Fi)
A
! 'l i
1 0 1 iì l l l lO D O M l i r . I iÆ . P olusiphonia.
tos, dcm nonnullis, nt videtnr, abortientibns distantiores, lineam lon-
gilndine vix æquantes, juveniles simpliciusculi, a basi acuminati patentes,
mox basi ramello uno altcrove breviori divaricato instructi
apice nudo longe supereminente, sensim magis magisque iu ramos so^
luti, dum deiuque glomerulos latiores immo quam longos, divaricato-
ramosissimos eflìeiuut; ramelli horum acuminati, nisi fertiles ob splm-
rosporas verrucose prominentes latiores et magis innocui adparcanl
Keramidia mihi ignota. Articuli uou distinguendi nisi in snmmis ra-
iiiis, ubi quoque obsoletissimi, diametro duplo breviores ad p a ren t- in
ramulis conspicui, su n t in juvenilibus diametro æquales, in seuiliìius
breviores; sectione transversa li siphones 4 circa centralem conspiciim-
tu r, stra to corticali denso tecti.
P ianta fere proximis elegantior, ramulis non in unum conlluenti-
hiis sed tore singiihs distingneiidis habitum ])liimosum ei tribuentilms.
Kamificatiouem omnium proxima rum revera eandem crederem, sed di-
vorsitate caulis prima rii et ramorum minus in P. hystrice d istincta; quum
ob crassitiem fere eaiuleiu tum ob ramulos, iu caule velut in ramis æque
obvenientes, rami majores plantæ dichotomi fere magis quam pinnati
adpareant. Kamuli revera pinnatim ramulosi, denmm valde decom-
positi, dichotomi videntur. A proximis præcipue dignoscenda: tota
pian ta ramulosa. ramulis singulos glomerulos formantibus. ramulorum
.nivenilmm apice nudo, ramellisque adultiorum divaricatissiniis, .fonder
P. Plystrix varietatem P. Hookeri considérât.
88. P. Tasmanica (Sond. Alg . M u e ll p . 6 9 9 ) elata pinnatim d e composito
ramosa ramulisque interspersis dense obsita, usque
in ramulos supremos den se corticata, ramulis p è e n -
tissiinis pinnatim compositis, terminalibus cervicornibus in curvatis,
ramellis subulatis r ig id is, inferioribus serratis, ram
e llis ob so le tis, articulis 4-sip h on iis in conspicuis, fructibus
. . . .
Acanthophora tasmanica Sond. l. c. Harv. F l Tasm in TIool
Ant. Voy. I l i p. 296 (nec Harv. Austr. Alg.).
Polysiphonia sp. nov.? Harv. Austr. Alg. Hoesîce. k;o 165 (j,artim)!
Hab. in oceano australi ad G eo rge-Town, Van Diemens
land (Gunn! Harvey!).
Frons 4 --6 pollicaris et forsan longior, pinnatim decomposita.
Filum p nm a n um crassitie pennam passerinam superans, inferne rainu-
lis denudatum, mox ramulis in te r ramos interspersis obsitiim. Kami
conformes plus minus compositi, superiores præcipue ramulosi, ramulis
singulis tamen in exsiccata distinguendis. Ramuli lineam dimidiam
haud longi, sunt inarticiilati rigidi, supremi incurvati gemmam te rminalem
constituentes ("ramis ocellatis” ), proxime inferiores patentes
ramelhs subulatis rigidis obsiti pyramidati, (ni fallor a dorso leviter
P o ly siph on ia . lillOIIO.MÏÏ.I.IÎÆ. 1 0 -I 9
compressi, lateribus ])ræciime ramellosi subbifidi, nempe ju x ta basin
ramulo breviori la terali conl'ormi au c ti); inferiores fere se rrati diccndi
ob ramellos obsoietiores et obtusiores, simplicioribus et magis com-
|)0 sitis promiscue obvenientibus. Articuli proprii nusquam revera
coiispiciii; in ramis parum translucentes, snnt diametro plus duplo
breviores. Sectione transversali vidi siphones 4 pericentrales, ciim
totidem fere a-qiie magnis exterioribus alternantes, cortice denso. In
ramulo unico keramidia 2 subte rminalia (ramulis transformatis orta),
ramis nullis involucrata, videre credidi; at his male reviviscentibus,
(le observatione incertus sum.
Synonymia supra a liata auctoritate nititiir Harveyi, qui in Fl.
Tasm. eandem exposuit. Forsan eadem ductiis, speciem ad Acantbo-
phoram referre debiiisscm. Pendet autem me judice qna.-stio, utrum
s])ecies Polysiphoniæ an Acanthophoræ sit, dispositione sphærospora-
riiiri, quæ verticillatim disposita; et longitudinaiiter miiUiseriat-cC in
stichidiis propriis Acantliopliora: evolvuntur, in articulis autem Polysiphoniæ
singula', et itaque longitudinali serie unica seriatæ, obveniunt,
atque in ramis, qua: a ste rilibus aux distinguantur. P a te t Ilar-
veyum sphærosporas non vidisse; quod de iis dixit .Sonder, nempe
dentibus spiinilarum inclusas esse, potius Polysipihoniam quam Acaii-
thophoram indicare niiiii videtur. .Summam quoque habitus, raniiíi-
catioiiis et strncturæ inte rio ris cura P. Hj’strice et P. I-Iookeri con-
griientiam consideranti, mihi liis proxima disponenda adparuit. In
Eiuinieratione Harveyana in te r P. Hookeri et P. Mallardiæ quoque
disposita fuit, antea quam identitatem plantæ Sonderianæ cognovit.
Differt a proximis: ramellis brevioribus conicis rigidis, ramulis
alium adspectum tribiientibus.
In te r specimina, a Harvey distributa, nonnulla sunt, qua; ad Western
P o rt Victoriæ collecta, (saltem in n ostra collect.), ab aliis diversa
puto, et potius ad P. Hookeri referenda.
89. P. Hookeei (Harv. Ner. austr. p . 4 0 ) elata pinnatim d e composito
ramosa, infe rne nuda, superne ramulis dense obsita,
usque in ramos superiores corticata, ramulis patentibus
pinnatim ram e llo sis, juv enilib u s apice p en ic illa tis,
adultis ob tu siu scu lis, articulis 4 -siphoniis, ramorum ohso-
le tis diametro sublongioribus, sphærosporis in ramulis in æqualiter
verrucosis, keramidiis urceolatis bracteatis.
Polysiphonia Hookeri Harv. l c. tab. X I I ! ! Alg. Tasm. n:o 9!
Fl. Tasm. p . 299! Kütz. Sp. Alg. p. 832! Sond. Alg. Muell p. 701!
P. acanthophora Harv. in Lond. Journ. Bot. I I I . p. 441.
Exsicc. Harv. Alg. austr. n:o 164!
Hab. in oceano australi ad Tasmaniam e t Novam Hollandiam
(Harvey!).
■ . è Î Î
'Tà h '|1
'L ~ , .
' i; 1 1
li i
M
-M