fructu sphærosporarum ignoto. Harvey in Nereide Speciem sine dubio
expresso Rhodomelai subjungit. Mihi nullum specimen videre contigit.
Icones datæ invicem non optime congruæ. S truc tura potius Polysiphoniæ
quam Rhodomelæ speeies v ideretur ex icone in Ner. Austr. data;
Keramidia quoque hoc loco ad apices ramulorum aggregata depingun-
tu r. In Cryptogamia antárctica stru c tu ra fere Rhodomelæ apparet;
keramidia secus ramos subgeminatim disposita. Utrum hæ sint differentiæ
ætatis, an incuria quadam pendeant, mihi non licet dijudicare.
Speciem ducente Harveyo ad Rhodomelam referre debui; a Rh. Gaimardi
Ag., cujus omnino est habitus planta depicta, siphonibus p e ricentralibus
7 distinguatur.
3. Rh.? b o t e y o c a e p a (Hoolc. ct Harv. Crypt. ant. p. 69) fronde
teretiuscula fliiformi subdichotomo-ramosissima decomposita,
ramis subfastigiatis erecto-patentibus, ramulis sensim attenuatis,
ultimis articulatis, keramidiis numerosissimis aggregatis
ovatis brevissime pedicellatis, stichidiis lancoideis secundatis,
siphonibus pericentralibus 7.
Polysiphonia botryocarpa Hook, et Harv. l. c. tab. L X X ! Harv.
Ner. Austr. p. 57. Kütz. Sp. p. 829!
Rhodomela Gaimardi Mont. Voy. Fol. Sud. Crypt. p. 140 (nec
Ag. nec Hook, et Harv.) sec. Hook, et Harv.
Hab. ad Akaroam et Insulas Auckland (D’Urville, Hooker).
Caulis 8—14 uncias longus, basi *fr lin. diametro, sursum attenu-
atus, cartilagineus opacus, venis anastomosantibus reticulatus, alterna-
tim flexuosus, subsimplex vel e basi parce divisus. Rami alterni, conformes
circumscriptione late ovati, plus minus decompositi, alterne
vel secunde partiti, non vere dichotomi. Ramuli ultimi a lte rn i vel di-
cliotomi subulati, erecti vel erecto-patentes, simplices articulati, a rticu lis
4—5 striatis, diametro æqualibus. Siphones in ramis majoribus 7
tub u lum centralem angustum cingentes, cellulis irregularibus, peripheriam
versus sensim minoribus, circumdati. Color atro-rubescens. Keramidia
minutissima ovata, in glomerulos terminales aut axillares aggregata,
in quoque glomerulo numerosissima pedicellata, sporarum p y riformium
fasciculum includentia. Stichidia ramulis ultimis seriatim
affixa, remotiuscula, sphærosporas majusculas angulatas pluriseriatas
includentia. Chartæ laxe adhæret.
Habitu et ramificatione Rh. subfuscam æmulari dicitur, stru c tu ra
alla.
Ita fere auctores, qui speciem, sequente Kützingio, ad Polysiphoniam
referunt. Licet mihi non nisi deseriptionibus et icone data h u cusque
cognita sit, tamen fidens characteribus datis non potui quin
ad Rhodomelam speciem transferrem. Sphærosporæ pluriseriatæ Eho-
domelam demonstrant; stru c tu ra eadem quæ Rh. comosæ, Keramidia
u t in Rh. comosa aggregata, quin iiiiiiio adlmc iiiimerosiora, proximam
affinitatem cum hac specie suadent. A Montagne Rhodomelæ speeies
quoque existimata dicitur et ip.si auctores speciei cum Rhodomela subfusca
affinitatem indicant, licet ob structuræ congruentiain ad viciiiiam
P. fnitioulosæ referendam sta tuant.
6. Ru. SUBFUSCA (Woodw. in L in . Trans, l .p . 131) fronde tereti
filitormi pinnatim decomposito-ramosa, ramis quoquoversum
egredientibus virgatis, ramulis inferioribus patentibus subulatis,
superioribus juvenilibus sphærosporiferisque subfasci-
culato-corymbosis, sphærosporis subtoruloso-prominulis, keramidiis
ovato-globosis, siphonibus pericentralibus 6.
Fucus siibfuscus Woodw. l. e.tah. 12! Engl. Bot. tab. 1164. Turn.
Hist. Fuc. tah. 10! Staekh. Ner. tah. 19. Esp. Eue. tab. 117. Fl. Ban,
tah. 1543.
Rhodomela subfusca Ag. Sp. l . p . 378. Syst. p. 199! Grev. Alg.
Brit. p. 103! Harv. Man. Ed. 2. p. 79 et Phycol. Brit. tah. CCLXIV!
Aresch. Phyc. Scand, p. 41!
Gigartina subfusca Lamour. Ess p. 48. Lyngh. Hydr. Ban. p. 47
tab. 10!
Fucus variabilis Good, ct Woodw. in Lin. Tr. I I I . p. 220!
Fiiscaria variabilis iS'iac/c/i.; Bupr. Aig. Ochot. p. 33!
Exsicc. Besmaz. Pl. crypt. n:o 506. Wyatt. Alg. Banni. n:o 111.
Aresch. Alg. Scand, n:o 54! Crouan Aig. Finist. n:o 318!
Hab. in Oceano atlantico septentrionali, ad littora Europæa
usque ad Britanniam infimam descendens, ad Groenlandiam
et littora Americæ, nec non in Oceano pacifico septentrionali
ad littus Oehotense.
Formas distinguere licet:
A. F i e m i o e fronde robustiore, ramis sphærosporiferis parum torulosis.
a. j u v e n i l i s fronde annotina roseo-purpurea inferne virgata,
superne ramis fascioulato-corymbosis penicillata.
Rhodomela Rochei Harv. Ner. Bor. Amer. p. 27 tah. X I I I B?
b . Æ S T iv A L i s f r o n d e p r i o r i s a n n i i n r a m o s a n n o t i n o s p r o l o n g
a t a , i n f e r n e v i r g a t a r a m u l i s v e a b r u p t i s a s p e r a , s u p e r n e f a s -
c i c u l a t o - c o r y m b o s a , r a m i s c o r y m b i s p h æ r o s p o r i f e r i s , k e r a m
i d i i s r a c e m o s i s .
Rhodomela subfusca Harv. Ner. Bor. Am. p. 26! Phycol. Brit. l.
c.fig. 1. 2. 5 - 6 !
e . H Y EM A L is f r o n d e n u d i u s c u l a , r a m i s c o r y m b o s i s d e j e c t i s , e x
IV. ‘ 59