mis évidentes, diametro æquales au t sublongiores, lieterosiphonii, nempe
siphonibus pericentralibus 4, et u trinque duobus marginalibus duplo
brevioribus superpositis in s tru c ti; sensim in partibus adultioribus
corticati obsoleti, superficiem areolatain monstrantes. Stichidia non
vidi. Keramidia in ramis brevibus corticatis, fasciculo ramulorum ar-
ticulatoruni sæpe stipatis, evoluta, subterminalia oblique adscendentia
fere obovata, carpostomio aperto tru n c a ta au t subeinarginata, basi oblique
strumosa, strunia u t videtur ab apice rami non omnino evanescente,
nunc immo in ramulum au t aidculuin continuato, o r ta ; pericarpium
pulcherrime cellulosum, cellulis nempe a basi strumosa ob-
scuriore series longitudinales ad carpostomium diiotas formantibus, in tra
singulas series directione transversali elongatis parallelis. Nucleus
per pericarjiiuni translucens constat fasciculo filorum, medium keramidii
vix attingente, a jiarte strumosa proveniente; filis dichotomo-fastigiatis,
in articulis terminalibus gemmidia pyriformia foventibus.
Speeies bene distincta, transitum in te r Sarc. Victoriæ et S. Hyp-
neoides evidentissimum parans. Niilluin objectum sub microscopio
keramidiis pulclirius fere vidi.
In te r specimina hujus speciei a Harvey distributa, confusionem
quandam irrepsisse suspicor. Tum nempe veram plantam hoc loco
descriptam, tum specinien stichidiiferum S. Victoriæ, in mea collectione
habui. Sunt omnia adspectu sat similia et ex eodem loco natali
provenientia; accuratius vero inspecta etiam sieea specimina distinguere
licet.
5. S. TENBEA (E a rv . Mar. Bot. o f West. A u str. n:o 116) elata
fere tota corticata inferne subdichotoma, superne pinnatim
d ecomposito-ramosa, ramis teretiusculis minoribus fruotife-
risque inte riore latere secundatis, apicibus et ramulis ultimi
ordinis ancipitibus articulatis m o llissim e p en ic illa tis, p en icillorum
fllis alterne ad genicu la egredientibus simplicibus,
articulis ramorum inconspicuis superficie r e ticu la tis , ramulorum
nudis heterosiphoniis diametro æqualibus, stich idiis
inte riore latere ramulorum subsecundatis ob lon g o -co -
n icis.
Dasya tenera Harv. l. c. in Trans. Irish. Acad. Vol. X X I I .p . 513'.
Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 209!
Hab. in oceano australi ad littus novæ Hollandiæ prope
F remantle e t Port P hilipp (Harvey!)
Frons fere pedali longitudine elongata, au t brevior et latitudine
magis expansa, crassitie pennæ columbinæ in ima parte, sensim su rsum
attenuata, inferne fere dichotoma, superne evidentius pinnatim
ramosa, apicibus mollissime, in nonnullis vix conspicue penicillatis, recens
dilute fuscescens, rigidiuscula et l'ragilis, aere mox deliquescens
et in gelatinam soluta, exsiccata pulchre rosea. Rami majores luino-
resqiie a basi latiore attenuati, teretiusculi, minores et præcipue fructiferi
interiore latere longa serie secundati, sæpe usque ad apicem corticati,
superficie longitudinaiite r lineolala reticulata ; nunc, et ni fallor
ju n io re æiate, sunt ajiices ramorum ramulique ultimi ordinis articula
ti, ni fallor ancipites, et u trinque ülis mollissimis, ad genicula singulis
penicillati. Penicillorum fila sunt simplicia au t parce ramosa,
articulo terminali longiore, sensim subdiviso, inferiores formante; a rticulos
maturos diametro 3-plo longiores vidi. Articuli ramulorum
sunt diametro circiter longitudine aiquales, 4-siphonii u trin q u e aucti
siphonibus 2, qui sunt principalibus duplo breviores; ita u t marginales
2 superpositi singulos principales longitudine æ quent; a rticuli vero
mox strato corticali obducuntiir, luide mox obsoleta et sæpe ne in
ramulis quidem penultimis aut ultimis adultioribus conspiciantur. Ramuli
adultiores, hoc modo orti, su n t breviter conici simplices au t interiore
latere nova serie ramulorum a latere superiore seu interiore
(bifariam) egredientium aucti; in bis ultimis sphærosporæ demum
evolvuntur; stichidia igitu r interiore latere ramulorum sub-secunda-
ta, singula aut p lu ra adproximata, basi vix attenuata, oblongo-conica,
corticata, duplici serie sphærosporas magnas triangule divisas foventia.
Keramidia in ramnlis quoque secundatis singula, infra apicem
oblique sessilia et apice sterili persistente sæpe inferne calcarata, ovata,
pro ratione plantæ sat magna, in tra pericarpium tenue membrana-
ceum areolato-cellulosum, nucleum rotu n d a tum gemmidiorum foventia
; gemmidia in filis placentæ basalis dichotomo-fastigiatis, in tra a rticnlos
iiltimos evoluta, pyriformia. Sectione transversali frondis inferioris
vidi siphones pericentrales 4, aliis subsimilibus et ipso cortice
externe cinctos.
Speciei admodum insignis deseriptionem, quantum in me fuit, absolutam
dare molitus sum. Ad Dasyam a Harvey adnumerata, sine
dubio ob ramulos penicillatos; at fila Dasyæ quoque in aliis generibus,
licet minus insignia, et certis tanturn evolutionis stadiis provenientia
ad su n t; et hujus naturæ mihi v identur quæ in hac specie obveniunt,
in plurimis speciminibus vix conspicua, in aliis adsunt. In te r Dasyas
non bene video cui proxima esset; ex stichidiis corticatis Loplio-
cladiam crederes, ex stru c tu ra et habitu Rhodonemam, D. capillari proximam.
Ipsa vero substantia plantæ, color aere mutatus, et præcipne
stru c tu ra a rticulorum Sarcomeniam produnt, licet quibusdam characteribus
ab aliis speciebus abludentem. Nonnullæ nempe speeies sunt
evidentius articulatæ, unde character generis, ex stru c tu ra articulorum
desumtus, facile observatur. S. tenera fere tota corticata habet a rticulos
obsoletos et siphones marginales non iiisi in ramulis ultimis coii-
spiciendos. Quæ in speciebus magis planis in tra marginem oriuntur
ex eadem pagina foliola, iis in fronde teretiuscula D. teneræ. responderé
à
■ï!'