ii-i: I
! j'
formæ videntur, lue diversitatibus vel ætatis vel crescendi modi jio-
tissimum d istinguantur.
De Synonymia pauca animadA'ertere lubet. Ignota structuræ dif.
fereutia, P. violaceam et P. nigrescentem Algologi primi diu coii-
fuderuiit. Adliuc apud Lyngbyeum P. violaceæ nomine formam P.
nigresceiitis depictam puto. Contra, Confervam fucoidem et C. nigre-
scentem quasi distinctas species enumeravit Dillwyn. Observata de-
mum stru c tu ra facilior multo facta fuit discriminatio ; nec liodie fere
de distinctione speciei re stan t dubia, nisi forsan quau'cres utrum forma
» sujn-a aliata» essent varietates an species distinctæ, at proxime
affines, p’ormam corymbosam, quam P. atropurpuream olira denomiiiaidt
Moore, plurimi sine hæsitatione ad P. nigrescentem refe runt. Habitu,
longisque articulis inagis differt P. affinis Moore; at mediante forma
4. hæc in priores transire mihi visa est, præcipue si frondem elongatam
et artículos longiores a loco crescendi pendere existimes. Harvey
qui vivain examinavit, utramque in Ner. Bor. americana conjunxit.
Areschoug, nescio quibus deceptus, formam a. nomine P. Brodiæi distrib
u it et multa falsa de vera P. Brodiæi venditavit.
Kützing, qui P. affinem et P. atrop u rp u re am ad P. nigrescentem
retulit, idem P. violascentem (P. violacea Kütz. antea) a P. nigrescente
d istinxit. See. specimen ab ipso Kiitzingio inscriptum est P.
violascens forma tenuior P. nigrescentis, a nostra var. a. colore nigrescente
et tenuitate majore tantum diversa. De structuræ differentia,
quam indicavit, jam supra dixi. Articuli medii in specimine a me
examinato sunt diametro 2—3-plo longiores. Formam magis demer-
sam suspicor, ideoque aliquantulum mutatam. — Ad var. meam 4
protensam refero P. violaceam Harv. in Br. Fl, (non postea), licet
non omnino eandem p u to ; nostra est adirne magis diffusa, Harveyana
ramis superioribus subfasciculatis ad P. affinem traiisiens. Harveyana
pianta est præterea nostris minor et omnino eeorticata, u t in genere
forma» articulis longioribus sunt minus corticatæ, quam formæ breviarticulatæ
P. nigrescentis.
1 1 8 . P. G a u d i c h a u d i i (Ag. Sp. Alg. p. 6 2 ) e l a t a s u b p i n n a t i m
d e c o m p o s i t o - r a m o s a s u r s u m l o n g e c o r t i c a t a . , r a m i s j u v e n i l
i b u s p i n n a t i m r a m u l o s i s , a d u l t i o r i b u s m a g i s f a s c i c u l a t o -
f a s t i g i a t i s , r a m u l i s p a t e n t i b u s a b a s i a t t e n u a t i s o b t u s i u s c
u l i s , s i p h o n i b u s n u m e r o s i s , a r t i c u l i s i n f e r i o r i b u s o b s o l
e t i s , r a m o r u m s u p e r i o r u m n u d i s d i a m e t r o b r e v i o r i b u s , f r u c
t i b u s . . .
Hutchinsia Gaudichaudii Ag. l. c.l
Hab. ad Cap. b. S p e i. (Hb. Gaudichaud).
Fila a plexu radicali cæspitosa 3~ 4 -pollicaria, inferne seta crassiora,
sursum attenuata, ramisque la teralibus subpinnatim dispositis,
nuuc majoribus subdichotomis, deeomposita. R.aini minores evidentius
pinnatim ramulosi, ramulis infimis simpliciusculis magis subulatis
mollibus, superioribus iterum divisis obtusioribus, supremis deii-
sioi'ibus subfasciculatis, apicibus sæpe furcatis. Articuli in tota parte
inferiore vix conspiciendi, superne évidentes nudi polysiphonii, siphonibus
(u t crediderim) circiter 16.
Speeies mihi maximopere dubia, ad specimina pessime præparata,
nec reviviscentia, descripta. Fila esse compressa atque raniificatio-
uem disticham, quod iu Spec. Algar. dictum video, vix assumere
auderem; sed hoc adparenter et ex planta nimium compressa peii-
deat. P. virgatæ proximam esse non dubito, et hujus formam q uandam
juvenilem non ægre liabuissem, nisi specimina visa chartæ arctissime
adha»rentia aliam substantiam plantæ prodere viderentur.
In Ner. Austr. Harveyana nulla alia speeies descripta, e Cap. b.
Spei oriunda, exstat, quam cum P. Gaudichaudii comparare liceret
Ipsa P. Gaudichaudii lapsu typographi exclusa videtur.
In Sgst. Alg. p. 157 nomine P. macrocarpa; speeies descripta adest,
quam P. Gaudichaudii aut P. virgatæ proximam considero. Fila sunt
P. virgatæ crassitie æ.qualia, substantia subcarnosa, inferne corticata,
superne nuda, siphonibus tortis, articulis inferioribus diametro brevioribus,
superioribus usque 2-plo longioribus. Sectione transversali
partis inferioris vidi siphones circiter 14, extus corticatos, circa centralem
paucis interjacentibus cinctum. Keramidia globoso-urceolata
sunt interiore latere ramulorum (nec. exteriore u t de P. virgata descripsit
Montagne) seriata. Ramificatione magis dichotoma et a rticulis
longioribus a P. virg a ta diversa v id e tu r; at specimina nimium in completa,
quam u t de specifica differentia judicium ferre auderem.
Ejusdem speciei, ut videtur, fragmenta et a Gap. b. Spei et a mari
Antillarum vidi.
119. P. VIRGATA (Ag. Syst. Alg. p. 157) elata pinnatim decomposito
ramosa sursum lo n g e corticata, ramis in pianta s te rili
minoribus dense virgatis, in fertili subdichotomo-fasci-
culatis, siphonibus 1 4— 16 circa centralem, tubis minoribus
cinctum, articulis fere ubique corticatis obsoletis, in ramulis
nudis diametro subæqualibus, sphærosporis in ramulis
a xillaribus dense dichotomo-de compositis fasciculatis
evolutis, ramellos terminales occupantibus, keramidiis glo -
boso-urceolatis.
Hutchinsia virgata Ag. Syst. (1824) p. 157 et Sp. Alg. p . 60.
Polysiphonia virg a ta Spr.; Harv. Ner. austr. p. 56. Kütz. Sp.
p. 814!
Hutchinsia complanata Ag. Syst. p. 157. et Sp. Alg. p. 59.
70*
■ if'
'•i è
! 1
; (
I h
' ì:
II
■■ >■
' I Iì]
'
■
i 4 .
rf't
■■ f-
#
il