t
mari denudati et quasi in cristas rigidiusculas congesti, obscure p u rpurei,
exsiccati obscuriores fere nigreseentcs. Fila prima ria decumbentia
et radicantia, dense intricata, vage ramosa; secundaria a decumbentibus
verticalia, simpliciuscula vel ramulis paucis subsecundatis obsita,
apice elongato attenuato nuda. Rami in planta fructifera uuine-
rosiores, superiores patentes, sæpe apice in cu rv i; spliærosporiferi incrassati
obtusi. simplici serie longitudinali sphærosporas iniinerosas
seriatas foventes; mine fere duabus seriebus dispositæ appareant, at
smgulis articulis siiiguloe sphærosporæ insunt. Articuli in filo p r imario
et secundariis diametro æquales au t paulo longiores, a superficie
visi siphones circiter 6 monstrantes; sectione transversa li siphones
12 et plures numeravi.
Speeies in te r Europæas ad P. secundam fere proxime accedit, modo
autem crescendi diverso et adspectu statim dignoscenda. Ut ilìa, obvenit
juvenilis ten e rio r et dilutius purpurea, senilis firmior et obscurior,
siphonibus quoque nnmerosioribus.
P. rep tab u n d a Suhr nullo respectu a P. obscura differre mihi
visa est.
Specimen P. adiiiicæ Kiitz. ab ipso in Hb. Lenormand. determi-
natiim, ex Marseille a Solier missum, raeram P. obscuram, at majorem,
puto. Sipbones vidi, sectione transversali facta, usque 16. P. virentis
Kiitz. sp. originale examinavi; in hoc quoque siphones 16 nec 20 v id i;
plantam cæterum nullo respectu a P. obscura diversam credo. '
P. Botterii Zan. nomine, specimen a Botterio missam in Hb. Le-
normandii vidi, quod speciei, habitu et modo crescendi P. obscuræ
omnino analogæ, longitudine articulorum quoque convenienti pertinet.
Differt a P. obscura siphonibus paucioribus 6 - 7 , et forsan colore
paulo lætiore. Utrum speciem propriam, an statum juniorem alte riu s
speciei habeam, ex unico viso specimine dijudicare non aiideo. Nec
quo loco a Zanardinio descripta fuerit niilii cognitum habeo.
29. P. SIMPLICIUSCULA (Crouufi mscr.) cæspite pollicari denso supra
rupes expanso, fllis primariis decumbentibus radicantibus,
secundariis verticalibus simplicibus aut parce ramosis,
ramis sub-adpresse erectis flagelliformibus, articulis 20—24-
sipboniis diametro æqualibus, fructibus . . .
P. simpliciuscula Crouan mscr. et Alg. Finist. n:o 302!!
Polysiphonia obscura Harv. Mar. Bot. of West. Austr. n:o 100 in
Trans. Irish. Acad. X X I I . p. 541.
Exsicc. Alg. Austr. n:o 1821! Crouan Fin. l c. Welw. Phyc Lus
n:o 122!
Hab. in arena rupium oceani Atlantici a Gallia ad Lusi-
taniam; in oceano australi ad King George’s Sound (Harvey!).
Crescendi modus et cbaracteres p lurimi P. obscuræ, at major (pollicaris),
crassior (capillo duplo crassioi’) et jiræcipue siphonibus numerosioribus
distincta. Fila decumbentia plexum radicale insigne coii-
stitiu n it; erectiuscula ramis paucis superne instructa, inferne nudins-
cula. Rami simplices sæpe sat elongati, erecto-subadpressi, apice a ttenuato.
Articuli sunt diametro circiter æquales, mine paulo breviores;
sectione transversali siphones sæpius 20 numeravi, nunc plures
adsunt.
Quum in plurimis P. obscuræ, veræ, speciminibus numquam tot
siphones viderim, quot in hac, distinctam speciem habere debui. F ru ctibus
cognitis dijudicatur utrum speeies distincta sit an tantum in
vasto oceano obveniens forma major P. obscuræ-.
Observare denique debui P. obscuram et P. simpliciusculam ad
P. opacam, formam simpliciorem, stru c tu ra non parum accedere. Rami
autem hujus P. opacæ, qui pauci adsunt, patentiores su n t et penicillis
terminalibus formam juvenilem produnt. Oritur quoque frons a plexu
radicali intricato, nec a filo proprie decumbente et radicante.
5 . I n t e io a t æ nanæ, nuna m a jo re s , cæ sp itiL u s la x io r ib u s in te r
a lia s A lg a s a d n a ta s a id n a ta n te s in tr ic a tis , f i l i s va g e r am o s is
s p a r s im ra d ic a n tib u s , r a d ic u lis p le rum q u e longioribus, a r tic u lis
4 —7 -sip h o n e is n u d is, a id su b co rtica tis.
30. P o l y s . l e p a d io o l a (Lh. Hydr. p . 113) cæ sp ite n a n o in t r i ca
to p u rp u re o , filis p r im a riis re p e n tib u s r a d ic a n tib u s se c u n d
a r iisq u e sp a rs e e t d is ta n te r ram o sis , ram is p a te n tib u s su b
u la tis , a rtic u lis 4 -s ip h o n iis d iam e tro æ q u a lib u s a u t p au lo
b re v io rib u s , fru c tu . . . .
Hutcb. lepadicola Lh. l. c. tah. 35. CH Ag. Syst. p. 148. Sp Ala
IL p. 107.
P. Lepadicola Kütz. Sp. p. 807.'
H ab . in le p a d ib u s m a ris A tla n tic i a d in su la s F o e ro e n s e s
(L y n g b y e l).
Frons repens hic illic radicans, seta porcina tenuior, pollicemque
longa, vage et distan te r ramosa. Rami consimiles patentes, aliis brevioribus
quoquoversum egredientibus subula tis obsiti, articulis 3 - 4 —6
ramos interjacentibus. Articuli ubicunicpie distincti et sipbonibus 4
percursi, diametro su n t plerumque breviores. Chartæ non adhæret.
In te r speeies nanas ad P. rigentcm accedit, sed multo magis distante
r ramosa, simplicior, et articulis distinctioribus instructa.
31. P . IM P L E X A (Hoolc. et Harv. A lg . Nov. Zel. n:o 59) cæ sp ite
la x e in tric a to , fllis p r im a riis d e c um b e n tib u s ra d ic a n tib u s ,
s e c u n d a riis q u e d e c om p o s ito -ram o s is a rtic u la tis , ram is in fe rn e
d en s issim is , su p e rn e sp a rs io rib u s , ram u lis su b u la tis d iv a r ic
a tis , a r tic u lis 4 -s ip h o n e is d iam e tro æ q u a lib u s , f ru c tib u s . . .
1 1 il '
' I l
; il
Mi t .
4
: ¡M
%
1 Í
■i I
I ■!
Ml