MARUMI A.
Bl. in Bydr. Nat. Wet. VI. p. 245.
CHARACTER ESSENTIALIS.
Calycis tubus basi ovario adhærens, subinfundibuliformis, muricatus : limbus ultra
ovarium longe productus, quadrifidus, persistens. Petala 4, obovata, obliqua. Stamina 8,
alterna breviora. Antheræ subuliformes, arcuatæ, uniporæ, imâ appendice setaceo-
fissâ instructæ. Ovarium in parte libéra pilosum. Stylus filiformis, apice incurvus. Stigma
punctiforme. Bacca ovoidea, quadriloculata, polysperma. Semina rectiuscula, raphe
excurrenti hinc marginata.
Veget. Frutices sarmentosi. Folia opposita, petiolata, oblonga, nervosa, inter nervös juxta apicèm confluentes transverse
venuloso-reticulata, integerrima, discolora, supra glabra , subtus pariter ac ramuli pedunculique pube slellatâ tomen-
tosa, vel furfuracea. Inflorescenlia axillaris, cymosa, pauci-multiflora, bracteata. Flores magni, rosei aut coccinei.
OBSERYATIO.
Cum genus Maruhia, a V. Cl. Reirwardt (in Sylloge Plant, nov. Soeiet. Bot. Ratisb. I I . p. 11) constitutum, idem,
quod jam antea a me et Nees ab Eserbeck , viro amicissimo (in Syll. Plant, nov. Soeiet. Bot. Ratisb. I . p. 96), R eirwardtia
dictum fuerat, diligentiori instituto examine, non satis a Sauraja W ield, differre videretur, nomen illud, quo viri, de
naturae studio optime meriti, coleretur atque servaretur memoria, alii generi tribuendum esse censui. Tanta enira fuerunt
Marum« nostri, viri celeberrimi, et de Physica, et de plantarum Pbytotomia, quae nemo ignorat, merita, ut nullum raihi
potius tanto nomine insigniendum videretur, quam hocce genus, cum pulcritudine et peculiari organisatione conspicuum,
turn maxime ex ilia Melastomacearum familia, quae summorum Physicorum nominibus celebrandis inservit. Ex his nomina
baud unquam discipline studioso obliviscenda Lavoisier« , H umphrbi, Davii, ulriusque T remble« , Hubert palris et filii,
recensere sufficiet; quibus si meritis de disciplinis naturalibus jure similliinus habetur Maruhibs, mtllo potiore loco, quam
in tantorum nominum vicinitate, monumentum summo viro ponendum esse existimavi. — Hoc autem genus, una cum
Meiinilld Gaud, ad tribuitf Miconiearum De Card, referendum est, ex quibus maxime generibus De Candollianis Htiberia
et Henrietlea videtur affinis. Ab his tamen cum habitu, turn antheris ad basin utrinque appendice setaceo-dilacerata
preditis, satis distinguitur. Arctior etiam ei cum Dissochatd mea est necessitudo, a qua tamen jam calyce muricato
manifesto quadrifido et varietate in structure anlherarum conspicua discernilur.
M A R U M I A MUSCOSA. Tab. 4.
M. foliis subcordato-oblongis subtus dense ferrugineo-furfuraceo-tomentosis, pedunculis
cymoso- multi-, raro paucifloris, calyce setis simplicibus muricato. Bl. in Bydr.
N at. W et. V I . p. 246.
Melastoma muscosum Bl. Bydr. p. 1070. — De Cand. Prodr. Syst. Veg. I I I . p. 148. 40. — Tja-
lontjon burrum, aut etiam 'Harendung-badak s\ye-bulu monticolarum Javse.
Habit. In locis montanis Seribu, in saltibus inferioribus montis ignivomi Gedi aliisque montanis Java; regionibus, ubi
speciosissimum bunc fruticem, inprimis sub finem pluviarum, florentera reperi.
Descr. Frutex scandens, triginta pedes et amplius longus, caule tereti nodoso-articulato fusco juxta
nodos quosdam fibris radicalibus adventivis brevibus simplicissimis ad arbores sese alliganti, intus
medulloso. Rami subbifarii, late expansi, recti, ad ramificationes foliorumque insertiones nonnihil
nodoso-incrassati, latere luci magis exposito fusco-vel cinereo-tomentosi, altero, perinde ac ramuli
brachiati, petioli, pagina dorsalis foliorum, inprimis novorum, pedunculi ac calyces, tomento
furfuraceo denso ferrugineo obducti. P etioli tertiam partem poll, longi, lined elevata connati,
teretes, latere interiori indistincte canaliculali, torti. Folia opposita, distantia, disticha, patentis