í ' y ”
I p i '
' à '
.i í
I I .
è è
J ’ ’ . . è
sc endentes lib e ræ , nuuc e r e c tiu scu læ , ramis primariis tantum
repentibus, bifariam pinnatæ pinnis duplicis gen e r is. Folia
nempe ad geniculum quodque secundum alterne egredientia,
nunc et præcipue juv enilia bifariam disposita at subsecundata,
m o x plerumque disticha, ambitu definita (n e c in ramos
abeuntia) integerrima, varie dentata, aut incisa et semipin-
natifida, vena longitudinali sæpius conspicua, plerumque margini
inferiori adproximata, percursa, lamina oblique vertica li sæpius
monostromatica transverse aut flaliellatim zonata, c e llu lis sub-
h ex a g on is e r eg ion e positis zonas formantibus, a liis angustioribus
venam constituentibus. Rami supra folium et ad idem latus
ad geniculum p ro x im e sequens p rovenientes, primariis eau-
libus conformes, et plus minus compositi, teretiusculi angulati
aut fo liis decurentibus marginati, p olysiphonii, siphonibus circa
centralem 6, nudis aut tenue corticatis, plerumque non omnino
e r eg ion e positis.
Fructus a diversis partibus transformatis, ut videtur, orti,
Stichidia a ramo plus minus transformato semper, si quid video,
orta e t hoc modo revera supra-axillaria, alium situm quandoquidem
mentientia, nempe nunc apice rami continuo increscente
(P. in c isa ) e t pinnas novas ex se r en te sphærosporas turn in rach
id e rami, cæterum v ix mutata, tum in ramulis supra-axillaribus,
stichidia propria magis referentibus, g en e ran te ; nunc ramo
fer tili in itio magis transformato, stichidium oritur proprium, ap-
p en diculis tabescentium foliorum et ramorum cristatum (P . cunei-
folia, P. e leg an s); parte autem infe riore sphærosporis emissis
e ffo e ta , ipsum succresoit stich id ium , aut ita ut rami antea
appendiculiformes suo ordine fe r tile s fiant e t stichidium quasi
compositum oriatur (P. cu neifolia), aut stichidium sim p le x manet,
at sphærosporas superne generans novas, e t inferior pars
sphærosporis emissis sterilis evolvatur (P. e le g a n s ); aut denique
infra apicem stichidii arcuati ramulus evolvitur (P. junger-
m ann io id e s), qui hoc modo inferiorem partem a superiore separai,
unde sphærosporæ inferioris partis quasi supra basem
ramuli seriatæ adpareant. Ipsa stichidia sunt aut recta (P.
cu n e ifo lia ), aut curva sphærosporas triangule divisas in articulis
singulis unica se rie longitudinali dispositas fo ventia. Keramidia
a ramulo supra-axillari transformata (in P. inc isa v id i; see.
Harvey in P. cuneifo lia e t P. elegante sunt fo lio adnata et forsan
dente infimo transformato orta), ju v en ilia pinnulis oonver-
P o ly zon ia . R h o d o m e l e æ .
gentibus subinvolucrata, matura nudiuscula, brevissimo p ed ic e llo
suffulta, ovata, carpostomio terminali aperta; pericarpium sub-duplici
strato cellularum contextura; ex te r io r e s oellulæ quadratico-
angulatæ se r ie s longitudinales a basi ad carpostomium excurrentes
constituunt; inte riores transversaliter oblongæ, fere duplo la tiores
quam longæ, et fere duabus exterioribus respondentes, s e ries
longitudinales a basi ad carpostomium excurrentes, at in v icem
la x iu s cohærentes, quoque efficiunt. Nucleus basalis parum
elevatus constat filis articulatis ramosis et fasciculato-fastigiatis,
quorum in articulis terminalibus gemmidia obovata, crassiuscula,
diametro v ix duplo longiora, inclusa nidulantur. Antheridia
a parte fo lii transformata, nempe e pinnula infima c o n stituta,
in P, inc isa v id i; ju v en ilia intra cellularum tenuiorum
claustrum monostromaticum glób u lo s minutissimos plurimos fo ventia
; adultiora lancoidea stratum exte r iu s v ix conspicuum e x -
hibentia, apice ste r ili nunc superata.
Genus P olzy oniæ , ut illud inte lligam, est e x una parte
Polysiphoniæ proximum, præcipue illis spec iebus repentibus
ramificatione et habitu accedens, e x altera Amansiam, Lenormandiam
ceteraque ob laminas foliorum zonatas quodammodo
referens, Placophoræ ante alia affinitate proximum. Distat
ab omnibus perfectiore frondium evolu tion e , fo liis propriis et
a caule separatis. Ab Amansia, Lenormandia aliisque plurimis
differt sphærosporis unica se rie longitudinali disp o sitis; a P o lysiphonia
sphærosporis in parte propria ortis, certumque locum
occupantibus, parteque fertili magis transformata stichidium proprium
r eferente, et præcipue sphærosporis haud lineam spiralem
describentibus. A Placophora tota conformatione frondis, fructibus
singulis alite rque positis.
D e limitibus generis cum omnibus a lg o lo g is hodiernis me
dissentire d o leo ; differentiam nempe genericam inter L e v e illeam
et Polyzoniam deteg e r e non v aleo. Habitus modusque v ivendi
idem; gradu evolutionis eodem frondes utriusque gaudent; caules
specierum omnium p o lysiphonios, siphonibus circa centralem
6 constitutos, nudos (P. incisa, P. cuneifolia) aut corticatos
(P. eleg an s et L e v e illea ) v id i; stichidia ad eundem typum revera
in omnibus formata; ob diversitatem exteriorem partis
transformatæ in diversis spec iebus ex te rn e aliquantulum diversa ;
cochleatim incurva in P. e leg an te et fo liis paulo majoribus persistentibus
cristata; in L e v e illea arcuata, fo liis denudata aut sur!''
•L ;
•t' ; ■