i
If
d i ' ' (♦ »
Hab. in serobicubs et ad rupes parum demersas tranquil-
liorum simium oceani atlantici a sinu Codano usque ad Gades;
in mari mediterraneo et adriatico.
Cæspites densissimi 1 -2 -p o liic a re s, ex fnsco purpurascentes, sæpissime
parasitis iieterogencis sordi,li. Fila prima ria decumbentia et
radicantia,^ dense mtertcxta , apicibus adscendentibus lib e ris; secundaria
a primariis erecta, parce dicliotoma ramulisque sæpe secundatis
obsita. Ramuli inferiores elongati, plus minus patentes, superiores
sæpe densiores, patentes aut adpressi, apicibus f.lorum supereminen-
tibiis. Articuh pro magnitudine plantæ et ætatis longitudine variant-
in speciminibus majoribus diametro usque 3-plo longiores sunt qui’
Ida principalia^ constitu u n t; in aliis speciminibus sunt vix sesquilon-
gioros; articuli ramiiloriini sunt breviores, nunc æquales, nunc diametro
breviores, nunc longiores. Spbærosporæ in ramulis magis elon-
gutis erectiusculis torulosis, infra apices seriatæ. Keramidia non vidi
CJiarta- adhæret, attamen laxius.
Nomine Polys. pulvinatæ plures plerumque speeies in Herbariis
confundantur. Revera qiiidquid in trica tum et male præparatum, ita
u t cæspitem effusum efficeret, nomine P. pulvinatæ plerumqne in-
scripseriint. Neque pianta, quam Algologi Angliæ P. pulvinatæ nomine.
eximie illu stra ru n t, eadem speeies mihi videtur, quam in Speciebus
Algarum accuratius definitam, dein P. pulvinatam ipse habui.
Polys. obscura, crescendi modo conveniens, sæpe nomine P. pulvinatæ
conserva tur; hæc forsan est quam Bonnemaisson nomine Gr. adscen-
denhs, adjecto synonyino C. pulvinatæ, descripsit; Var. g. ejusdem
ad Conf. badiali! Augi, forsan referenda est, Denique dicere fas est
P. pulvinatam, qualein ipse illam intelligo, dubiis omnibus nondum
esse libcratam. Keramidia adhuc la ten t, et formas dnas conjunxi,
qiiaiuin ima articulis duplo longioribus ab alte ra differt. Sed ut
ramque formam et in Adriatico et in sinu Codano eodem modo crescentem
vidi. - Speciem Polys. urceolatæ proximam considero. P
pu vinata a P. intrica ta differt cæspitibus erectis, nec diffusis, ramis’
patentibus. at non patentissimis et divaricatis, articulis plerumque
longioribus. A. P. se rtularioide differt fronde multo robustiore et ri-
gidiore, minus la te ra lite r ramosa ramisque simplicioribus magis vagis
irre g u la rite r secundis. ’
45. Polys. Biasolettiana (A g . Sp. Alg . p . 106) cæspite erec-
tiiiscu lo , fìhs a basi articulatis ad g enicula inferiora n o dosis
sæpe radicantibus, decom p o sito -d ieh o tomis, ramis
supra a x illa s patentissimas convergentibus, ramulisque lon g e
aüenuatis patentissimis vagis o b sitis, articulis primariis
diametro 3— 5-plo longioribus, ramulorum æqualibus 4-siphoniis,
sphærosporis in ramulis distortis subseriatis, k e ramidiis.
. . .
Hutchinsia Biasolettiana Ag. l. e. (nec Bot. Zeit. 1827)!!
Polysiphonia Biasolettiana J. Ag. Alg. med. p. 126!! Kütz. Sp.
p. 823!
Hab. parasitica in aliis algis maris adriatici (C. Agardh et
Biasoletto !).
^ Cæspes sesquipollicaris purpurascens. i'ila subsetaeea a basi a rticúlala,
ad genicula inferiora nodosa dicliotomo-decomposita, ramis
supra axillas patentissimas inllexis snbconvergentibus, sensim a tte nuata,
ramulis patentissimis obtasiiiscnlis vagis, sujiremis siibsecun-
datis, obsita. Articuli longitudine variant, prima rii 3—5-plo diametro
longiores, p lurimi ad genicula evidenter nodosi; in ramulis sunt breviores
diametro a>quales aut parum longiores. In sectione transversali
fili inferioris siphones 4 vidi. Chartæ adhæret, at laxius.
Speeies in te r minores, attamen tenuissimis non adnumeranda, ra mulis
nudo oculo distinguendis. Ob ramos magis distantes et ramnlos
pateiitissimos rami ramulique singuli in exsiccata seorsim
conspiciuntur.
Affinitate ad P. deustam proxime accedere milii videtur. Differt
pianta minor colore et ramificatione magis patenti, ramis supra axillas
incurvatis. An ad P. Biasolettianam revocanda esset P. insidiosa
Crouan, quam sub P. havanensi descripserim, dubitavi. Revera species
proximæ ulte riu s cxainiiiandæ; considerandæ. differentiæ, quas et
in liabitu offei-iint plantæ capsulifera- et sphærosporifer-æ, nec non quæ
e loco natali diverso pendent. Keramidia et in P. deusta et in P.
Biasolettiana adlmc ignota su n t; hoc loco differentia articiiloruiii præ-
cipne considerata speeies disposui.
Alia est speeies, quæ P. Biasolettianam non maie referat, nimirum
Polys. Richardsoni Hook. Si|diones autem liujiis 5 observavit
Harvey (Phycol. tah. X.) Ramuli quoque multo inagis erecti quam
in nostra, quod, præcipue cum de capsulifera planta agitur, aliam speciem
indicare suspicor.
46. P. IIAVANENSIS (Mont. Cent I. n:o 12) cæspite erectiusculo
elongato, filis a basi articulatis ad genicula inferiora no-
46a. 1°. iKFBSTANS (Harv. Mar. Bot. o f West. Austr. p. 539) pallida,
siccitate fuscescens; frondibus (2—3 uiicialibus) cartilagineis cliartæ
arcte adhærentibus setaceis sursum attenuatis pellucide a rticulatis
ramosissimis; ramis patentibus pluries alterne v. vage
divjsis ramulisque conspersis; ramulis capillaribus simplicibus pate
n tib u s ; axillis la tis; articulis 4-siphoniis subtorulosis, inferioribus
diametro brevioribus, superioribus æqualibus y. sublüiigioribus.
In Polyphysa penicillo ad King Georges 8üiind.
M.
i l
il' j - ' j
' à
m
i
l i i ' l
i l
■ Ì1 It i i
. lit;