ri!*'
I .
I
|íi :
f '
y li.
I H ) O R h o d o m e l e æ . Polyzonia.
Polyzonia Colensoi Hook, et Harv. mscr. in Harv. Ner Austr v
71!!
h. Sonderi elatior ramis elongatis ramosis, laciniis a basi longe
attenuatis, articulis diametro brevioribus.
Polysiphonia inversa Sond. in Mohl et Schl. Bot. Zeit. 1845 et
Aìg. Preiss. 7 3 . 33!
Polyzonia Sonderi Harv. Ner. Austr. 7 3 . 72!! ilfa r. Bot. of West.
Austr. in Irish Trans. Voi. X X I I p. 5 3 9 !
Exs. Harv. Alg. Austr. n:o 145!
c. Harveyana robustior decomposito-ramosa, laciniis robustis
apice abruptius in acumen excurrentibus, articulis diametro
fere duplo brevioribus.
Polyzonia Harveyana Deesne in Baoul Pl. Nov. Zel. p. 32. Harv.
Ner. Austr. 7 3 . 72.
Hab. in oceano australi ad oras Novæ Ze landiæ, Tasmanniæ,
usque ad austro-occidentales oras Novæ Hollandiæ adseen-
dens.
Frondes primariæ repentes et scutellis dilatatis stipitatis adnatæ,
secundariæ adscendentes liberæ, ntræque plus minus ramosæ et præ^
terea per totam longitudinem alterne pinnatæ, pinnis in partibus adultioribus
sensim obsoletis. Kami supra axillam folii et ad idem latus
ab articulo proxime sequente provenientes, pro sta tu plantæ 1 — 2 pollicares,
pulcherrime piumosi in juvenili et sterili, au t subspongiosi in
fructífera. Folia > f r - l lineam longa, ad geniculum quodque secundum
alterne provenientia, patentissima et immo suhrecurvata, acuminata,
deorsum integerrima, sursum laciniis simplicibus 4 - 6 pectinata,
medio quasi vena angustiore percursa, p a rte inferiore infra hano u n b
cam se n e cellularum monstrante, superiore ad geniculum quodque
secundum in lacinias abeunte. Laciniæ a basi ad apicem polysiphoniæ,
mucrone termin a li monosiphonio, subulatæ, pro varietatibus cete-
rnm aut angustiores au t robustiores, illæ a basi longius attenuatæ, hæ
abruptius in acumen excurrentes. In planta fructifera supra axillam
folli et ad geniculum proxime sequens o ritu r ramulus novus, minor
a t conformis, ita u t hoc statu pinnæ ad quodque la tu s geminæ superpositæ
cum geminis a lterius lateris sint alternæ. Pinna superior seu
ramus, sensim tran sm u ta tu r, ita u t fructus in axilla pinnæ sterilis in-
fen o ris seu folii positi obveniant. Stichidia pro magnitudine ramuli
m u ta ti au t simpliciuscula sublancoidea, apice pinnulis abortientibus
cristata, aut ipsa rachide, quæ stichidia fert, fertili quasi composita inferiore
parte parum tran sm u ta ta sphærosporas seriatas generante, sup
e rio re pinnata novam seriem stichidiorum ferente. Keramidia in axilla
folli fulcientis solitaria, ovata, dimidiam folli longitudinem ciroiter
Polyzonia. R h o d o m e l e æ .. 1 1 6 7
æquantia. Caules transverse secti subte tragoni adparent, siphonibus
circa centralem 6 constituti, cortice nullo.
Formas supra meraoratas unius ejusdemque speciei, pro ætate et
forsan loco natali variantis, conjicio. Specimina fertilia, in quibus
nova provenit series ramulorum fertilium, aspectum diversum et magis
spongiosum offerre par est, nullam certe specificam differentiam indicat.
Reliquæ. frondis sterilis differentiæ, au t in ramificatione et magnitudine
aut in forma laciniarum positæ, a causis exterioribus forsan pendeant.
Sit u t in fructificatioue aliæ adsint majoris momenti diversitates. E quidem
video in forma, quam Harvey P. incisam (Alg. Austr. n:o 144(7.)
denominavit, stichidia magis ovato-lanceolata, apice ipso paucis et minutis
foliorum reliquiis cristato; in forma vero, quam Colensoi deno-
minarunt, stichidia paulo longiora foliisque pluribus cristata; quod
vero metamorphosi plus minus peracta adtribuere propensus sum; nunc
immo raohidem rami in suprema parte serie sphærosporarum instructam
vidi. Procedente ab inferiore parte ad superiorem evolutione sphærosporarum
pro ætate formam et compositionem mutant stichidia, quare
diversitates fructus ætati tribiiere propensus sum. An præter has aliæ
adessent, non nisi majori copia speciminum comparata liceat decidere.
Mirum sane quod hanc speciem distinctissimam a P. elegante vix
diversam declaravit Sonder (Alg. Preiss. p. 36); et Kiitzing eandem
varietatis loco sub P. elegante enumerat.
3. P. CUNEIFOLIA (Mont. Prodr. Phyc. ant. p. 4) frondis deeom-
posito-ramosæ ramis alterne pinnatis, fo liis ad geniculum
quodque secundum egredientibus subrhombeis, inferiore
margine rectis integerrimis, superiore eroso-dentatis, apice
truncatis, pagina flabellatim c e llu lo sa subavenia, stichidiis
a ramo supra-axillari transformatis lineari-lancoideis rectius-
oulis pinnatim appendiculatis.
Polj'zonia cuneifolia Mont. I. c. Voy. Pol. Sud. p . 143! Syll. p.
416! Hook, et Harv. in Fl. Antarct. p. 88. tah. 76!! Harv. Ner. Austr.
7 3. 70! Kütz. Sp. 7 3 . 882!
Hab. in oceano australi ad insulas Auckland e t Campbell
(D’Urv ille e t J. D. Hooker!).
Frondes 2 -4 pollicares, primariæ repentes et radicantes, secundariæ
erectiusculæ liberæ pinnatiin decompositæ, pinnis duplicis generis.
Folia ad geniculum quodque sccundum alterna disticha, lineam
circiter longa, petiolo brevi at evidenti suffulta, juvenilia cuneata, ad u ltiora
trapeziformia, au t potius rhomboidea margine inferiore recto integerrimo,
superiore eroso-laciniato et dentato, apice tru n c a ta serrato-
dentata, basali margine integriuscula, pagina oblique verticali llabellatim
cellulosa subavenia aut potius venis parum conspicuis flabellatim
a stipite excurrentibus, superne evanescentibus, percursa, quarum una
IK -«■