;
R hüdo.meleæ .
'Mil
i
’ í; i
è l i
m
mi
MÄ I '
i; A '
è r
ìH : i •è;
f è
è > è i ' ; i
'i'h [ ■ '
■■èè|-
r
# è
■
' I . : '
J ® ' t
Ï i è
1
centralis orti, tum stratum circa centralem proprium efficiunt, tum inte
r siphones pericentrales art corticem tendentes, in pianta senili siphones
invicem immo séparant. Sjihærosporæ in ramis ramulisque
penicilloruin evoluta', seriatæ, circumcirca prominentes ramulos red d
unt toruloso-moniliformes, u trinque sæpe atteuuatos. Keramidia ovata,
ad ramulos brevissime pedicellata.
Duas pra'cipue offert formas hoc loco nominandas; una simplicior
fere indivisa, at penicillis ramorum obsita, a Lyngbyeo depicta;
a ltera iterum iterumque divisa, ad ram o s últimos demum ramulis peni-
cillatis obsita; hæc Anglorum et Oceani frequentior forma. In illa
artículos ramorum superiores longiores et penicillos molliores inagis
pinnatim divisos videre credidi; in hac penicillos magis fastigiato-
d ich o tomos. Structuram autem u triusque cæterum eandem vidi, qualem
siipra descripsi. In speciebus Agardhi hæ formæ sub nominibus
diversis proponuntur, characteribus autem a liter distinctæ. Speeies
Agardhianæ anatomica stru c tu ra coiiveiiiiint. Priorem formam, apud
nos vulgarem, magis borealem credere licuisset, nisi ipsum sped-
inon originale Dillvi'yuii, quod a Miss Hutchins lectum habeo, fere
lime pertineret. — Areschoug mirum iu modum et de diagnosi et
de idea specierum e rra v it; est enim Polysiphonia penicillata ArescJi.
l’era P. Brodiæi; P. Brodiæi Aresch. vero est sjiecies diversissima,
P. iiigrescentis forma, ut utrumque a speciminibus d istributis in Phyc.
Scand. luciileiiter adpareat. Neque cliaractercm stn ic tiiræ , qualem
descripsit, in te r permulta, a diversissimis locis provenientia, a me
exaniinata specimina umquani deprehendi: P. penicillatæ Aresch. vidi
semper siphones 6 —8 , nec plures, sed in senili planta et infima parto,
interspersis siphonibus a centrali provenientibus, et invicem et a centra
li separatos. P. Brodiæi Aresch. habet in ramulis' siphones 12 et in
caiihb. senilibus 16, centralem magnum, numquam divisum, et corticem
admodum teiiuem. Habitum extermnii si respicias, Iiæc ultima
cum P. Brodiæi Anglor. non parnm convenit; a nostra simpliciore
Brodiæi vero magis recedit.
Poi. Brodiæi, qualis a nobis intelligitiir, ad P. fibrillosam forsan
proxime accedit; differt ramis paucioribus, ramulis penicillatis vero
multo densioribus et magis æquelongis, ramulisque semper mollioribus;
præcipue autem anatomica structura. In juvenili P. Brodiæi siphones
pericentrales 7 (4 -f- 3) sunt, antea qnam corticis ullnm indicium
ohserA’a tu r ; hoc stadio siphones pericentrales immediate centralem amb
iu n t; dein divisione pericentralium o ritu r cortex, et demum dÌA’isione
centralis peculiare o ritu r stra tum in te r centralem et pericentrales siphones
primarios. Ejusmodi stru c tu ram in nulla alia specie vidi; P.
fibrillosa vero ita ad eam tendit, u t pauci temiissimi tubi ju x ta centratone
aliquando et in illa obse rv an tu r; pericentrales vero siphones sunt
in hac 4, cum quibus extus a lternant corticis cellulæ intimæ 4 majores.
P. Brodiæi, e mari adriatico ortam, hodiedum non vidi. Qnæ
sub hoc nomine venditata fuit planta, ex. gr. ad Anconain a Martens
lecta, est speeies longe dtoersa, siphonibus 4 pericentralibus latis instructa,
extus vero corticata. Cuinam hæc pertineat ex speciminibus
a me examinatis ægre d ic itu r; an P. vestitæ forma esset major et
eximie evoluta atque cortice densiore obducta, ulte riu s inquirendum
esse mihi adparuit.
9. S p in d lo sæ cauleseentes, o b sitæ r am u lis ju v e n tu te p lu s m inus
p e n ic illa tis demum r ig id iu s c u lis su b u la tis s im p lic iu scu lis .
— A tla n ticæ et m a r ium a d fluentium incolæ.
69. P. AEACIINOIDBA (Ag. Bot. Zeit. 1827 p . 638) elongata, a
basi articulata eeo r tica ta , filis inferne crassiusculis livido
e t purpureo variegatis, superne tenuissinais roséis dicho-
tomo-decompositis ramellisque patentibus inulto tenuioribus
virgatis, ramellis elongatis simpliciusculis, juv enilib u s dense
fib r illife r is, articulis 4 -sip h on iis, mediis 3 -p lo - -4 -p lo , ramellorum
duplo diametro longioribus, sphærosporis in ram
ellis torulosis seriatis, keramidiis ovatis pedicellatis.
a. arachnoidea ramis sursum attenuatis tenuissimis, fibris parum
conspicuis.
Hutchinsia arachnoidea Ag. l. c. Sp. Alg. p. 8 8 (excl. var.).
h. MELAGONiUM rBmis su rsum m in u s a tte n u a tis fib rillife ris.
Polysiphonia Melagonium Menegh. giorn. bot. 1844 p. 302. Kütz.
Sp. Alg. p. 835 !
Hab. in mari adriatico ad Venetiam (Ruchinger !) ; ad oras
Dalmatiæ (T itiu s! in Hb. Lenormand); in mediterraneo ad Massiliam
(Giraudy!).
P'roiis a plexu radicali surgens usque sex-pollicaris et inferne
seta crassior, sursum maximopere attenuata, vix capillaris, tamen Inde
a basi articulato eeorticata, in inferiore parte fere livida geniculis purpuréis
variegata, in superiore roseo-coccinea. Rami elongati dichotomi,
plus minus decompositi, insuper ramellis la teralibus virgati.
Ramelli filo, a quo egrediuntur, multo tenuiores, patentes au t immo
patentissimi, alii brei’iores simpliciusculi, alii valde prolongati parce
divisi, iu ramos excrescentes; juveniles eximie fibris a tota superiore
parte provenientibus penicillati; adultiores nudi, longissime attenuati
molles, sphærosporas foventes vix conspicue flexuosi at eximie to ru losi
in parte infra-terminali fertili, inferiore p a rte longiore æquali.
Keramidia pedicello evidenti suffulta, sat magna, ovata. Articuli in
tota pian ta conspicui, infuni ramorum principalium breves, diametro
circiter æquales, sursum sensim longiores diametro 3-pÌQ vix 4-plo
IV. 6 6
tj