LEUCOPAXILLUS PARADOXUS CC. ET D.J BOURSIER. 2 3 2 0 .
LEUCOPAXILLUS PARADOXUS (COST. ET DUF.) BOURS.
PI. 2220
N a t u u r l i jk s t e l s e l : 01. Fungi. Sub cl. Basidiomycetes. Ord. Hymenomycetes. Fam. Agaricaceae.
Trib. Tricbolomeae.
Soortskenmerken: Hoed 3—5 cm. (to t 12 cm. volgens K onrad), dik, vleezig, stevig, eerst gewelfd,
later meer vlak, droog, zeer fijn korrelig, niet glanzend, met net vormige tot onregelmatige barstjes,
room- tot okerkleurig, rand aanvankelijk ingerold, bepoederd.
Steel kort en dik, 4—5 X 2—3 cm., stevig, onderaan, min of meer knolvormig, okerkleurig, met fijne
bruine schubjes.
Plaatjes vrij dicht opeen, smal, van verschillende lengte, soms gevorkt of anastomoseerend, iets
afloopend, van dezelfde kleur als de hoed of iets lichter.
Vleesch wit of bleekgeel, vast, Smaak zoet, geur zeer onaangenaam.
Sporen wit in massa, kleurloos onder het microscoop, ovaal tot eivormig, amyloid, gestekeld (niet
wrattig), met apiculus, 6—8 X 4,5—6 (x.
Costantvn et Dufour, Nouv. Fl. des Ckamp., Ier Suppl., p.262,259, PI. 62, fig. 2 (s. d.); Boursier, Buil.
SgeÏMyc. Fr., 41, p. 391 (1925); Moiré; Ibidem, 40, pi 307, Tab. X X I I I (1926); Konrad et MaManc,
Ie. Sel. Fung., PI. 301; Schweers in De Leo. Natwur, 36, p. 316 (1932).
Gkoeiplaatb : Onder sparren, soms onder.eiken, volgens Oobtantin et Dufo u r.
Nederland : De afgebeelde exemplaren werden in September en October 1931 gevonden in de
duinen bij Bergen en Egmond aan den Hoef, door Ir A. 0. S. S chweers.