I l "
àiHL
, \
qiiæ ipse vidi. Attamen quum in te r plantas Liebmannianas, quas 1. c.
descripsi, imllam noverim, quæ ad genus Areschougii melius referatur,
lioc loco de novo genere mentionem facere licitum sit, posteris
questionem de hac re solvendam linquens.
2. D. TEEEs (Ila rv . mscr.) frondis decomposito-pinnatæ pinnis
oppositis sparsisque totis velatis teretibus, ve lo ramellis a
rachide alterne exeuntibns inv ic em in reticulum circumcirca
ambiens irregularius conjunctis, ex tim is 'lib e r is, sterilibus a
basi monosiphone is, sphærosporiferis basi con ic e inllata po-
Ij’siphoneis, constituto, areolis rotundatis pertusis v ix distinctum
ordinem servantibus.
T huretia teres S a n . mscr. Phyc. austr. tab. CXCI!
Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 114!
Hab. ad australes novæ Hollandiæ oras (D:r Curdie! Harv
ey !)
Frons circiter tripollicaris, tota velata teretiuscula, pennam scriptoriam
crassitie non æquans, au t velo inferne sensim deterso hic illic.
nudiuscula, rachide persistente setam circiter crassa, a basi pinnatim
ramosissima, ramis iterum iterumque eodem modo su b d iv is is., Pinnæ
in plan ta bene evoluta plurimæ oppositæ, aut alte ra hic illic deficiente
sparsæ, cylindraceæ, obtusæ au t apice pinnis novis prægnante nunc
immo incrassatæ. Rachis teretiuscula corticata et inarticulata, intra
corticem siphones circa centralem ipsis majorem circiter 12 sectione
transversa li monstrans. Ramuli, vélum sustinentes, spirali ordine circumcirca
a rachide exeuntes, a basi monosiphonei, mox ramosi ra mellis
quoquoversum cum proximis anastomosi conjunctis reticulum
veli formantibus; apicibus ramellorum ex tra reticulum prominentibus
liberis adscendentibus incurvis acuminato-obtusiusculis frondi adspectum
sub-hirsutum tribuentibus. Areolæ, reticulo inclusæ, ordine vix
conspicuo dispositæ, diiplici-triplici serie rachidem ambiunt. Ramelli
reticulum formantes, plerumque ad articulum quodque secundum ra mulum
anastomosantem emittentes, anastomosibus subalternautibus.
Ramuli sphærosporiferi basi au t paulo supra basem sensim incrassati
polysiphonei evadunt, adspectum quasi granulis essent repleti offerentes,
iu stichidia irreg u la riu s conica, basi d ilatata rachidi proxima, sessilia
au t brevi pedicello suffulta, apice et infra apicem ramellis anastomosantibus
continuata, nunc ipsa quoque anastomosantia (nempe incrassata
parte ramellos longius adscendente) quasi composita p lu rib u s
circumcirca sphærosporis multiseriatis foeta. Substantia spongiosa.
Color ferrugineo-purpurascens.
Pianta fertilis laxiori reticulo, apice stichidiis obscurioribus p ræ dita,
adspectum fere Dasyæ arbusculæ ; sterilis, densius spongiosa, Cladostephum
au t Griffithsiam equisetilbliam in te r nostrates potissimum
refert.
3. D. PURPURASCENS (Bfffy a pu d Belang. Voy. p . 170) frondis
parce ramosæ ramis inferne hirtis superne v elatis obovato-
clavatis, v e lo lam ellis subhorizontalibus concavis invicem
conjunctis et saecatis ven o sis constituto, v en is subflabellatim
a rachide exeuntibus infe rne polysiphoneis, ramellis
inte rjec tis monosiphone is areolas iiexagonas pertusas lo n gitudinaiite
r seriatas .separantibus.
Dictyurus purpurascens Bory l. e. Pl. I. fig. 2! Kütz. Sp. p. 673
Calidictyon Wightii Grev. mscr. in Hb. HoTcoer!
Exsicc. Harv. Alg. Ceyl. n:o 1!
Hab. in oceano Indico ad Gap Comorin (Belanger), ad oras
Indiæ (W ig h t!), ad Ceylonam (Harvey!)
Ab expansione radicali frondes gregariæ surgunt, longitudine circiter
l 'f r - -2 pollicares, simplices au t ramis conformibus paucis in stru c tæ.
Stipites pennam passerinam inferne vix æquantes, hirti, sursum
attenuati glabrescentes a t laminis saccatis sursum amplioribus obducti,
simplices au t infra partem velatam ramos paucos exserentes.
Velum constitu itu r lamellis alterne superpositis, a rachide subhorizonta
lite r exeuntibus sursum concavis, deorsum convexis, marginibus adscendentibus
laminæ inferioris cum convexa p arte superioris connatis
sácenlos subclausos formantibus. In lamina ita conformata ramelli
flabellatim a rachide exeuntes quasi venas sursum evanescentes constitu
u n t; venæ inferne polysiphoniæ, superne et la teribus abeuntes in
parenchyma quasi filis monosiphoneis articulatis contextum. Fila parenchymatis,
monosiphonia quoque ipsa flabellatim disposita, ad arti-
culnm quodque secundum alterne cum vicinis anastomosantia, areolas
pertusas rotundato-hexagonas, longitu d in a iite r superpositas, ambiunt.
Articuli polysiphonei venanim diametro breviores, monosiphonei subæquales.
— Fruc tu s non vidi. Substantia spongioso-membranacea.
Stipite transversa liter secto cellulam centralem pericentralibus 4 (ni
fallor) proxime cinctam, numerosisque exterioribus, corticales cellulas
conjungentibus, vidi.
Bory de hac specie dixit frondem esse in modum Volubilariæ spira
lite r circa rachidem adscendentem; quod, me judice, improprie dici-
iiir. Laminæ nimirum basi quodammodo amplexicaules, nempe latiori
basi adnatæ, venasque plures ex eadem emittentes, at singulæ basi discrete,
nec iu lineam spiralem conjunctæ.
4. D. QUEECiFOLius (Dccsnc A n n . Sc. Na t. Ser. I I I . vol. 2. p . 2 3 6 )
frondis pinnatiflde decompositæ pinnis inferne sensim denudatis
caulescenti bus, superne velatis in folium planum oblongo