rilem vidi, quare mihi non
Wightii p e rtin e re conjicio.
determinanda. E x loco na ta li ad Ac.
7. Ac. ARBOREA (Harv. Fl. Tasm. p . 296) dendroidea caule elongato
nudo, ramis maximopere attenuatis pyramidatis superne
ramulosis et spinis sparsis simplicibus armatis, ramulis in
axilla spinarum fasciculatis aggregatis mollius spinosis,
spinis erectiusculis subulatis articulatis ramello axillari
longioribus, s t ic h id iis ...............keramidiis apice' ramorum
minorum terminalibus globoso-ovatis.
Acanthophora arborea Harv. l. e. in Hook. Ant. Voy. I I I ! Phyc.
austr. tab. C X X X I I !
Ac. Tasmanica Harv. alg. austr. exsicc. n:o 140 (non Sond.)!!
Hab. ad rapes Tasmaniæ (Harvey!).
Fronde s pedales et u ltra , crassitie inferne pennam corvinam æquantes,
sursum sensim attenuatæ, ramis elongatis pyramidatæ. Rami p rin cipales
3—1 pollicares, inferne longius nudi, superne pyramidatim de-
composili; minores et juniores, qui ipsam comam ramis efficiunt,
su n t ramulis minoribus spinisque simplicibus in te rm ix tis armati. Spinæ
subulatæ acutæ a t molliores quam in cæteris speciebus, articulato-
üligosipboniæ, erectiusculæ au t minus quam in cæteris patentes, ángulo
vix 45° su p e ran te ; ramuli in ax illa spinarum nati, gemmam axillarem
spina fulcrante fere duplo breviorem jiiniores referentes, ipsi spinis
consimilibus at mollioribus et obtusioribus, initio paucioribus, sensim
plurimis imbricatis, supremis incurvis constituti, sensim in gemmas
plures conformes subdivisi, fasciculati et ob ramos incurvos fere tru n cati,
sensim prolongati et suo ordine decompositi. Keramidia su n t in
ramis minoribus terminalia, attamen obliqua, pro magnitudine plantæ
minuta, juvenilia fere obovata, ad u ltio ra globoso-ovata. Transversa
sectione frondis adpa re t axem siphonibus 4 pericentra libus esse occup
a tum ; in magis juvenili p arte rami su n t siphones ex te rio rib u s cellulis
fere æque magnis ciiicti, qui in corticem sensim abeunt; in crassiore
ramo fere trip lex stra tum adest; siphones nempe p ericentra le s cum
ætate ipsi subdivisi stra tum in te riu s lax e cellulosum efficiunt; s tra tum
intermedium minoribus et multo firmius cohærentibus cellulis conte
x tum ; denique ipsum corticale cellulis v e rticaliter supe rpositis ad modum
minutis constat.
Eximiis characteribus a cæteris generis speciebus facilius digno-
scenda, stichidiis ignotis vix tamen quoad genus dubia, nisi ad Polysiphoniam,
suadente Ac. tasmanica, hæc quoque esset referenda. In
favorem hujus opinionis forsitan afferre lic e re t siphones pericentra le s
esse 4 u t in Polysiphoniæ speciebus, quas potissimum affines hab e re s;
dum in Acanthophoræ sp. reliquis sunt 5.
CXXVITT. M a r t e n s i a Hering in A n n . o f Nat. Hist. Oct.
1841. p . 90. Flora 1844. Vol. I I . n:o 47. Harv. Ner. Austr.
p . 73. K ü tz. Sp. p . 888. Hemitrema R. Br. mscr. Endl.
Gen. PI. Suppl. I I I . p. 50. Martensia et Mesotrema J. Ag.
Vet. Akad. Ofvers. 1854. p. 110.
Frons plana dichotoma et lobis excrescentibus subimbricata,
segmentis subcuneato-flabellatis, inferiore parte areolato-
cellulosis, aveniis, superiore fenestratis, trabeculis longitudinalibus
tlabellatim dispositis, transversalibus concéntricas
zonas formantibus, nunc accessoriis formatis magis irregulares.
Fructus in trabeculis longitudinalibus evoluti. Keramidia
ovata compressa, intra pericarpium cellulosum, carpostomio
apertum, gemmidia pyriformia in articulo terminali
filorum, a placenta centrali radiantium, foventia. Sphærosporæ
in trabeculis subseriatæ, triangule divisæ.
Frondes membranaceæ planæ aveniæ, juniores sæpius parce
di-polychotomæ, segmentis linearibus marginibusque integris
aut undulatis cinctæ, nunc integriusoulæ aut magis vage lacinia
t e ; adultiores, segmentorum inferiore parte parum increscente,
superiore flabellatim magis magisque expansa, fere totæ flabella
t e adparent, in cæspite rosolate aut lobis superpositis plus
minus imbricate (differentia quadam inter inferiorem et superiorem
paginam, ut videtur, facta?). Segmenta inferiore parte
contigua areolato-cellulosa avenia, pagina nempe cellulas sub-
hexagono-angulatas, omnesque subconformes, sæpius vage dispositas,
nuno longitudinaiiter subseriatas, continua subdivisione
hic illic geminatas, monstrante; superiore parte intra marginem
angustiorem flabellatim fenestrata, fenestra aut singula marginali
(Hemitrema), aut margine in lobos cum fronde primaria sensim
confluentes et suo ordine fenestratos excrescente, zonis contiguis
et fenestratis alternantibus composita (Mesotrema). F en e strata
pars gerit trabeculas longitudinales flabellatim radiantes,
et transversales, quæ zonas concéntricas, nunc et initio sub-re-
gulares, nuno et demum interjectis trabeculis accessoriis sat
irregulares effioiunt. Areolæ, trabeculis interjectæ, sunt inferiores
angustiores, superiores latieres, cæterum in diversis speciebus
et pro ætate forma variantes, in sterili sensim aperte, in
sphærosporifera planta sæpe coecæ, membrana nempe trabeculas
conjungente clausoe.