PLSCARIÄ MURALIS SOW .= GEOPYXIS MURALIS SACC. 2175.
GEOPYXIS (PLICARIA) MURALIS SACC.
Muur Geopyxis.
Pl. 2175.
Stelsel van Linnaeus: Cl. XXIV. Ord. V. Oryptogamia. Fungi.
Natuurlijk Stelsel: Cellulares Mycetes. Ord. Hymenomycetes. Sect. Ascomycetes. Fam. Peziza-
ceae.
Geslachtskenmerken: Zie Dl. XXII, No. 1700.
Soortelijke kenmerken: Gregatim, stipitato, concavo, dein subplano, firmo, in centro carneo,
marginem versus tenui, glabro, omnino pallide luti colorem ostendente, 4 mm.—1 cm. lato; stipes 2 4
mm. longus, satis tenuis; asci cilindracei, 8-spori; sporae 1-seriatae, hyalinae, continuae, leves, ellipti-
c.ae, 14 X 8 [x; paraphysae levissimae, ad apicem non elargatae.
Bij groepen; gesteeld, bol, later bijna vlak, stevig, in het midden vleezig, naar den rand toe dunner,
kaal, geheel kleikleurig, 4 mm.—1 cm. breed. Yoet 2—4 mm. hoog, tamelijk slank. Asci cilindervormig,
8-sporig. Sporen 1-rijig, hyalin, zonder tusschenschotten, glad, elliptisch, 14 x 8 |x; paraphysen zeer
smal, aan den tóp niet verdikt.
Peziza muralis Sow., Eng. Fung. t. 251; PUI., Brit. Disc., p. 48. Geopyxis muraUs Sacc., Syïl. V III,
No. 245; Massee, Brit. Fg. FI. IV , p. 387.
Groeiplaats : Op klei.
Nederland: Het rechts afgebeelde exemplaar werd den 24 Aug. 1926 door den Heer W. J. Lutje-
harms gevonden op een kalkbak te Alkmaar. De linksche exemplaren werden in Januari 1916 gevonden
door den Heer Claassen te Amsterdam.