teriores sensim minores, donec corticales endochromate colorato
refertoe, admodum minutæ, n superficie visoe fere strias abbreviatas
referiini.
Fructus a ramulo juvenili transformati. Keramidia in ramulo
brevissimo aut jiaulo longiore terminalia obliqua, spina
fiilcrante deorsum flexa sæpe calcarata, globoso aut oblongo-
ovata, intra pericarpium cellulosum pleiostromaticum, apice
carpostomio regular! apertum, nucleum foventia. Cellulæ pericarpii
exteriores rotundato-angulatæ,, superficiem nullo ordine
conspicuo areolatain præbentes, interiores magis elongatæ, en-
doclironiate minus conspicuo colorate, loiigitudiiialiter dispositæ;
intimæ laxiores, in tila tenuissima, filis nuclei cohærentia,
abeuntes. Placenta basalis subobliqua in fila plurima fasciculatim
ramosa soluta; gemmidia cuneato-obovata in articulis terminalibus
filorum placente evoluta. Stichidia a ramulo axil-
lari, nunc admodum juvenili, trausformata, formam ramuli plus
minus servantia, spinis validis armata aut fere inermia, oblonga,
nunc parte sterili tenuiore pedicellata magis obconica; parte
fertili dissimili aut minori terminali fere hemisphærica, aut
majore, ramulo toto fertili, aut denique sphærosporis et in parte
terminali dissimili et in inferiore vix tansformata evolutis. Sphærosporæ
in siphonibus pericentralibus circumcirca formate, ita
longitudinaiiter pluriseriatæ, triangule subdivisæ.
Genus Acanthophoræ habitu et structura vix a quibusdam
speciebus Polysiphoniæ abludens, nisi forsan ob corticale stratum
densius, usque ad apices spinarum in plurimis speciebus
continuatum, frondem omnino inarticulatam Acanthophoræ, Po-
lysipboniæ vero articulatam dicere velles, quod tamen, utpote
a majore aut minore evolutione strati corticalis pendens, verbo-
rum magis quam rei differentiam contendere liceret. Neque in
structura keramidii fere ullam video differentiam, cellularum
pericarpii dispositionem si excipias, quæ in Acanthophora quasi
inordinate, in Polysiphonia longitudinaiiter sunt seriatæ —
quod quoque in diversitate strati corticalis suam habeat explica-
tionem. Sphærosporis vero potissimum diversa genera mihi
adparent; in articulis nimirum Polysiphoniæ singulæ sphærosporæ
generantur, uiide serie unica longitudinali spiraliter adscendente
disponuntur; Acanthophorae vero siphones omnes
pericentrales prægnantes sint — si quoque in nonnullis abor-
tiantur — quare longitudinaiiter pluriseriatæ, transversaliter
8 1 5
vero verticillatoe sunt sphærosporæ, licet ob stratum corticale
densius, magis inordinate adpareant. Alia differentia in partium
Acanthophoræ evolutione axillari mihi videtur; qua fit ut
spinæ functionem quandam folii plantarum superiorum sibi vin-
dicant, et fructus in axilla nati quasi speciem partis ad finem
sibi proprium ev o lu te et transformatæ récupérant.
Ut in Polysiphonia, ita quoque partes juveniles Acanthophoræ
fasciculo filorum articulatorum coronatas vidi. Frons
omnino inarticulata plurimarum specierum, in Ac, arborea ita
mutata, ut spinæ articulatæ et polysiphoniæ generentur. An-
teridia nondum vidi.
Quoad limites generis, habitu jam distinct!, nulla fere am-
biguitas. Speoiem tamen a Sonderò generi relatam, fructibus
mihi ignotis dubiam, ob deseriptionem a Sonderò datam ad
Polysipboniam retuli. Cbaracteres quod attinet generis, a fun-
datore et ei proximis algologis non ita esse ductos ac hodierna
postulat soientia, facile conjieiatur; nec mirum si de proxima
affmitate aliter quam hodierni judicarunt. Lamouroux, habitu
potissimum ductus, Hypneæ proximum genus credidit. Agardh
et Greville Chondriæ affine. Ipse, ni fallor primus, genus
Rhodomeleis retuli. Kiitzing analysin dedit structuræ, quam minus
iidam nostræ suadent observationes; sectionibus nimirum
minus féliciter ductis, ut putarem, deceptus totam structuram
polysiphoniam interiorem prætermisit, et stratum exterius pro
interiore habens, cellulas medulläres rotundas descripsit. Harvey
structuram feliciori manu exposuit.
Species maximopere similes, invicem vix nisi fructibus
distinguantur. His duoentibus species nonullas novas hoc loco
proposui; fructus diversos si quis ab ætate pendentes crederei,
observare lubet, plantam fructibus maturis instructam, juveniKs
quoque in parte superiore plerumque gerere, uude differentias
ætatis hoc modo peroipere licere. Si, tota serie unius formæ
cum altera hoc modo comparata, nulli observati fuerunt transitus,
differentias non ab ætate pendere, mihi visum est sequi.
SPECIES HOC MODO DISPONANTUR:
* F ro n d e to ta tisque a d a p ie e s sp in a rum c o r tic a ta ,
f R a m i ram u lo s i sp in isq u e sim p lic ib u s s p a r s is a rm a ti,
Sphærosporis in ramulo vix transformato spinoso
evolutis 1. Ac. MUSCOIPES.
' I , .
M \ Ut <1
n i i