Arum foliis sagittatis, spathd redd, clavd cylindiHcd H all. Helv. n. 1302.
Arum antiquorum J. Bach. Hist. pi. p. 784.
Arum vulgare non maculatum et Arum maculatum, maculis ca/ndidis vel nigris C. Bach. Pin. p. 195.
— Moriss. Hist. pi. I I I . p. 543. Sect. 13. tab. 5. — R aj. Hist. pi. II. p . 1208. — T ournef. Inst,
hot. p. 158. — S abb. Hort. Rom. 2. tab. 74.
Arum officinarum Lob. Icon. 597.
Arum F uchs. Hist. 6 9 .^ - D od. Pempt. p. 326. — T abern. Icon. 746.
Gicherum sive Gigarum vulgo foliis maculosis, maculis candidis vel nigris Css alp. p. 226.
Habit. In omnibus fere Europas temperat® regionibus locis humidis, et passim in ora Afric® septentrionalis altioribusque
montibus insulas Madeira. In Herbario Baronis De Lessert specimen vidi e collectione V. Cl. Palisot de Bbauvois,
nomine A ri sagittcefolii (baud Linn.) quod ex America fcederata videtur oriundum. Tanta hujus plant® magnitüdine
et vel forma foliorum est varietas, ut maxima bine ab omni inde tempore orta sit confusio et synonyma vix satis
commode dislingui possint.
2. A R U M ITALICUM.
A. foliis cordato-hastatis, lobis baseos acutis s. obtusis, spatha supernfe oblongä acuminate,
spadicis apice clavato obtuso L am. Enc. hot. I I I . p. 9. — W illd. Sp. p i. IV .
p . 484* — Spr. Syst. V eg. I I I . p . 768.
Arum acaule, foliis hastatis integerrimis, spadice clavato L inn. Hort. Cliff, p . 434 (solum e, ? et #).
Arum folio lato atro-viridi margine albicante dneto, spar sis maculis albis variegatis Sabb. Hort.
Rom. 2. tab. 75.
Arum (italicum) foliis hastatis acutis, petiolis longissimis, spathd maxima ereetd Mil l . Diet. n. 2.
Arum venis albis, Italicum, maximum Hort. Reg. Par. — T ournef. Inst. bot. p. 158. — R aj. Hist,
pi. I I I . p. 574.
Arum venis albis, lituris nigris signatum Moriss. Hort. Reg. Bless. — R aj. Hist. pi. I I I . p. 574.
Arum venis albis, majus, nigris lituris maculatum Hort. Reg. Par. (fide speciminum in Herb.
Parisiensi a S. Vaillant collectorum) — T ournef. Inst. bot. p. 158.
Arum maximum auctumnale Hort. Reg. Monsp. (item f id e Herb. S . Vaillant. )
Arum montanum P . Alpin, pi. exot. 334. — Moriss. Hist.pl. I I I . p. 544. Sect. 13. tab. 7. — R a j. Hist,
pi. I I. p. 1209.
Arum venis albis C. Bauh. Pin. p . 195. —Moriss. Hist.pi. I II . p. 543. —R aj. Hist.pl. I I. p . 1209.
— T ournef. Inst. bot. p. 158.
Habit. In Italia, Hispaniä, Lusitania, plurimisque maris mediterranei insulis, in ora Afric® barbar® atqueiEgypto. Specie
antecedent ab omni parte robustior, foliis diutius vegetantibus, vulgo sinu profundiori excisis : nam cum autumno
in Aro vulgari jam emortua sunt, in häc quidem specie toto adhuc robore persistunt, quod veteres discrimen jam
probe noverant. Quod ad nomina, quibus antiquiores hanc plantam insigniverint auctores, cum ab omni inde tempore
crebro cum A . vulgari fuerit confusa, hasc discernere haud facile fuerit negotium. Itaque lectorem potius ad ea
relegatum volo, qu® de synonymis veterum retu leru n t Dodo?ueos in Herbario p. 875 (nomine Dracontii minor is),
J. Bauhikius Hist. pi. I I . p. 787. ( nomine Dracontii sive Dracunculi allerius), denique C. Baiuhbius in Pinaco l. c.
Nee minor est nominum varietas, quibus h®c planta in Herbariis militare solet : in Todbbefortii v. g . « Arum
arabicum semper virens Boiarti » dicitur, in Herbario V. Nob. De Lessert Arum JEgyptiacum, cet. Insignem spadicis
monstrositatem in specimine a Serafibo e dumetis Corsic® cum V . 111. Gat communicato vidi. In hoc scilicet pars
nuda spadicis summo tan turn apice est ovoideo-incrassata : itaque adhuc dubito, utrum hoc specimen ad A. vulgare
an ad A . italicum sit referendum.
3. ARUM JACQUEMONTII.
A. foliis cordato-hastatis, lobis baseos obtusis, spathâ supernè lanceolatâ acuminatis-
simâ, spadicis apice cylindrico obtuso.
ARUM.
Habit. Hanc speciem in altioribus jugis montium Asi® australis interioris reperit divus
nostro quam simillima et ab hoc spathâ supernè anguslius acuminatâ, spadicis apic
sterilibus supra antheras rarioribus parum differt. Ecce quasdara annotationes de
botanici Parisiensis servatis.
c longiori ac tenuiori, et organis
speciminibus in Herbario Horti
Descr. Planta tuberosa. Folia radicalia, pauca, longissimè petiolata, spithamam et ultra longa, ima
3- ultra 4 poll, lata, cordato-bastata, subacuta, mucronata, sinu baseos Ievi dilatato excisa, lobis
' obtusis, supra saturatè viridia et sub lente visa densè punctata, subtus pallidiora et protubèranti-
mistinervia. Petioli 1-1 pedes longi, compresso-teretes, purpurascenti-striolati, basin versus
dilatati sese amplectentes. Scopus centralis, longitudine petiolorum, iis crassior, spathâ termi-
natus. Spatha spithamea, erecta, foliacea, ad basin convolutam ovoideo-urceolata, supernè
concava, lanceolata , acuminatissima, virescens. Spadix spathâ aliquot pollicibus brevior rectus
cylindraceus, infernè per tertiam partem longitudinis spathâ inclusus atque hic interruptè
monoicus, supernè in clavam cylindricam, obtusam, nudam, purpureo-fuscam, calamum
scriptorium crassitie vix æquantem desinens. Pistilla ad imam partem spadicis in cylindrum
densata : anïheroe in cylindrum breviorem conglomérat®, ab illis intervallo quatuor linearum
remotæ, in quo infernè conspiciuntur corpuscula depresso-discoidea carnosa in 'setam excurrentia
sursum decrescentia : infra clavam nudam spadix est magis coarctatus ibique supra antheras aliquot
corpusculis minoribus ovoideis pariter in setam desinentibus obsessus. Antherce sessiles, distinct®
aut bin® vel tern® raro plures cohærentes, tessulares, obtusè quadrangulares, interdum difformes,
biloculares, loculis oppositis, supernè foraminulo subrotundo hiantibus. Ovaria subglobosa,
pressione mutuâ difformia, carnosa, unilocularia, 4-6-, quædam supremorum modo 2-ovulata.
Ovula lagenæformia, crassè funiculata, quorum aliquot majora in fundo cavitatis ad latus internum
oophoro parietali striiformi texturâ filamentosâ obducto affixa, superposita, orthotropa. Stigmata
discoidea, papillosa.
4. ARUM SYRIACUM.
A f o l i i s ............................., spatha supernè oblongâ acuminatâ, spadice elongato
cylindraceo obtusiusculo.
Arum Syriacum flore maculato Herm. Parad. Bat. p. 75. — Raj. Hist. pi. III. p. 575.
Arum Orientale majus, Dracontii flore maculato Moriss. Hist. pi. I II . p . 543.
Arum arabicum flore maculato Pluk. Almag. p. 50.
Habit. In Syria, unde unica inflorescentia e collectione V. Cl. Labiixardière oriunda in Herbario Baronis De Lessert
V. Nob. prostat, qu® facit, ut mihi persuadeam, hanc plantam, licet A . italico maximè affinem, parle nudâ spadicis
multo elongation ac tenuiori ab illo differre. Ex iis, qu® de eâ P. Herb au nos noster l. c. præfatus est, suspicari licet,
folia hujus plant®, olim in hortis Anglicis cuit®, ut aliarum quarundam specierum orientalium, esse auriculata :
Morissob ea tanquam immaculata, viridia, pedalem longitudinem superantia describit, et quæ porro de inflorescëntiâ
refert satis benè cum illà e collectione V. Cl. Labillardière congruunt. Spatha circiter pedalis, ima in tubum 2 £ poil,
longum infundibuliformem convoluta, supernè in lirabum erectum oblongum acuminatum expansa, extus pallidè
virens, intus purpureo-fusca nigroque variegata. Spadix spathâ aliquot pollicibus brevior, supernè in apicem
arrectum gracilem teretem obtusiusculum atro-purpureum nudum crassitie pennæ anserinæ productus, ad partem
spathâ obtectam basi glomerulo ovoideo pistillorum nudorum, qui ab anlheris in cylindrum brevem. conglobalis
exiguo tantum spatio organis sterilibus confertissimè obsesso separatur, instructus. Hæc organa sterilia, etiam
aliquantum supra antheras alterum verticillum constituentia, ut in Aro vulgari, setis carnosis, varié flexis et paten-
tibus, ad basin incrassatam sæpe concretis constant.
5. ARUM PICTUM.
A. foliis cordatis s. subhastato-cordatis, spatha subradicali superne ovata acuminata,
spadice clavato obtuso L inn. fil. Suppl. p . 4 io. — L am. Enc. bot. I I I . p. 11. — W illd.