7 9 0 l ÎMO D OMK I .KÆ.
rosporiferoe frondis sunt aut. sterilibus fere conformes et vix trans-
formatoe, nisi quod sphærosporis jihis minus prominulis verru-
cosæ adparent (Chondriopsis, Polysiphonia, Alsidium, Digenea,
Rhodomela, Bytiiihloea); aut magis transfórmate, stichidia propria
constituentes, quæ vel eundem fere ao rami stériles occupant
locum (Bostrychifl, Tænioma), aut plus minus diversum
(Amansia, Lenormandia, Küt/.ingia, Vidalia, Polyphacum, N e u rymenia,
Placophora, Pollexfenia, Jeannerettia) ; in nonnullis
sunt fere omnino axillaria (Aoantliopliora, Bryotliainnion, Dicty-
nienia, Odonthalia). Frons sphoerosporifera peculiari adjiaratu
ramulorum in nonnullis penicilligera evadit (Dasya) ; aut sphærosporæ
in ramulis a fronde diversis penioilligeris evolvuntur
(Heterocladia, Trigenia).
Antheridia in multis generibus hodie cognita. In Dasya,
Chondriopsi, Polysiphonia, Rhodomela, Rytiphlæa, Vidalia, Pla cophora,
Polyzonia, eadem ipse vidi, in Bostrychia observavit
Montagne, in Odonthalia Kützing, in Dictyuro Harvey. Structura
ita præcipue diversa, ut in nonnullis strato exteriore cellularum
cohibita videantur, in aliis intra stratum gelatinosum aut sub-
membranaceuni globuli minuti plurimi, quibus constituuntur, nidulantes
adparent. Globuli circa ax em densissime thyrsoidei.
Forma proeterea in diversis generibus diversa sunt; his autem
differentiis in generibus disponendis insistere non ausus sum.
Rhodomelearum Ordo Chondrieis, quas supra descripsi pag.
716, proximus es t; Cystocarpiis convenientibus, dignoscantur
structura frondis et dispositione sphærosporarum. In Rhodo-
meleis nimirum ipsa frons polysiphonia ant areolata, vel, si
externe continua, axis polysiphonius immersus inest, aut saltern
ramuli fructiferi polysiphonei adsunt. Quia cellulæ pericentrales,
in quibus generantur sphoerosporoe, sunt æquales et e regione
positæ, sphærosporæ quoque ordinate proveniunt (nec
in strato subcorticali sparsæ ut in Chondrieis).
Idæa ordinis hodie descripti eadem mihi manet, quam jam
antea variis locis eidem designavi. Limites tum novis cognitis
generibus extensi, tum nonnullis adjectis, quæ vel antea mihi
minus cognita (Polyphacum, Hanovia, Helminthochorton) vel
aliter interpretata (Chondriæ sp. auct.) ad alia genera retule
ram, paulisper mutati. Qualem familiam constitueram, talem
quoque naturalem agnoverunt Harvey, Zanardini aliique. Montagne
genus Melantlialiæ, me judice alienum, eidem adnumerat.
IllIODÜMEI.EÆ. 7 9 1
Decaisne plurima quidem genera suis Bytiphleis retulit; alia
vero Ceramieis; nonnullis familias proprias condidit. Kützing
in multas quoque familias genera, nuno quoque beterogeneis
mixta, distribuii*).
BXPOSITIO GENERUM et TRIBUUM SYNOPTICA.
TRIIUIS i. CIIONDRÎOPSIDEÆ fronde tota conformi continua,
mo x corticata, axi immerso polysiphonio instructa; sphærosporis
in parte fruotigera verticillatis.
S jiJm ro sp o ris in ram o v ix m u ta to e vo lu tis.
Frons filiformis, ramulis basi constrictis . . CXXVI. CiiONCHiorsis.
S pìloerosporis in s tio h id iis a x ilìa r ib u s .
Frons spinis a rm a t a ................................................ CXXVII. Acanthophora.
») In opere (Die Neuer. Algensysteme p. 2 1 8 ) Nægeli familiam q uandam
Rliodomeleariim habet, quam vero neque naturalem si limites
respiciam, neque si genera eidem adnumerata, characteribus
legitimis circumscriptam, putarem. Ipse Rhodomeleas suas I)e-
lesserieasque próximas dixit, et ægre distinguendas, a ttamen modo
formationis cellularum acute distinctas. Uelesaerieas longitudine
et latitudine, atque insupe r crassitie increscere, Rhodomeleas in-
crenientum la titu d in e et crassitie haud distinctum offere conten-
d it; Cellulas axiles Delesseriearum semper 4 exterioribus cinctas,
Rhodomelearum 5 et plures esse. Delesserieis formam semper
planam, Rhodomeleis quandoquidem complanatam, sæpissime
cylindraceam trib u it. Delesserieis Odonthaliam adnumerat atque
Acanthophoram; Rbodomeleis Ryliphlæam, Rhodomelam, Polysi-
plioniam, Laurenciam etc. — Quod primum incremeiitum attin e t,
mihi v id e tu r unamquaraque Algam, quæ juvenilis n uda sensim
stra to corticali obducitur, ju re dici crassitie increscere, sive plana
sit, sive te re tiu scu la ; et ejusmodi p lurimas habemus Rhodomeleas.
Sin ex forma frondis distinctionem hoc respec tu facere
placeaf, patet Rhodomelæ species et Rytiphleæ planas idem habere
incrementnm crassitìei, quod solum Delesserieis trib u it Næ-
geli. Cellulas axiles Rhodomelearum sæpissime 4 pericentra libus
cingi, notissimnm e s t; qnare quod exceptionem judicat Nægeli
fere oeqiio ju re regulam esse contendere liceret. Formam frondis
quod attinet, plu rima affmia genera te s ta n tu r quam parvæ sit vis
in affmitate dijudicanda. Odonthaliam et Rhodomelam in diversas
familias sejnngere, mihi quidem v id e tu r nexum natnralem
omnino prætermittere. Quomodo p ræterea Acanthophoram in te r
Delesserieas, quæ planæ essent et cellulis p e ricentra libus 4 in-
structas, disponere licet, me omnino fugit.
M ■
■ 1 “ ■
„ ,
. r '
li
11
• r
. .'il
I I
liti