« 5 ! ! U l lO n O M E l . ü Æ . Â h id iu m ,
Hab. ad ui-as australes et occidentales Novæ Hollandiæ;
ad Tasmanniam (Harvey!)
F r o n s u l t r a p e d a l i s s e gm e n t i s 4 - 5 p o l l ic e s lo n g i s , n u n c fe r e p o l l
ic em la t is . P ia i l la p r im i a n n i d i c l io t oma p in n a t i f i d a S p e c i em ma -
j o r e i n Hi i ly se r i s r e v o c a i ; cos tai i n f r a a p i c e s e v a n e s c e n t e s s u n t a u t
n u d a ’, a u t p l iy l l i s i i i ii iulis j i r o l i l ic a n f ib u s in s t r u c t a - ; p l i y l la fe r e uii i-
fo rmi a , iiuiic a dm o d um d e n s a f e r e c o s t am o b t e g e n t i a . Hæc s e n s im
e x c r e s c u n t , et h i i n ia a p r im a r i a d e t e r s a f r o n d e s v a g e p r o l i l ic a n te s et
i r r e g u l a r i u s r am o s a s ef í iciunt . P l a n t a lioc s ta d io ma g i s U e l e s s e r i am
p l a t y c a r p am r e fo r t . U t r o q u e s t a d i o c l i a r tæ a d l iæ r e n t em , min e v e ro
l i b e r am v id i . Qi ia lein in Ne r . a u s t r . d e p i n x i t H a r v e y , t a l em e t tam
a i ig u s t am a d h u c ipso n o n h a b n i . C o l o r c b a d i o p u r p u r a s c e n s .
CXXXT A l s i d i u m C. Ag. A u fz . neu. Aìg. p . 15 in Begcnsh.
Flora 1827 et lem , Alg. Dur. n:o IX . Alsidii sp. J. A g .
ct Auct.
Frons teretiuscula filiformis, dichotomo- aut pinnatim vage ramosa,
articLilato-fasciata et intra corticem polysi])hoiiia, c ellulis
nimirum 4—8 circa centralem in orbem dispositis
æ.que longis, cellulisque exterioribus brevioribus contexta.
Keramidia snbglobosa, intra pericarpium cellulosum, carpostomio
protracto apertum, gemmidia obovata in articulo
terminali filorum a placenta radiantium foventia. Sphærosporæ
in ramulis vix transmutatis, demum verrucoso-
torulosis persistentibus, subspirali ordine circumcirca dispositæ,
in articulis singulæ, triangule divisæ.
Frondes a disco expanso, nuno maximo, aut a plexu fibroso
radicali provenientes, cæspito.sæ, erectiusculæ, recentes
ex rubro purpurascentes, exsiccatione et expositione facilius
decoloratæ, filiformes et teretiusculæ, nunc parcius ramosæ di-
chotomoe aut vage ramulosæ, nunc magis pinnatim subdivisæ
et quoquoversum ramosissimæ, sursum attenuatæ, partibus tenuioribus
plus minus evidenter fasciatis. ' Keramidia (in una
specie tantum a me visa) a ramulo transformata, sparsa et pedicello
plus minus elongato ramuli fulcientis insidentia, sub-
globosa carpostomio producto superata; pericarpium cellulosum
distromaticum, cellulis oblongis subseriatis, exterioribus
angustioribus, contextum ; placenta basalis fila abbreviata plurima
fasciculata exserens, quorum in articulis terminalibus gem-
A h id iu m . R i i o d o .m k l e æ . 8.59
midia obovato-pyriformia generantur. Sphærosporæ in ramulis
parum transmutatis, at corticc quasi laxiiis oohærente mollio-
ribus, verrucoso-inæqualibus, simplicibus et subsingulis aut in
rachide subpinnatim densioribus, circumcirca prominulæ, in articulis
subsingulæ et simplici serie longitudinali spiraliter adscendente
dispositæ, triangule divisæ; sphærosporis demum elapsis
rami efibeti elongati et filiformes, circumcirca densissime
nodoso-torulosi, manent.
Cellulas ])ericentrales in una specie 4, quoque in ramis
majoribus totidem præsentes, vidi; in aliis 8 , nunc centrali
majores, nuno fere æquales aut minores. Extus strato corticali,
initio tenuiore, demum densiore teguntur; prout hoc
tenuius aut crassius sit, axis articulatus magis miriusve trans-
lucet, adspectum faseiatum aut articulatum partibus junioribus
tribuens. Cellulæ extimæ corticales interioribus minores, rotundato
angulatæ.
Præter stichidia, supra memorata, in una specie ramuli adsunt
majores, fusiformes et fere siliquæforrnes, quorum in interiore
fructus nidulari olim crediderunt. Cujus naturæ sint,
mihi omnino latet. Sphærosporas in his frustra quæsivi. Sunt
in hac una generis specie frequenter obvenientes, et fuerunt,
ni fallor, qui primam generis novi dederunt ansam. In nonnullis
vidi hos ramulos cum ramulis sphærosporas generantibus
(at effoetis) mixtos, in ramis minoribus snbpaniculatos; quibus
quidem observatis facile crederes ramulos fusiformes esse sti-
chidia quodammodo transformata.
Genus Alsidii ab Agardhio creatura unicam speciem con-
tinebat. Symbolas meas scribens, idæam primariam et cha-
racteres generis mutavi, speeies ei tribuens plures, structura
non male convenientes at fructibus paulisper diversas, quas dein
ad plura diversa genera retulerunt recentiores. E x characteribus
datis v ix quidem elucet quomodo hæc genera diversa
dignoscenda essent; accuratius tamen fructuum examen differentias
adesse docet, quibus duoentibus genera hoc loco cir-
cumscribere conatus sum. Bostrychiam ita sphærosporis verticillatis
diversam video. Kiitzing, qui in Phycologia 3 diversa
genera reliquis speciebus creaverat, 2 postea ipse in Speciebus
conjunxit, ita Bryothamnion et Alsidium diversa genera con-
siderans. Quæ quidem, habitu et fructus exigua differentia diversa,
an jure adoptentur forsan adhuc dubitare liceret; ex
.i r'i
i l
ì .
■:! Lì