quæ costæ proximæ sunt, primum maturæ, insequentibus aliis
ejusdem zonæ transversalis. Omnes triangule divisas vidi. Stichidio
transverse se cto adparet cellulas prægnantes esse intra
stratum ten ue corticale positas, in te rstitiis filiformibus quasi se-
junctas, dextrorsum e t sinistrórsum duplicem seriem formantes.
Stichidium boc modo quasi polysiphoneum dicere liceret, sipbonibus
plurimis fertilibus.
Keramidia in apicibus liberis foliolorum, quæ a costa folii
oblique adscendentia excurrunt (fo lio la primaria) evoluta, p ed ic
e llo plano (fo lio li parte libera) sufl’ulta, deorsum (riempe in
pagina fo lio li infe riore) ])rominula, subsplierica at in carpostomium
producta, apiculo fo lio li nunc superata; pericarpium te nue
membranaceum, attamen pluribus cellularum seriebus con stitutum,
exterioribus brevioribus angulatis substellatim areolatis,
interioribus longitudinaiiter excurrentibus laxioribus, magis oblong
is, hio illic inflatis. Plac enta a parte magis complanata (])agina
fo lio li superiore) surgens, in fila fasciculato-fastigiata soluta, quorum
in articulis terminalibus gemmidia pyriformia generantur.
A liis generibus fenestratis Rhodomelearum Claudea proxima
videtur, forma e t evolutionis norma frondium, d ispositione areolarum
atque stichidiis præcipue g en e r ic e distincta. A Martensia,
quæ, defectu costæ, ev o lu tion e inferior videtur, non ægre distinguatur
ipsa partis fenestratæ origine diversa. A Dictyuro et
Vanvoorstia areolarum dispositione e t forma stichidiorum non
minus quam tota evo lu tion is norma foliorum dignoscatur. Attamen
quod attinet fructus, observare lubet m e tantum in una
sp e c ie Claudeæ fructus vidisse.
Plurimi, qui d ép la n ta admirabili scripserunt auctores, ipsum
crescendi modum non ita ao fas fuit illustrarunt. Fenestratam
partem orig in e contiguam, sensim perforatam evadere, venis
persistentibus, plurimi credidisse videntur. Harvey ipsam com p
ositionem frondis primus eg r e g ie illustravit. Stichidiorum formam,
et p ræcipue evolutionis normam atque dispositionem sphærosporarum
neque ab eo, neque ab aliis rite exhibitam puto.
Sphærosporas nullo ordine seriatas contra Lamouroux et Mir-
b e l urget D ecaisne (Pl. de l’Arab. p . 179 ) et ita quoque rem e x hib
e t in analysi quam dedit nitidissima (in Voy. de la Venus
Pl. 2 ); at certe ip se aliter vidi, ut supra desc riptione indicare
conatus sum. Alio præcipue lo co (Ann. Sc. Nat. Ser. I I I . Voi.
p. 2 31) de conceptaculis bivalvibus Claudeæ loquitur; stichidia
autem valvis dehiscere neque in hac pianta, neque in
aliis algis mihi videre licuit.
1. C l. e l e g a n s (Lamour. Ess. p. 3 4 ) frondis prolificationibus
ramosæ fo liis falcatis, introrsum margine angustissime con tiguo
alatis, extrorsum ])roductis in laminam multiplo la tio rem
fenestratam integram, margine venis parallele excurrentibus
dentatam, keramidiis in apice venarum inflatis, stichidiis
in lamina media fenestrata inter venas utrinque adnatis
verticalibus.
Claudea elegans Lamour. l. c. in Ann. Mus. Vol. X X . pl. 8. fig.
2—4!! Diet. d’Hist. Nat. cum icon.! Mirb. Eleni, bot. t. 67. B. Kütz.
Sp. Alg. p. 888! Karv. in Hoolc. Lond. Journ. Bot. Vol. I I I . p. 408
tab. 20. Ner. austr. p. 15!! Mar. Bot. of West. Austr. _p. 537! Phycol.
austr. tab. 1! Flora of Tasm. p. 294! Sond. pl. Muell. p. 696!
Oneillia elegans Ag. Sp. I. p . 170. Syst. Alg. p. 253!
Fucns Claudci Turn. Hist. Eue. tab. 243!
Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:o 109!
Hab. ad oras Tasmanniæ et Novæ Hollandiæ austro-occi-
dentalis (Hb. Lamouroux! Mus. Paris.! Gunn! Harvey!).
Frons ab expansione sentala radicali sesqui-pedalis et ultr.a, inferne
lamina sensim detersa caulescens, superne foliis prolificantibus
decomposito-ramosa. Folia falcato-recurva, apice vegeto contraria d irectione
incurvo, latere concavo alata margine tenuissimo ægre perci-
piendo contigue membranaceo celluloso-areolato, latere convexo ex pansa
in laminam fenestratam indivisam, ambitu fere linearem an t potius
semioblongam, margine venis excurrentibus dentatam, in foliis
maximis fere pollicem latam, lamina fenestrata quasi composita venis
a costa ad marginem fere v erticaliter excurrentibus, distantia lineæ
invicem parallelis, rectis au t sursum leviter arcuatis, invicem junctis
secunda serie venulanun, qua; primariis similes, tertia serie item conju
n g u n tu r; area- areolæqne hoc modo formatæ, rectangulares et quæ
ejusdem ordinis invicem parallelæ, pertusæ. Foliola prolificantia a
costa folii prorumpentia, latus concavum et anguste alatum servant,
sursnm convexa et fenestrata, deorsum concava, suo ordine ipsa
novam seriem foliolorum g enitura. Stichidia a venis secundi ordinis
transformata, ideoque in te r venas primarias v e rtic a lite r posita, u trin que
adnata, in media lam in a au t margini paulo propinquiora evoluta,
8 - 1 4 in te r easdem venas nume rav i; sunt u tro q u e apice attenuata, in
media jiarte fere prismatica, transverse zonata, zonis u trinque sphæ rosporarum
seriem generantibus. Keramidia a venis primariis tran sfo rmata,
infra apicem longius snpra fenestratam partem prominulum in flata,
semine Sinapis majora, pedicello alato suffulta, hinc (sursum)
i