analogia fere magis quam characteribus duotus, eadem hodie
adscivi. Ab Alsidii vero genere, quale a Kützingio limitatum
fuit, Chondria tenuissima certe removenda est, utpote et habitu
et sphærosporarum dispositione aliena. Helminthochorton, duce
Kützingio et sphærosporis hodie observatis, ad Alsidium referendum
putavi.
De affinitate generis, ita circumscripti, idæam paulisper mu-
tatam hodie quoque foveo. Neque Rhodomelæ, neque Acan-
thophoroe, neque Chondriæ, neque Bostrychiæ, quibus recentiores
potissimum affine considerarunt, genus revera proximum
censeo; stichidia nimirum in his vario modo diversa aliam
quoque de affinitate idæam suppeditare mihi adparuerunt. In
Chondria, Acanthophora et Bostrychia sphærosporæ in singulis
articulis plures formantur, in Rhodomela geminæ, in Alsidio
vero ut in Polysiphonia et Dictymenia singulæ. His itaque
Alsidium adpropinquandum puto. Structuram vero si respicias,
Bostrychiæ forsan magis convenit. Igitur una cum Bryo-
thamnio, qui characteribus allatis cum Alsidio convenit, et
Bostrychia sectionem quandam juxta Polysiphonias, efficere v ideretur.
SPECIES DISPONANTUR:
* Cellulis pericentralibus 7—8.
1 . A. H e lm i n t h o c h o r t o s .
2 . A. CORALLINUM.
* Cellulis pericentralibus i .
3 . A. B l o d g e t t i i .
1. A l s . H e lm i n t h o c h o r t o s (Latour. in Journ. Fhìjs. 1782 Sept.)
frondibus a plexu fibroso intricato surgentibus densissime
cæspitosis fliiformibus paree dichotomo-ramosis, ramis vagis
elongatis parum attenuatis, superioribus sparsis demum sphærosporas
generantibus verrucoso-torulosis.
Fucus Helminthochortos Lat. l. e. cum icon; Eæmert. Diss Er-
langoe 1 7 9 2 cum tab.; Turn. Hist. Fuc. tab. 2 3 3 !
Alsidium Helminthochorton Kiitz. Phyc. gen. p . 4 3 5 tah. 4 5 I I !
Sp. Alg. p . 8 4 4 !
Ceramium Helminthochortos Both. Cat. I I . p. 168!
Sphærococcns Helminthochortos Ag. Sp. Alg. I. p. 3 1 5 ! Syst. p.
2 3 5 ! Henr. in Pl. Med. Düsseld. tab. 6 !
Gracilaria? Helminthochorton J. Ag. Alg. Med, p . 1 5 2 !
Hab. in mari mediterraneo ad oras Corsicæ! et Gallopro-
vinciæ! et in Adriatico (Kützing).
P lanta eximie cæspitosa. Frondes a plexu fibroso radicali, filis
decumbentibus ramosis plerumque crassioribus verrucoso-inæqualibus
constante, assurgentes, filiformes, 1—1 '/j-pollica res et setara crassitie
æquantes au t superantes, simpliciusculæ au t dichotomæ nunc ramis
paucis vage exeuntibus instructæ, hic illic, præcipue ubi rami plures
adproximati, nodoso-verrucosæ, sæpe stricturis, frondis proliñcationes,
p arte supe riore abrupta, ab inferiore provenientes indicantibus n o ta te ,
sursum parum a tte n u a te , ramis elongatis conformibus. Tota frons
plus minus evidenter articulato-fasc iata, axi centrali polysiphonio,
siphonibus circ ite r 8 p ericentra libus constitu to , et corticali strato
plus minus denso co ntexta; corticales c e llu te extimæ a superficie
visæ a u g n ia te adparent. In ramis superioribus, cortice quasi emol-
lito verrucosis, cæterum haud mutatis sphærosporas evolutas vidi;
sphærosporæ sunt in ramo circumcirca provenientes, lin e a subspira
lite r adscendente dispositæ, in a rticulis singulis singulæ, in tra
stra tum corticale n idulantes, triangule divisæ. In ramis fertilibus
apices molliores penicillo brevi filorum teniiiorum et incurvatorum
terniinaiitur.
Affiiiitates p ia n te , diu ob virtu te s celebratæ, dubiæ ne dicam oni-
nino obscuræ hucusque p ermanserunt. Ad aliud genus quicnmque
fere Systeniaticormn re tu le ru n t. Rotliio fuit Ceramium, Lamourouxio
Gigartina, Agardhio Sphærococcns, mihi dubia sp. Gracilariæ, Endli-
chero Plocaria, Grevilleo Linkio et Zanardinio genus sui ju ris. Kiitzing
s tru c tu ra frondis ductus Alsidii fecit speciem dubiam in sua Pliyco-
logia , in Speciebus vero certam. Sphærosporis detectis adpa re t Küt-
zingium v e rita ti proximum fuisse. Si cystocarpia, hucusque ignota,
speciem ab Alsidio removendam esse quoque u rgerent, quod vix suspicarer,
tamen in ejus generis vicinia disponendam esse confido.
2. A. C O E A L L IN H M (G. Ag. A u fz , n-.o 61) fronde a radice expansa
surgente fliiformi deeomposita dichotomo-ramosa subfasti-
- giata, ramis ramulisque vagis, juvenilibus sursum attenuatis
mollibus, fertilibus subfasciculatis fusiformibus verrucosis,
demum elongatis fliiformibus circumcirca densissime torulosis,
articulis ramorum diametro brevioribus.
Alsidium corallinum Ag. I. c. in Begensb. Flora 1 8 2 7 . Icon. Alg.
Europ. n:o 9 . J. Ag. Alg. Med. p. 1 4 7 . Zanard. Syn. p. 7 8 tab. V I I
fig. 1 ! Kütz. Phyc. Gen. p . 4 3 4 tab. 5 6 1 Sp. Alg. p. 8 4 3 !
) , . ■
II
i t . '
i riti
i j i f
I ' i
I '
t í
r
lili