lulai-um siibcubioannn obduetis continua, ramulis ultimis
nunc monosiphoniis. Keramidia suhglobosa in ramulo terminalia,
intra pericarpium cellulosum, carpostomio apertum,
gemmidia pyriformia in articulo terminali iiloruin placenta;
foventia. Stichidia siliquæformia, a ramulo transforinata,
iatra articiilos spiiærosporas plures verticillatas, triangule
divisas, foventia. Antheridia (?) subaxillaria circumcirca
radiantia. — K ü tz. Phycol. tah. 53 fig. V. Harv. Ner. Bor.
Am. tab. X I V B — E.
Cæs])ites in aliis corporibus aut supra rupes plus minus
expansos, frondibus primariis decumbentibus et radioantibus co-
hibitos, pollices paucos altos, violaceo-lividos efliciunt frondes
nunc compressæ, plerumque iiliformes, apice rectiusoulæ aut
sæpius incurvæ, raro simpliciusculæ, sæpius decompositæ, distiche
pinnatæ aut quoquoversum ramosæ. Rami ramulique frondi
conformes, ramulis ultimis nunc monosiphoniis; in nonnullis
rami quasi fulcrantes dissimiles adsunt, ab axilla ramum juni-
orem emitientes; nunc lateraliter juxta axillam frons aut verrucosa,
aut in ramum, sæpe deilexum, extensa.
Frons pro diversitate specierum aut tota articulata polysi-
phonia, nemjie siphonibus aut cellulis pericentralibus subæ-que-
longis nudis constituta, aut sursum longius corticata, aut tota
continua; in bis sæpe plures series concentricæ cellularum artículos,
si quos hoc nomine adpellare licet, constituunt; cellulæ
seu siphones sunt parum elongatæ, attamen diametro ipsarum
longiores, et invicem subæquelongæ. Externe teguntur strato
proprio corticali, cellulis multo brevioribus cubiois aut rotundatis,
endochromate obscuriori farctis. Siphones interiores quoque
endochromate, exsiccatione collabente, tenuiore percurrente instructi
sunt.
Fructus, quantum hucusque cogniti, in diversis speciebus sat
similes. Keramidia in paucis nota, sunt ovato-subglobosa aut
immo subdepressa, ab apice rami transformata et ita terminalia
dicenda; intra pericarpium areolato-cellulosum, apice carpostomio
apertum, nucleum gemmidiorum pyriformium foventia; gemmidia
nunc fere basalia, nunc in filis magis elongatis dicbotomo-
fastigiatis evoluta, in omnibus ex endochromate articuli terminalis
transformata. Stichidia sæpius ex suprema parte ramuli
transformata, et inferiore parte sterili pedicellata, nunc quoque
apiculo sterili superata, parte sterili crassiora, siliquæformia aut
sublomentaoea, ab inferiore parte sensim maturescentia, effoeta
parum prolongata. Sphærosporæ globosæ triangule divisæ, in
articulis singulis plures (3—4) verticillate, in siphonibus infracorticalibus
formate, strato corticali cellularum in speciebus
cæterum ecorticatis quoque præsente. Antlieridia (a me non
visa, a Montagneo descripta,) subaxillaria, e fronde erumpentia,
undique radiantia clavulata, granulisque liyalinis (aii anthero-
zoidiis?) farcia.
Genus a Montagneo propositum, naturale, crescendi modo
et peculiari habitu insigne. Plurimæ speeies in aquis degunt
subsaisis, mari vicinis aut in mari, immixta aqua dulci temperato,
nonnullæ in rivulis montium inv ente dicuntur. Cæspites efíiciunt,
ad modum Catenellæ, supra rupes expansos, aut ad alia
corpora adfixos, circumcirca extensos, colore inter violaceum et
lividum vario. Structura revera a Polysiphonia non admodum
recedit; stratum superficiale tantum cellulis brevioribus contextum
est. Sticliidia autem superiorem subeunt morphosin, qua
nota Genus attingit evolutionis gradum Dasyæ, cujus vero habitus
longe diversus. Neque cum Rytiphlæa et Rhodomela, neque
cum Alsidio hodie bene conjungitur.
In genere definiendo sat conveniunt auctores. Montagne
(in Cuba l. c.) de filis interioribus loquitur, quibus tamen nil
nisi endochromata interiora intellexisse videtur. A nonnullis sphærosporæ
duplici serie dispositæ dicuntur; quod tamen ita intel-
ligendum est, ut duplici serie longitudinali dispositæ adpareant,
revera autem verticillate, aliis nempe infra adparentes præsen-
tibus intra stichidium teretiusculum.
Speeies plurimæ recentiore tempore detectæ; me autem judice
speeies plures, quam fas fuit, ab auctoribus separate fuerunt.
Nonnullas diutius revera cognitas novis nominibus desi-
gnarunt.
SPECIES DISPONANTUR:
I. S t i c t o s i p h o n i . a fro n d e a b asi articu la ta , nempe siphone
centrali unica serie p e ric e n tra lium cincto.
* B am u lis usque a d apicem p o lysip h o n iis.
f Fronde cpwquoversum ramosa.
1. B. S IM P L IC IU S C Ü L A .
2. B. BivmARis.
: I i il