceo-
alatæ, supra sulco exaratae, infra verruculis sparsis asperulæ : segmenta magnitudine inter se
valdè diversa, suprema et exteriori lateri insidentia majora, lanceolata, inaequilatera, acuminata,
integerrima, undulata, parallelo-penninervia, supra atro-viridia ac nitidiuscula, subtus pallidiora.
Scapus radicalis, tribus pedibus altior, viri pollice crassior, erectus, teres, spatham yersus sensim
paulo crassior, lævis, extus e yiridulo-purpureo-variegatus, intus celluloso-medullaris. Spatha
noyem pollices longa, octo ferè lata, lato-ovata, infernè crassa et conyoluta, supernè magis mem-
branacea ac patens, marginibus subrepando-undulatis : color margines superiores versus, nec
non intus in fundo, purpureo-fuscus, extus basin yersus sordidè yirescens mixtione purpurascenti
nebulosâ. Spadix e summitate scapi subobliquè enatus, rectu s, octo pollicibus paulo longior,
infernè tertiâ fere parte longitudinis densè-androgynus, reliquâ parte crassior et n u d u s, sistens
conum elongatum substantiae fungosæ, coloris exalbidi sive straminei. Flores masouli : supra
femineos in cylindrum densissimè conferti, creberrimi. Antheroe sessiles, mutuâ pressione