
c. M. Seynii Quél., chapeau 15—85 mm. de largeur, capanulé dans la jeunesse, puis coniforme, enfin
presque plan avec un mamelon obtus, à l’état sec lisse et luisant, rose-fauve ou un peu violacé, les
exemplaires plus jeunes quelquefois à bord jaune-fauve; lames larges, nombreuses, arquées-adnées, les
jeunes blanches à tranches obscurément roses vel rouges-fauves, puis roses-violacées, souvent à tranche
indistinctement plus obscure; pied 40—50 mm. de hauteur, 2—4 mm. d’épaisseur, lisse, creux, un pey.
plus clair que le chapeau, souvent un peu comprimé à la base, se terminant en une racine longue de 5—
25 mm., plane et attaché par des fils longs et blancs aux écailles des pommes de sapin; cystides 80__45
X 6—12 {x, cylindriques, obtuses, rarement plus ou moins ampoulées, quelquefois peu nombreuses;
basidies tétraspores; spores largement elliptiques.
M. Seynii Quél., Bull. Soc. Bot. Fr. 1876, t. 2, f. 9; Sacc., Syll. V, p. 256.
Habitat : Sur les cônes de pin, rare, en Angleterre et ensuite seulement dans la France méridionale
et occidentale.
Pays-Bas : La plante, nouvelle pour notre flore, ne se trouve que dans les sapinières dans la région
des dunes. Elle a été trouvée en 1925 et 1926 à de diverses localités aux environs de Katwijk sur Mer
et en 1926 aussi à Bloemendaal, toujours sur les cônes de Pinus maritima, tandis qu’elle a été découverte
en 1927 à Aerdenhout sur les cônes de Pinus silvestris. Les champignons figurés ont été trouvés le 11
août 1925 par M. A. J. P. Oort sur les cônes de Pinus austriaca non loin du château d’eau à Katwijk.
RUBUS DIVERGENS NEUM. FA CONVEXA | RUBUS VILLI-
CAULIS KOEHL FA PEDICELLIS ELONGATIS SCHIPPER.
Hybride tusschen Rubus divergens fa convexa met
R. villicaulis, vorm met lange bloemstelen.
Bloeit: Juli—September. Qj..
PI. 2188.
Stelsel van Linnaeus : Cl. XII. Ord. III. Icosandria. Polygynia.
Natuurlijk Stelsel: Yasculares Dicotyledoneae. Ord. Rosaceae.
Geslachtskenmerken: Zie Dl. II, No. 105.
Soortelijke kenmerken : Turiones satis firmi, usque ad y2 cm. crassi vel tenues, erecti, modo in
parte superiore curvati, ascendentes, laete virides, nitentes, angulati v. rotundati, glabri v. hirsuti,
glandulis carentes, interdum pruinosi, hiemi subfoliosi, apice radicantes, aculeis aequalibus, effusis, ad
angulos dispositis vel circumstantibus, non validis, vix dimidio turionis longioribus, rectis, aliquando
hirsutis armati; stipulae plerumque non alte inseratae, angusto-lineares vel filiformes, nonnumquam
latae, fines versus angustatae,glanduloso-cüiatae.Petioli duobus foliolis extremis longiores, in facie superiore
per totam longitudinem sulcati, satis longiter hirsuti, plerumque sine glandulis, aculeis tenuibus
armati. Folia digitatim quinata, foliolis nonraro basin versus cuneato-angustatis, non tingentibus, tenuibus,
in utroque latere modice obscuro-viridibus, brevissime hirsutis, subtus ad nervos laete viridibus
vel fuscis, margine regulariter, acute et subtiliter serratis, exterioribus sessilibus vel petiolatis, termi-
nali late elliptico vel magis angustato-elliptico, interdum scutulato, basi rotundato, vel inciso, apice
acuminato vel longiter angustato. Turiones floriferi usque ad 3 v. 4 dm. longi vel breviores, angulati,
glabri vel satis longiter hirsuti, sine glandulis, foliis ternatis vel quinatis muniti, aculeis plerumque
subelongatis, rectis, retroflexis armati. Inflorescentia usque ad 3 dm. longa, interdum brevior, axibus
erectis, superne plerumque late latentibus, supremis vulgo infra mediam partem partitis cum pedun-
culis fasciculatis; summa inflorescentia etiam racemosa, nonnumquam usque ad apicem foliosa, axi
centrali satis recto, breviter piloso, vel longius hirsuto, glanduloso, aculeis numerosis vel raris, satis
longis, tenuibus, rectis armato, cum pedunculis longissimis, interdum modo bis longioribus calycis
segmentis erectis vel ad apicem inflorescentiae late patentibus, et tune vero cymas late-latentes indivi-
sas repraesentantibus, aculeis numerosis vel raris, glandulis et pilis brevibus munitis cum stipulis linea-
ri-lanceolatis vel brevibus, parvis glandulosisque.
Segmenta calycis griseo-viridia, breviter tomentosa, glandulosa, quodammodo aculeata vel non acu-
leata, in flore et in fructu reflexa, nonnunquam in fructu erecta. Petala mediocriter magna, ovalia vel
majora, late ovalia, non unguiculata vel in unguem brevem exeuntia, subrosa vel alba, glabra vel
subtus pilosa. Antberae stylis aequelongae vel exterioribus longioribus, locis apricis subrubrae, loculis
glabris vel in luce solis interdum hirsutis. Styli virides vel rubescentes; ovaria hirsuta vel glabra,
fructus satis magnus, non pruinosus. Discus glaber. Fructificatio incompleta.