i ’ .
et ad ipsum carpostomiura fasciculatim exciimint; articuli superiores,
qui carpostomium quodammodo claudnnt, sont iterum breviores et
inæqualiter moniliformes. Pericarpium itaque duplici fere strato
constitntnm; exterius cellulis corticalibus frondis; interius cellulis
longitudinaiiter oblongis, per appendices anastomosantibus, in plures
fere series dispositis contextum; apice carpostomio evidenti instrii-
ctiim. Fila superiora a placenta egredientia siint inferioribus analoga,
at metaraorpliosi mutala et fertilia; pluribus constituuntur fasciculis,
in diversis locis plaoentæ circumcirca provenientibus; singulis basi
simplicibus mox vero iterum iterumque dichotomis, fastigiatis, omnibus
simili fasciculum terminale (nucleiiiii) constitnentibns; articuli
inferiores (iit in filis sterilibus) breviores tit incrassati, medii longiores
angustiores, terminales incrassati clavæforraes, intra periderma
hyalinum gemmidia obovato-clavata granulata foventes.
Genus Bonnemaisoniæ proximum, iiabitu magis quam characte-
ribus distinctum, fruotu spbærosporarum in utroque genere bodiedum
ignoto; eodem ita tempore a Montagneo et memetipso propositum,
ut nesciam utrum Asparagopsis an Lictoriæ nomine jus prioritatis
revera vindicetur. Structuram frondis, qnalem supra descripsi, a nemine
rite indicatam video. Spbærosporas in apicibus incrassatis
ramulorum esse qiiærendas olim credidi; liodie apices istos inorassatos
keramidia inclioantia puto. In ramellis valde elongatis organa
rotundata semiprominentia video, quæ utrum sphærosporæ inclioantes
an antheridia sint, mihi omnino diibium raanet. Cæterum anne
plures species sub eodem nomine confundantur, ulterius inquirendum
reor.
1. As p . D elilei (M o n t . C a n a r . p . 1 6 6 ) f r o n d e a s u r c u l o r e p e n t e
e r e c t i n s c u l a r a m i s a p i c e p e n i c i l l a t i s p i n n a t im o b s i t a , p e n i c i l l o r u m
r a m u l i s o p p o s i t e v a g e q u e p i n n a t i s .
Dasya Delilei Mo n t. I. c. tab. V IH . /îy. 6!
Aspa ragops is Delilei M o n t. Can. p . X I Y ! PI. cell. Philipp. n .U . H a rv .
N e r . a u s lr . p . 88 ta b . X X X V ! ! K ûU . Sp. Alg. p . 802!
F u cu s Taxiformis V e lile Eg yp t, p . 181 ta b . 87!! Ag. S p. Alg. p . 3G8.
Lictor ia Taxiformis J . Ag. S ym b . p . 23 ! H a rv . Alg. Ta sm . n . 38.
Ilab. in marl mediterraneo ad Alexandriara (Delilei); in oceano
atlantico ad Ínsulas Canarias (Webb!); ad oras Americæ australis-
(sec. Ilarvey!); iu oceano ludico ad Ínsulas Pliilippinas (Cuming) et
australi ad Tasmaniam (Gunn!).
Frons p r ima r ia p ro s t ra ta , ru p ib u s ope r amu lo rum in p s eudorhiz as t r a n s -
forma torum adrepens , flli sutor ii cras s i tudine, b as ibus f rondium d e c id u a rum
pers is lcnt ihus spinulos a , f rondes s e cu n d a r ia s su r sum emi t tens erectas ,
3 _ 8-poll icares, inferne domum denúda la s , su p e rn e — a medio et infra —
plnnatas , eximie p yramidatas . Rami 1—2-poUicares, n u n c breviores. Color
violaceus. Penic il lis c h a r tæ sæp e arct is s ime adhære t .
In planta me di te r ra ne a e t at lant ica s u n t frondes inferne te ret iusculæ
et ni fallor quo q u o v e r sum r amo sæ, caule indiviso; ramell i in planta me diterranea
breviores flrmiores e t magis p a t e n te s ; in planta at lant ica ramelli
elongati tenuis simi, in planta austral! frondes magis comp lan a tæ et dis tiche
ramosæ mihi adpa rent , caules sæp e p a r c e dichotomi , ramell is elongati s
subregulari ter oppos itis. An hæ differentiæ for tu i to , au t ab æta te p e n d e n te
s? In p la n ta ste rili ( a u t spor i fe ra ? ) ramell i tenuiores forsitan sint.
CXXIV. B o n n e m a i s o n i a A g . sp. A ig . p. m . G r e v . A ig .
B r i t . p . 106 e t S y n . p . L U . J . A g . S ym b . p . 21. H a r v . m a n .
p . 68 e t P h y c . B r i t . la b . L I . K ü t z . P h y c . p . 438 e t S p . A lg .
p . 842 (excl. spec. ap. omnes) Plocamii sp. L a m o u r . Ceramii
sp. R o lh .
Frons filiformis decomposito-pinnata, opposite ciliato-plumosa, tubulosa,
stratis tribus contexta; (ilo centrali angusto articulato et
ramoso tubum interiorem amplum percurrente; ramis tenuissimis
inter cellulas strati intermedii magnas rotundatas simplici
serie dispositas excurrentibns et cellulas minutas strati corticalis
sustinentibus. K e r a m i d i a a ramulo trausformata pedicellata,
intra pericarpium ovatum, carpostomio pertusum, gemmidia
obovato-clavata, in lilis a placenta basali egredientibus terminalia,
foventia. S p h oe r o s p o r oe ..................
Frondes tenue membranaceæ, roseæ, filiformes, teretes aut
compressæ, pinnatim decompositæ, superne ciliis elongatis plumosæ
iterumque composite. Ramificatio revera alterna, ciliis nempe in
ramo juvenili alterne provenientibus; evolutione autem peculiari,
ramuli ciliis oppositi proveniunt, qui aut inorescunt, aut meta-
iiiorpbüsi mox ingrediente in keramidia abeunt; in planta itaque
evoluta cilia ramulo aut keramidio semper opposita sunt, ciliis
ramulisque in eodem latere alternantibus. Cilla a latiore basi attenuata,
subulata. Keramidia ciliis opposita, in pedicello brevi terminalia
ovata; júniora oblonga, quo adultiora eo magis rotundata.
Structura frondis omnino peculiaris; irons tubulosa, tubo ampio,
ratione habita latitudinis plante, nulla propria membrana cincto,
sed parietibus cellularum strati intermedii limitato. Cellulæ strati
intermedii magnæ rotundatæ, quasi vacuæ, simplici fero serie tubum
I ' i