If *
Polysiphonia Davisii Hooh. et H a n . in Lond. Journ. IV . p. 267.
Hab. in Oceano australi ad insulas Auckland, Malouinas,
Kerguelen et Cap Horn (Ho oke r !)! in pacifico ad Chiloe (Jardin
in Hb. Lenorm. I).
Frons punicea, tenue membranacea, 2—4 pollicaris, in pinnas nonnullas
majores, pollicares majoresve, et breviores superne interjacentes
abiens, cæterum nuda et a basi articulata. Pinnæ majores ambitu lineares,
minoribus reg u la rite r alternantibus, a margine ad geniculum
quodque quartum exeuntibus, distichis (?) pinnatæ; minores ramificatione
primum subdichotoma, mox evidentius pinnata, diviSoe et in majores,
ambitu lineares, sensim abeuntes. Pinnellæ angulis rotundatis
d isc re te et eximie patentes, sensim fere flabellatim divergentes, inferio
re s re c ú rv a te et superiore latere novam seriem pinnellarum, vel antheridia,
(vel, u t suspicor, stichidia in diversis individuis) secundatim
se riata gerentes. Pinnellæ subulatæ acunünatæ, articulis supremis 2—3
exceptis ubicumque polysiphoniæ. Articuli caulis medii sunt diametro
duplo longiores, pinnarum fere duplo breviores, a superficie observati
siphonibus 2 ;bus latis marginalibus et p luribus angustioribus
faciem spectantibus constituti ap p a ren t; sectione transversa li facta,
caulis anceps conspiciatur, siphonibus 8 , duobus nempe marginalibus
majoribus, et u trin q u e 3 angustioribus faciem occupantibus contextes.
Speciem ad specimina a Ja rd in lecta descripsi. Sec. Harvey est
frons 4 - 8 pollicaris valde irreg u la rite r ramosa, caule nunc indiviso
percurrente, ramis la teralibus pinnato, sursum attenuato, nuuc subdi-
chotomo, ramis sæpe flexuosis, obsitis ramulis brevibus alte rn is aut
spiraliter dispositis dichotomis 1—2 lineas longis. In quibusdam formis
ramuli laxiores, in aliis densiores, et in diversis plus minus divisi.
Mihi haud certum vid e tu r plu re s speeies hoc loco non maie con-
junctas fuisse. Specimen a Hookero ad Cap Horn lectum a specimine
Ja rdiniano in nonnullis diversum video (antheridia nempe secundata
hujus in ilio d e sid e ran tu r; pinnulæ hujus minus flabellatim divergentes),
quod tamen potius diversum sta tum quam diversam speciem indicare
credidi.
E t Harvey et Kützing genus Heterosiphoniæ ad Polysiphoniam referunt,
summa u t mihi videtur injuria. Neque enim stichidia sunt Polysiphoniæ,
neque affinitate cum n lla specie vera Polysiphoniæ est
proxime conjuncta Heterosiphonia. Cum Dasya suhsecunda, contra, ramificatione
convenit Heterosiphonia, et stichidia, quantum mihi inno-
tuerunt, Dasj'æ videntur.
Polysiphoniam puniceam in Sylloge sua siccis omnino pedibus
tra n s it Cel. Montagne; nec enim u t speciem in te r Polysiphonias emi-
meratam, neo in te r synonyma Heterosiphoniæ memoratam, video. Incertum
Ita manet an ipse utramque speciem velit conjiinctam, u t Harveyo
placuit.
IL Stichocarpus.
Fronde d e com p o sito -p in n a ta a u t p in n a tim ram o sa , com p re ssa
aut te r e ti, c o r tic a ta a u t a r tic u la ta , siph on ibu s æqu a libu s, p e r to tam
lon g ih id in em p in n u la ta a u t r am u lo s a a u t in fe rn e sensim
denudata, p in n u lis ( r am u lis v e ) a d g en icu la a lte rn e exeuntihus,
inferne p o ly s ip h o n iis superne monosiph on iis, demum s tic h id iif e r is ,
stich id iis sp hæ ro sp o ra s v e r tic illa ta s fo v en tib u s , Ic eram id iis o va tis
u rc e o la tisv e . (S p . 2—^26).
2. D. SUBSEOUNDA (SuliT wscr.) fronde articulata compressa g la bra
pinnatim deeomposita, pinnis ad geniculum quodque
quartum exeuntibus subhorizontalibus, adultioribus pinnatis,
pinnulis subdichotomis, p in ne llis subulatis a basi m onosiphoniis,
inferioribus patentibus subrecurvatis superiore la tere
stichidia secundata gerentibus, articulis inferioribus
diametro duplo brevioribus 7-siphoniis mox obsoletis, pinnellarum
diametrum subæquantibus.
Dasya subsecnnda Suhr in Hh. Binder! Harv. Ner. Austr. p. 67.
Trichothamnion chilense Kg. Bot. Zeit. 1847. p. 4. Sp. Alg.p.
Hab. in oceano pacifico australi ad oras eh ilen se s prope
Valparaiso (Hb. B in d e r !).
Frons vid e tu r sesqui-bipollicaris, bi-tripinnata, pinnis pollicaribus,
ángulo fere recto exeuntibus, am b ite linearibus. Pinnæ secundariæ
lineam circiter longæ, ad geniculum quodque quartum exeuntes, sub-
horizontales dichotomæ aut su b p in n a te , ramis infimis subflabellatim
divergentibus et subrecurvatis, in te rio re latere piniiellas antheridia
aut stichidia secundatim se riata gerentibus. Pinnellæ subula tæ a basi
monosiphoniæ. Antheridia conica aut leviter falcato-curva, sessilia,
inferne globulis glomerula tis constituta, apice articulato supereminente
sterilia. Stichidia dispositionem an theridiorum servantia, at, u t videtur,
panciera, ovato-lancoidea. Articuli in p arte ima minus evidentes^
diametro 3 au t duplo brev io re s; see. Harveyum siphonibus pericentralibus
7 constituti (mihi ipsi sectionem bene reviviscentem videre non
co ntigit); in pinnellis su n t a rticuli diametrum fere æquantes monosiphonii.
Ramificationis pro p ria norma ex speciminibus madefactis non facile
e ru itu r. Pinnas secundarias non distiche dichotomas puto, sed
rachidi plumam advertentes la te ra lite r expansam, intro rsum fructiferam.
Sub microscopio rami retrorsum arcuati (reve ra flabellati et re curvati)
adparent, superiore latere curvaturæ fructiferi.
3. D. PELLUCIDA (Harv. Ner. A u str. p . 6 7 ) fronde erecta artioulata
compressa glabra pinnatim composita, pinnis ad g en i,
M
hi:
«I
L ' t
: M :L
‘U