relatas, adnumeravit. E x his unam speciem Dictyomeniæ vindicare
ipse jam antea conatus fueram, alteram veram Fucaoeam
censeo. Ab illa cbaracteres generis novi hausit Deca isn e , differentiam
præcipuam in positione. fructuum quærens. Hoc posito
fundamento Harvey ulterius procedens, Spirhymeniam agnovit,
et novum condidit genus Epineuri, quod po sition e fructuum
lum a Spirliymenia, tum a Dicty o in eu ia diversum statuii.
Contra hoc dispositionis fiindamentum invectus est Sonder (Alg.
M u d i. p . 6 9 8 ), keramidia V. spiralis et in dentibus et in pro-
cessubus costalibus obvenire, stichidia quoque in Dictyomeniæ
spec iebus m axime affinibus situm diversum occupare ostendens.
His ut videtur rationibus conductus e t sjieciebus in loco e x a minatis
Harvey demum declaravit (Mar. Bot. o f West. Austr. p.
5 38) se genera Epineuri et Spirhymeniæ, utpote a Dictyomenia
non distinguenda, non diutius servare, unde sp e e ie s Vidaliæ nostræ
ut Dictymenias enumeravit. Mihi, totam specierum seriem
hodie iterum examinanti, apparuit genera non e sse ad situm
fructuum discriminanda, nisi fere unamquamque spec iem g en e ris
proprii typum agnosce re v o lu e r is; quin immo in eodem specimine
V . spiralis keramidia et marginalia e t costalia obveniunt.
Attamen non eam ab caussam sp e c ie s ad Dictyomenias referre
Yoluerim ; prætermiserunt nimirum majoris momenti differentiam
in ipsa stichidiorum structura inveniri, qua ducente non tantum
genera Vidaliæ et Dictyomeniæ distinguenda, sed etiam in naturali
dispositione paulo longius separanda esse censeo. Qua
enim nota Dictyomeniam P olysiphoniæ, Vidaliam Rytiphleæ propinquiorem
puto.
P a te t hoc modo nostrum genus V id a liæ et characteribus
e t limitibus ab omnibus, quæ illius spec iebus antea proposue-
runt, differre. Nullum itaque nomen generis nostri ideam bene
refert. Quæ si ita sint, Vidaliæ nomen anteponendum credidi,
utpote et antiquius plurimis et idæam nullam falsam involvens.
Volubilariæ eodem tempore c o n d ite nomen, lic e t magis co gn itum,
mihi non bene sonane, evitandum putavi. Spirhymenia et
Epineuron, alio respectu aptissima, tum recentiora, tum non ad
omnes spee ies æque bene referenda. Vidaliæ adóptate nomine,
nullum nomen specificum mutare coactas fui; quod v ix fuit
evitandum, si aut Volubilariam aut Spirhymeniam anteposu-
issem.
DISPOSIT IO SPECIERUM:
1 . VoLUBiLAEiA sticJ iid iis iti d e titibu s m a rg in a lib u s p ro lo n g a tis
p in n a t im d isp o s itis .
* F r o n d e a co sta p r o l i f e r a s p ir a lite r to r ta , a p ic ib u s re c tiu s c u la .
1. V. VOLUBILIS.
** F ro n d e a m a r g in e p in n a ta et p r o lific a tio n ib u s a co sta em e r g
e n tib u s r am o sa , su b p la n a , a p ic ib u s in c u r v a .
2. V, OBTUSILOBA.
*** F r o n d e a m a r g in e p in n a ta , s p ir a lite r to r ta , a p ic ib u s r e c tiu s cu
la .
3. V. ITMBBIATA.
2 . S p i e i iy m e n ia s tic h id iis i n d e n tib u s m a r g in a lib u s a fa c i e
p la n a em e rg e n tib u s fa s c ic u la tis .
4. V. BEERATA.
3. E p in e u e o n s tic h id iis in p ro e e s s u b u s a co s ta em e rg en tib u s,
lin e am h ic illic in te r r u p ta m fo rm a n tib u s .
* F r o n d e a m a r g in e p in n a ta den se co n to r ta , a p ic e re c tiu sc u la .
5. V. SPIRALIS.
** F r o n d e p r o lific a tio n ib u s a co sta em e rg e n tib u s ram o sa , ca n a -
lic u la to -p la n a , a p ic e in c u r v a .
6 . V. C o len soi.
Sp e c ie s i;
7. V? K ü t z i n g i o i e e s .
1. V. VOLUBILIS (L . Syst. N a t Ed. X p . 134 4 ) fronde oblongo-
lineari dense spiraliter torta, prolificationibus a pagina media
emergentibus ramosa, dentibusque late triangularibus
frondis latitudine multiplo brevioribus per totam lo n g itudinem
sinuoso-serrata, fructibus in dentibus prolongatis
pinnatim e t alterne a margine egredientibus, stichidiis linearibus
incurvis, keramidiis globosis.
Fucus volubilis L. I. c.! Chn. Eue. p. 180! Wulf. in Jacqu. coll.
f i t
' i 1
1
4
I t '
li
I