ceis, transversalibus conformibus, accessoriis fere niillis,
sphærosporis . . . .
Martensia Australis Harv. l. c. in Trans. Irish. Acad. Vol. X X I I .
p. 537! Phycol. austr. tab. V III!
Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:o 111!
Hab. ad oras austro-occideutales. Novæ Hollandiæ ut ad
King Georges Sound (Harvey!); ad Tasmanniam (Gunn et
Fereday).
Frons constituitur lamina reniformi 3—4 pollices lata, bispollicem
alta, basi in speciem stipitis contracti crassiiiscnla et iìrmior, sursum
caruoso-membranacea et sensim tenuior, dimidia fere lamina in jn -
venili indivisa, ambitu subvage laciniata, laciniis principalibus vix ad
mediam descendentibus, sensim profundins laciniata, laciniis minoribus
la te linearibus (semipollicem la tis) au t oblongis, apice rotundatis, in tra
marginem ienestratis. Pa rs fenestrata demum maxima, in nostris
dimidiam partem laciniæ miuoris vix exsuperans, sæpius brevior, exi-
guam totius frondis p artem constituens, linea fere recta, au t parum
arcuata, frondi nectitur, margine tenuissimo dentato ex trorsum cincta;
lacunæ ienestræ anguste oblongæ, (stériles saltem) pertusæ, trabeculis
longitudinalibus dorso paginam spectante fere unicam seriem cellula-
rum gerentibus, latere lacunam spectante series 5 - 6 cellularum oiì'e-
rentibus, cellulis subquadraticis lo n g itu d in a iite r seriatis, trabeculis
transversa libus conformibus, accessoriis paucis (in n o stris); in supre-
luis marginique vicinis processus dentiformis trabeculæ transversa li
nunc insidet. Frondis p a rs, contigua cellulis liexagono-areolatis cons
titu itu r ; transversa sectione frondis supe rioris corticale stratum cellulis
u trin q u e singula serie fere e regione positis, internum cellulis
subsimilibus a t endochromate dilu tio re instructis monostromaticis contextum
ad p a re t; in p a rte inferiore stra tum in te riu s p lu rib u s cellularum
seriebus contextum; in stipite corticales cellulæ quoque plures. F ru c tus
non vidi.
Specimen, quod descripsi, adhuc juvenile suspicor; fertilem plari-
tam et majorem p in x it Harvey. Cæteris speciebus fere est quod Ni-
tophyllum Hilliæ est N. ocellato. See. ila rv ey est fróns 4—8 pollicaris
et forsan major.
3. M. ELEGANS (Hering in A n n . o f Nat. Hist. Voi V i l i . p. 92)
frondis subsessilis flabellatim expansæ di-polychotoniæ segmentis
cuneatis sensim flabelliformibus intra marginem
angustiorem denticulatum fenestratis, frondis parte contigua
vage areolata demum fenestra breviore, areolis fenestræ
subrectangularibus, trabeculis longitudinalibus dorso dilatatis,
latere membranaceis, transversalibus fliiformibus, ac-
R hodomeleæ. 8 2 9
cessoriis plurimis, sphærosporis minutis in trabeculæ latere
subirregulariter dispositis.
Martensia elegans Hering l. c. Oct. 1841. et in Flora 1844. Bd.
I I . n:o 47 cum icone!! Hook. Icon. tab. 697. Ilarv. Ner. Austr. tab.
X L I I ! Mar. Bot. of West. Austr. in Irish. Trans. Voi X X I I . p.
537! m u . Sp. Alg. p. 888.
Hemitrema Kraussii B. Br. mscr. E n d l Gen. pi. suppl. I I I .
p. 50.
Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:o 110!
Hab. ad oras Africæ meridionalis ad Port Natal (Krauss!
aliique) ; ad Novam Hollandiam australem tum occidentalem (ad
Fremantle, Harvey!) tum orientalem (ad New-Castle, Harvey!).
Frons ju n io r fere ad modum Nitophylli ocellati parce di-polycho-
toma, segmeutis apice rotun d a to -tru n c a tis, inferiore parte parum, ut
videtur, prolongata, segmenta sensim dila ta ta evadunt et magis cuneata
demumque flabellatim expansa, 1 - 2 pollices longa et superne fere
æque lata, late rib u s in tegris subundulatis, apice in tra marginem angustiorem
fenestrata. Fene stra ta pars supra lineam arcuatam in segmento
ju n io ri exiguum occupât spatium, in adultioi'e sensim majus, doiiec
contiguam partem longitudine ex su p e ra t; areolæ fenestræ superiores
omnino pertusæ et rectangulares, inferiores angustiores et sæpe coecæ;
trabeculæ longitudinales a membrana duplicata fo rm a te , dorso
paginam spectante rotondate,, a lateribus foramina spectantibus memb
ranas dilatatas monstrantes, in quibus cellulæ areolatæ series 8—12
pluresque efiiciunl; trabeculæ transversales partim consimiles, partim
anastomosibus filiformibus, in superioribus et majoribus numerosiori-
bus, c o n s titu te quasi accessoriæ adsunt. Margo fenestratam partem
cohibens est in juniore tenuior, nunc parce dentata, in ad ultiore firmior
et latior, ra ro grosse den ta ta au t in lobos novos paucos subdivisa.
Keramidia unam paginam, ni fallor, constanter servantia, ad trabeculas
longitudinales affixa, compressa. Spbærosporæ in trabeculis lo n g itu d inalibus
evolute, nunc membranam areolas pertusas disjungentem,
nunc coecas conjungentem occupantes, series plures at irreg u la re s in
singulis sæpe formantes.
Segmentis adultio rib u s flabellatis et simpliciusculis, atque amplitudine
p a rtis fen e stra te , hæc species potissimum dignosoenda mihi videtu
r. Cæterum animadvertere debui me varia a lite r vidisse quam
ea iconibus ex p rim u n t Hering et Harvey. Neque enim formam trabe-
cularum, neque structuram Keramidii, neque p la c e n te formam earn
vidi, quam h ab en t auctores laudati.
4. M. FEAGiLis (Harv. in Hook. Journ. B o t Vol- VI. p. 145.)
frondis subsessilis flabellatim expansæ di-polychotomæ segmentis
inferioribus linearibus contiguis, superioribus sub-
)■ ■
i «
i l i
u i j
''i'ij
1 ^ I