RUBUS SALTUUM x VILLICAULIS KÖHLER.
Hybride tusschen Rubus saltuum en villicaulis.
Bloeit: Juli—Sept. 2|..
PI. 2114.
Stelsel van Linnaeus: CL XII. Ord. III. Icosandria. Polygynia.
Natuurlijk Stelsel: Yasculares Dicotyledoneae. Ord. Rosaceae.
Geslachtskenmerken: Zie Dl. II, no. 105.
Kenmerken der Hybride: Turiones tenues, interdum subcrassi, jam inferne arcuati, procumben-
tes, scaridentes, acute angulati, non raro apicem versus sulcati, subhirsuti, subglandulosi, obscure
brunnei, verticibus radicantibus, hiemi apice foliosi nee per totam longitudinem ut in R,. saltuo,
aculeis aequalibus, ad angulos dispositie, nonnullis ad latera, subvalidis, longiusculis tenuibus vel
brevioribus, numerosis vel sparsis, e basi dilatata recurvis, plerumque rubris armati. Stipulae satis
profunde insertae, angustae, lanceolatae, glandüloso-ciliatae. Petioli foliolis inferioribus foliorum ter-
natorum breviores, iis folirorum quinatorum longiores, in facie superiore inferne sulcati, glandulosi,
breves, confuse hirsuti, aculeis recurvis armati. Folia non valde obscura, praecipue ternata, cum qui-
nato-vel quadrato-pedatis alternantes, foliolis exterioribus foliorum ternatorum obliquis, non raro
incisione brevi lobatis; foliolis non tegentibus, crassis, duobus exterioribus foliorum quinatorum
petiolulatis, foliolis subtus breviter griseo-tomentosis, margine regulariter et subtiliter serrato, terminale
late elliptico, rotundato vel obovato-rhomboideo, acuminato, foliolis plerumque convexis, subni-
tentibus, obscuriusculis. Bami floriferi longi, usque ad 4 dm, obtuse angulati, breviter adpresse hirsuti,
aculeis subvalidis et foliis ternatis muniti. Inflorescentia valde angusta, raro latior, axes secundarii
plusminusve ramosi, inferiores erecti, medii erecti vel latentiores, superiores erecti vel late latentes,
infra medium jam divisi, interdum pedunculos fasciculatos ferentes vel non raro in cymam simplicem
furcatam terminantes; axis communis flexuosus, cum axibus secundariis breviter tomentosus, eglan-
dulosus, aculeis satis validis, tenuibus, rectis, satis numerosis, rubris, apice non luteo-viridibus armatus,
pedunculi satis breves vel breves, breviter tomentosi, aculeis tenuibus, acicularibus muniti; bracteae
parvae, angustae, lineari-lanceolatae. Calycis segmenta griseo-tomentosa, sine aculeis et glandulis,
brevissime hirsuta, in flore aperto et post anthesin reflexa. Petala modice ampla, latiuscule elliptica,
alba, subtus hirsuta. Antherae stylis longiores, filamentis albis, loculis glabris. Styli laete virides,
ovaria glabra, fructus parvulus vel mediocriter amplus, torus hirsutus, fructificatio fere perfecta.
Loten meestal niet krachtig, soms echter vrij dik, omlaag reeds gebogen, liggend, klimmend, scherp-
kantig, niet zelden naar boven toe gevoord, weinig behaard, iets beklierd, donker bruin, met de toppen
wortelend, in den winter aan de boveneinden bebladerd en niet over de geheele lengte, zooals bij
saltuum, stekels gelijk, kantstandig, soms enkele op de vlakken, vrij krachtig, tamelijk lang, slank of
korter, talrijk of meer verspreid, naar beneden gericht, met verbreede basis, niet zelden rood, soms iets
behaard. Steunblaadjes vrij laag ingeplant, smal, lancetvormig, klierig gewimperd. Bladstelen korter
dan de buitenste blaadjes der drietallige, langer dan die der vijftallige bladen, beneden op de bovenzijde
iets gevoord, beklierd, kort en verward behaard, stekels gebogen. Bladen niet zeer donker, hoofd