
RUBUS DIVERGENS NEUM. FA CONVEXA SCHIPPER x
VILLICAULIS KOEHLER FA PEDICELLIS NON ELONGATIS
W. W. SCHIPPER.
Hybride tusschen Rubus divergens fa. conuexa met Rubus villi-
caulis vorm met niet verlengde bloemstelen.
Bloeit: Juli. 2|.-
PI. 2137.
Stblsbl van Linn a eu s : 01.' XII. Ord. III. Isocandria. Polygynia.
Natuurlijk Stepsel: Vascularea Diootyledoneae. Ord. Bosaceae.
S b BLAOHTSKENMERKEN: Zie Dl. II, No. 105.
S oortbujke kbnmbrkbn : Turiones jam initio curvati, incumbentes, scandentes vel ascendentes,
interdum valde ramosi, ramis paulum prominentibus, apice turiones longe superantibus, apice radi-
cantes, hieme in parte superiors interdum fobosi, angulati, glabri vel hirsuti, laete vindes vel cinereo-
virides, vel obscure purpurei, aculeis ad angulos disposes vel circumstantibus, sparsis vel numerosis,
satis longis validisque, tenuibus, rectis, non rare hirsutis, vel vix dimido turionis diametn longioribus,
plerumque subroseis etiam in partes virides armati. Stipulae loco valde demissemsertae, angusto-bnea-
res filiformes vel latae, ad extremitates attenuatae, non glandulosae vel subglandulosae. Petioli foliohs
extremis longiores, in facie superiore per totam longitudinem sulcati, hirsuti, pills satis brevibus,
aculeis falcatis, interdum valde raris armati. Poba quinata, foliolis tegentibus vel non, satis brmis vel
tenuibus, in utraque facie modice obscuro-viridibus, subtus subcinereis, satis dense, subtibter breviter
■et adpresse birsutis vel viridibus, interdum satis longiter pilosis, nervis m facie mfenore fnscis vel sub-
viridibus, margine satis regulariter et mediocriter profunde serrate, apicem versus biserrato, vel sub-
tiliter, acute serrate, etiam magis irregulariter vel inciso-serrato, fobobs planis vel superne convexis
laterabbus non rare basin versus cuneato-attenuatis, extremis sessibbus, terunnab late elbptico ve
ovato-oblongo, basi rotundato, vel subinciso, apice aouminato. Tunones flonfen angulati, glabn ve
confuse hirsuti, non glandulosi, aculeis sublongis vel brevioribus, rectis vel subcurvatis armati, foba
tema vel quinata gerentes. Inflorescentiae circiter 2 dm. longae, satis late pyranndales, infra cum
cymis distantibus, supra dense foliis simplicibus ornatae, axibus infenonbus et supenonbus erectis,
medus late distantibus, supremis praesertim post antbesin non raro bbratis, mfenonbus pnmum
superne partitis, superioribus jam magis profunde partitis, etiam cum peduncubs fasciculate vel inflorescentiae
breviores, oirbiter 1 dm. longae, cymosae vel racemosae, folns subtus non rare breviter
cinereo-tomentosis; axis communis rectus vel subflexuosus, cum axibus secundams subbreviter, sub-
tiliter hirsuti vel magis dense patenter et longiuscuie hirsuti, dense glandulosi, aculeis numerosis vel
sparsis, firmis, longis, tenuibus, rectis vel curvatis armati. Pedunculi longiuscub, lacurns calycis circiter
duplo longiores vel iis aequilongi, breves, dense hirsuti et valde glandulosi, aculeis pauras vel numerosis
muniti. Stipulae breves, parvae, interdum sublongiores et tripartitae, glandulosae. Oalyeis lacunae