8 7 0 lillO D OM E L EÆ . Bostrychia, Bostrychia. Rhodomeleæ. 8 7 1
calidioris; Atlantici ad Antillas (Vahl!) Cubam (Hb. Montagne!) et
oras Americæ foederatæ. (Harvey!); Indici ad Port Natal (Krauss),
et Ceylonam (Harvey!) pacifici ad Friendly Islands (Harvey!)
Frons au t densissime cæspitosa vix semipollicaris et minus de-
composita, aut laxius diffusa 1—2-pollicaris, decomposito-pinnata, inferne
setam et ultra crassa, apicibus pinnarum omnium et termina-
lium et lateralium plus minus involutis; una pagina hoc modo con-
vexiuscula, a ltera concava. Pinnæ patentissiiuæ fere horizontales,
ambitu fere oblongæ, iterum iterumque pinnis conformibus, alterne
et distiche exeuntibus, decompositæ, omnes ultimis et apicibus ex ceptis
corticatæ, superficie areolata. Pinnæ ultimæ plus minus ecorticatæ,
obsoletius aut evidentius articulatæ, articulis polysiphoniis diametro
fere duplo brevioribus. Ex his exeunt pinnulæ monosiphoniæ,
alternæ quoque et distichæ at versus paginam concavam in cu rv a te ,
fere díceres tentaculorum in modum: superiores in pinna sunt simplices,
proxime sequentes furc a te , inferiores nova serie pinnellarum,
quæ deorsum (rachidem versus) et introrsum (paginam versus con-
cavaiu) flectuntur, in stru c te . Pinnellæ hæ secundatæ su n t revera quoque
bifariam dispositæ, nempe dextro rsum et sinistrórsum exeuntes
at omnes deorsæ, et hoc modo involutionis ad ultiorum primum offerentes
indicium. Pinnula infima est rachidi proxima, unde pinnæ
quasi geminate, seu potius quasi pinna primaria a pagina concava novam
minorem a basi emisisset. Pinnulæ omnes sunt evidenter monosiphoniæ,
nunc tantum in superiore parte (B. te rre s tris Ha rv .);
nunc usque ad basem (B. calamistr. var. densa Harv.), nunc immo
infra basem, ita u t a p arte monosiphonia pinnellæ quoque proveniunt;
a rticn li sunt diametro breviores aut usque sesquilongiores. Stichidia
ex apicibus pinnarum polysiphoniis, au t pinnularum monosiphoniis
( utrumq u e in eodem specimine vidi) transformata, parte ste rili pedicellata,
apice atten u a ta obtusiuscula, lineari-lancoidea, duplicem seriem
sphærosporarum m o n stran tia ; revera sphærosporas 4 verticillatas intra
singulos articnlos foventia. Keramidia in pinna subdenudata te r minalia,
ovato-globosa, in tra pericarpium areolato-cellulosum nucleum
continentia; fila p la c en te dichotomo-fastigiata, in apicibus pyriformibus
gemmidia foventia. — Frons inferior transverse secta monstrat plures
series concéntricas tub o rum pericentralium in tra cellulas corticales proprias.
In serie intima 6—7 num e ran tu r. Color frondis vinoso-violaceus.
Formas omnes allatas ad unam eandemque speciem p e rtin e re ;
diversitatesque tum ætatis tum loci natalis putarem. Æ ta tis differentiam
suspicor, quod pinnæ in nonnullis sunt bifariam distichæ,
in aliis, quarum pinnæ primariæ ju x ta rachidem quasi nova serie
minorum instructæ sunt, sub-tetrastichæ ; quod pinnulæ in nonnullis
tenuiores callithamnioideæ, in aliis crassiusculæ, a basi evidentius
attenuatæ. E x eodem loco n atali specimina his modis diversa
habeo. Specimina e P o rt Natal, quæ (ipse non vidi) repentia describit
Harvey, transitum ad var. y. formare suspicor. Hæc ultima a
prioribus vix a lite r diversa quam Gelidii cornei formæ dense cæspitosæ
et elatiores.
Speeies din revera cognita; Planta Vahlü in herbariis Danornm
asservata, nullis omnino dnbiis vexata, nisi quod sterilis ad genus
certum refe rri non potuerit. Nomen, comparata proxima B. Montagnei,
nullo modo ineptum anteponere debui recentius indito, licet
hoc nunc a plurimis acceptum sit.
14. B. M o n t a g n e i (Harv. Ner. Bor. Americ. p. 55) fronde erec-
tiusoula distiche decomposito-pinnata sursum longissime
corticata, apicibus incurva, pinnis subhorizontalibus alternis
apice ecorticatis polysiphoniis, pinnulis polysiphoniis
nova serie deorsum subsecundata demum munitis, stichidiis
ex pinna transmutata ortis lancoideis duplicem seriem
sphærosporarum monstrantibus, keramidiis. . .
Bostrychia Montagnei Harv. î. c. tab. X IV . fig. BU
Hab. ad truncos Rhizophorarum ad littus Americæ foederatæ
(Harvey!)
Cæspites format majores. Frondes circiter 3-poHicares, se ta d u p lo -
triplo crassiores, sursum attenuatæ, per totam longitudinem distiche
et alterne decomposito-pinnatæ, inferne pinnis abruptis nudiusculæ
au t senticosæ, a medio ciroiter pinnis vegetis instructed, apicibus omnibus
pinnarum pinnularumque incurvis, hoc modo paginam unam
convexam, alteram concavam gerens. Pinnæ conformes, sursum longitudine
decrescentes, omnes sursum longissime corticatæ, Pinnulæ
ecorticatæ polysiphoniæ, ultimi ordinis fere secundatæ. Articuli polysiphonii
midi sunt diametro fere triplo breviores. Apices pinnularum
sunt au t monosiphonii, nempe quoad artículos últimos, (a rticulis
his diametro brevioribus), aut hi quoque polysiphonii. Stichidia non
vidi; see. iconem Harveyi sunt a pinna fere to ta transformata, hoc
modo b rev ite r pedicellata, duplicem sphærosporarum seriem monstrantia.
Sectione transversali frondis inferioris, cellularum series
plurimæ concentricæ adparent, cellulis circiter 6 circa centralem dispositis.
Color purpurascens. Substantia rigida. Chartæ vix adhæret.
Cum B. tenella to ta ramificationis norma hæc convenit; est vero
pianta major et firmior, atque pinnulis polysiphoniis præcipue di-
stincla. In B. tenellæ. formis pinnulæ aliquando quidem ad basem
polysiphoniæ; in B. Montagnei su n t tantum a rticuli supremi monosiphonii,
sæpe hi quoque, ultimo excepto, polysiphonii. Aspectus
præterea diversus. B. Montagnei et B. tenella sunt hoc modo species
omnino analogæ, nisi forsan intermediis formis hæ quoque confluèrent.
¡ Il >
■, i è
( è " '
I ‘ .li
i f i ,
i!:
l i
m
S
- l y