GERANIUM DIVARICATUM EHRH.
Uitgespreide Ooievaarsbek.
Hoogduüsch: Spreiz-Storchschnabel.
Engelsch: Divaricate Cranes bill.
Bloeit: Juli—Augustus. Q*
PI. 2184.
Stelsel van Linnaeus : Cl. XVI. Ord. II. Monadelphia. Decandria.
Natuurlijk Stelsel: Vasculares Dicotyledoneae. Ord. Geraniacea©.
Geslachtskenmerken: Zie Dl. I, No. 48.
Soortelijke kenmerken : pedunculis bifloris, pedicellis defloratis declinatis, petalis obcordatis ca-
lycem aristatum aequantibus, valvulis transverse rugosis, hirtis, seminibus laevibus, foliis palmato-
quinquefidis, laciniis rhombeis, grosse inciso-dentatis, supremis trifidis, lobo unico laterali longiore.
Mores dilute rosei, venis saturatioribus.
Bloemstelen tweebloemig; uitgebloeide bloemstelen omgebogen, bloembladen omgekeerd hartvormig,
even lang als de genaaide kelkblaadjes, vruchtjes dwars gerimpeld, behaard, zaden glad; bladen handvormig
vijfspletig met ruitvormige slippen, grof ingesneden getand, de bovenste driespletig, de eenige
zijslip het langste. Bloemen licht rosé met donkerder nerven.
Verklaring der Afbeeldingen: a. Bloem; b. Kelk met vruchtbeginsel; c. Vruchtbeginsel, vergroot.
Groeiplaats : Zuid Europeesche plant, in wijnbergen en op dorre heuvels. Ook in Duitschland waarschijnlijk
ingevoerd, nu en dan in tuinen verwilderd.
Nederland: Ook in ons land slechts als aangevoerde plant bekend bijv. Amsterdam, Rijswijk, Rotterdam,
Wormerveer, en Weert. De af geheelde plant werd ons toegezonden door den Heer J. Th.
Henrard, die haar in Juli 1915 bij Gorinchem verzamelde.