n
positas in liac specie obvenire posse puto. In Am. Duperreyi, contra,
pinnæ normaliter oppositæ. An itaque ambæ 1. c. confusæ?
Sec. Specimen a Ccl. Duby mibi datum, ex Bahia reportatum, ad
V. obtusilobam in Hb. relatiim, alia at affinis species ad oras Brasilia'
forsan obveniat, at spec, nostrum nimium inconipletum, quam ut certum
de planta baberem judicium. Frons videtur la tio r et firmior,
sparsim sp ira lite r torta , marginibus sinuato-undulatis, pinnatim subdivisa.
A V. volubili, cujus fere habet latitudinem, diflert raniilicii-
tione. An hæc esset It. Hilariana Orev.?
3. V . FIMBRIATA (R. B r. mscr.) fronde lineari hic illic spiraliter
torta a margine decomposito-pinnata ciliisq u e ' subulatis incurvis
frondis latitudinem v ix æquantibus serrata, stichidiis
in c iliis longioribus subdivisis pinnatim dispositis paucis
lanceolatis, keramidiis . . . .
Fucus fimbriatus R. Br. in Turn. Hist. Fuc. I I I . tab. 170!
Rhodomela fimbriata Ag. Sp. p. 372. Syst. p. 197!
Dictyomenia fimbriata Orev. Syn. p. 50! Kütz. Sp. p. 848. (non
Harv.).
Hab. ad septentrionales Novæ Hollandiæ oras (R. Brown).
Frons circiter 9-pollicaris, lineam circiter lata et ubique linearis,
inferne aliquantulum torta, mox recta, per totam longitudinem pinnis
conformibus a margine egredientibus patentibus deeomposita. Pinnæ
lineares apice obtusæ, fimbriata' ciliis horizontalite r patentibus subulatis,
semilineam longis, ejusdemque longitudinis intervallo in te r singólas,
sæpe leviter incurvis et non raro apice bifidis. Costa in inferiore
parte conspicua nigricans, sursum coiicolor evanescens ; tota frons
reticulata. Stichidia in ciliis paulo prolongatis singula au t pauca pinnatim
disposita lanceolata, spbærosporas duplici serie dispositas foventia.
Speeies mihi ignota. Deseriptionem ad observationes et iconem
T urneri exaravi, quibus sat conspicuum fit speciem esse Vidaliæ nec
Dictyomeniæ. Expressis enim verbis sphamosporas duplici serie longitudinali
dispositas et dixit et pinxit T urner.
l a . R y t . H i l a r t a n a Grev. in Aug. St. Hil. Voy. I I . p. 4 2 3 ) ’’ f r o n d e s t i p
i t a t a ; f o l i i s i n f e r i o r i o r i b i i s p e t i o l a t i s , s u p e r i o r i b u s b i p i n n a t l f i d i s
d i l a t a t i s , a p i c e r o t u n d a t o - t r u n c a t i s r e c u r v i s . ” Kütz. Sp. Alg. p.
846.
Hab. ad Macahe Brasiliæ (Aug. St. Hilaire).
Species observante St. Hilaire, colore p urpureo chartam tingens.
Quum loco citato (pag. 437) Ryt. obtusilobam seorsim enumera-
verit, conjicere licet Grevilleum R. Hilarianam ab illa diversam considerasse.
I ta quoque ipse, specimen in Mus. Paris, observans, olim
judicavi.
Quæ nomine hujus plantæ venditatæ fue ru n t species a Turneriana
plus minus recedentes videntur. Delesseria fimbriata Lamour., cui
planta Turneri synonyma habita fuit, est Delisea fimbriata hujus opens.
Dictyomenia fimbriata Mart, ex Port. Natal est nobis Amansia
Martensii.
4. V. SERRATA (Suhr Begensb. Fl. 1840 n:o 17 p . 2 5 8 ) fronde
lin e a r i, dense spiraliter torta a margine decomposito-pinnata,
dentibusque inte rmix tis late subulatis rectis frondis di-
midiani latitudinem haud æquantibus superne dense obsita,
stichidiis in pagina plana dentium fasciculos minutos formantibus
p ed ic e lla tis simplicibus ob lon g is incurvis, keramidiis
. . . .
Carpophyllum se rratum Suhr I. c.H
Dictyomenia se rrata J. Ag. Symb. in Idnnæa Vol. X V. p. 27.
Spirhymenia se rrata Harv. Ner. Austr. p. 27 tab. V II!
Hab. ad Port Natal Africæ tneridionalis (D r eg e l).
Frons (sec. Suhr) sesquipedalis, caule te re ti torto 4—6 pollices
alto, 3 linearum diametro, suffulta, superne in ramos 4— 6 pollicares
divisa. Rami (quos vidi) 2—3 pinnati et forsan adhuc magis decompositi.
Pinnæ a margine exeuntes, inferne subnudæ, superne subfastigiatæ,
sesquilineam circiter latæ, lineares membranaceæ at per totam
longitudinem dense sp iraliter tortæ, et hoc modo quasi constrictæ et
dilatatæ, dentibusque, 3 - 4 in te r stric tu ra ra quamque obsitæ, au t in ferne
dentibus obsoletis margine inæquales, apice rectiusculæ suba cute,
basi vix conspicue attenuatæ. Dentes marginales sunt ju x ta basem
fere æque lati ac longi, formam hoc modo exhibentes delteo-subula-
lam, subrecti, latitudinem dimidiam frondis longitudine haud æquantes,
invicem vix lineam distantes et axilla ro tu n d a ta se p a ra te . Ad
bases dentium in pagina frondis, sæjiius ad unam tantum paginam,
nunc ad utramque ejusdem dentis emergunt cæspituli stich id io rum;
stichidia semilineam haud louga, simplicia, stipite brevi tenuiore suffulta,
oblonga, leviter incurva, ap u iic to centrali egredientia subumbellata,
sphærosporas duplici serie dispositas foventia. Substantia frondis
firma membranacea; ch a rte ne minime adhæret Color madefactæ
badius, exsiccatæ nigrescens.
Frons dissecta fere triplex stratum cellularmn m o n stra t; cellulas
nimirum intimas pluriseriatas oblongas, exterio rib u s multo lo n g iores;
iutermedias subconformes at b reviores; corticales denique endochromate
repletas cæteris minores. Transversa facta sectione stratum
utrumque interius cellularum p luribus seriebus contextum adparet,
utrumque conspicuum, limitibus autem ægre defîniendum.
Decaisne, qui in Arch, du Mus Vol. I I . p. 176, hujus speciei mentionem
fecit, plantam Suhrianam Carpophyllum denticulatum (nec serbi*