LACTARIUS AURANTIACUS FR.
Lactaire orangé.
PL 2092a.
Système de Linné : Cl. XXIV. Sect. V. Cryptogamia. Fungi.
Système naturel: Cellulaires Mycètes. Ord,<Hyménomycètes. Sect. Agaricinées.
Caractères génériques: Voyez le no. 825, Vol. XI.
Caractères spécifiques: Chapeau 3—5 cm. de largeur, convexe, puis plan ou déprimé, lisse, glabre,
pendant un temps pluvieux un peu visqueux, sans zones, d’une belle couleur d’or orangé, chair plus pâle;
feuillets manifestement décurrents, minces, serrés, jaunâtres, puis ocracés; pied plein, jusqu’à 7 cm. de
hauteur, égal, lisse, glabre, concolore au chapeau, lait blanc, âcre; spores subglobuleuses, épineuses, environ
8|x.
Lactarius aurantiacus Fr., Epier., p. 343 ; Clce, Illustr., pl. 1099 ; Sacc., Syll..V, p. 440 ; Oud., Rév. I, p.
156 ; Ricken, Blàtterp., p. 37.
Habitat: Bois, parmi les mousses.
Pays-Bas : Dans notre pays déjà connu depuis longtemps des environs de Harlem. Les exemplaires de
notre planche ont été trouvés le 11 déc. 1919 dans les dunes de Bloemendaal par Mme M. de Visser—
Roelofs à Bloemendaal.
HYGROPHORUS OBRUSSEUS FR.
Goudkleurige Hygrophorus
en
HYGROPHORUS CERACEUS WULF.
Wasachtige Hygrophorus.
Pl. 20925 en c.
Stelsel van Linnaeus: Cl. XXIV. Sect. V. Cryptogamia. Fungi.
Natuurlijk Stelsel : Cellulares Mycetes. Ord. Hymenomycetes. Sect. Agaricineae.
Geslachtskenmerken : Zie Dl. XI, no. 810.
Soortelijke kenmerken: 5. H.obrusseus: pileo3—4 cm.lato,rigido,fragili,carnetenuissimo;eampanu-
lato, dein explanato, undulato, sublobato, plerumque lacerato, obtuso, sicco, levi, glabro, aureo-sulfureo;
lamellis adnexis, ventricosis, denique a stipite recessis et liberis, valde latis, distantibus, albescentibus; sti-
pite 6—8 cm. alto, intérdum compresso, subventricoso, sulfureo-flavo, basi ravo, adscendente, plerumque
iniquo, glabro, subfistuloso; sporis ellipticis apiculo obliquo.
Hoed 3—4 cm. breed, stijf, breekbaar, met zeer dun vleesch, klokvormig, dan vlak, gegolfd, eenigszins
gelobd, meestal gespleten, stomp, droog, glad, kaal, goudgeel; plaatjes aangegroeid, buikig, ten slotte van
den steel loslatend en vrij wordend, zeer breed, verwijderd, verbleekend; steel 6—8 cm. hoog, somtijds samengedrukt,
eenigszins gezwollen in het midden, zwavelgeel, aan den voet meer taankleurig, opstijgend,
meestal oneffen, kaal, eenigszins hol; sporen eUiptisch met scheef puntje, 10—12 x 7 ja.
Hygrophorus obrusseus Fr., Monogr. II, p. 21; Cke, Illustr., pl. 906; Socc., Syll. V, p. 417, Oud., Rév. I , p.
142; Rieken, Blütterp., p. 21.
Groeiplaats : Grazige plaatsen in bosschen of op heidevelden, in groepen.
Nederland : In ons land bekend uit het Oosterhoutsche bosch bij Nijmegen en door Dr. van den Bosch
bij Goes gevonden. De afgebeelde planten werden den 3 September 1920 door den Heer J oan Oort dicht bij
de Wassenaarsche slag in de duinen gevonden.
c. H. ceraceus Wulf., Pileo circiter 2 cm. lato, fragili, carne tenui, convexo, dein plus minusve plano, obtuso,
paulum glutinoso, pellucide striato, colorem cerae exhibente, splendente, stipite 3—5 cm. alto, saepe
inaequali et flexuoso, levi, pileo concolore, cavo; lamellis paulum decurrentibus, fere triangularibus, latis,
distinetis, flavis; sporis ellipticis, 8 x 6 ja.
Hoed ongeveer 2 cm. breed, breekbaar, vleesch dun, bol, later min of meer vlak, stomp, eenigszins kleverig,
doorschijnend gestreept, waskleurig, glanzend; steel 8—5 cm. hoog, dikwijls ongelijk en bochtig,
glad, gekleurd als de hoed, hol; plaatjes iets afloopend, bijna driehoekig, breed, gescheiden, geel; sporen
elliptisch, 8 X 6[a.
Agaricus ceraceus Wulf., in Jacq., Coll. II, 1.15, f. 2. Hygrophorus ceraceus Cke, Hdbk., p. 300, Illustr., tab.
904B ; Sacc., Syll. V, p. 412; Oud., Rév. I, p. 141.
Groeiplaats: In groepen op met mos begroeide weiden en boomgaarden.