%!■
V i)
IH 1
Jori forsan revera pinnatim, u t in cæteris speciebus, disponuntur. Nostrum
inferne costatum et basi ovato-cuneatum, stipite brevissimo te-
retiusciilo suffultum, quibus forsan conjicere liceat plantam quoque
prolificationibus fieri ramosam et inferne caulescentem ; costa sursum
evanescens et parum conspicua. Apices frondium late obtusi rotundati,
ex nostra rectiusculi adparent. Margines sunt ubicumque minute den-
ticulati, denticulis fere ángulo recto exeuntibus, vix vicesiinam partem
latitu d in is frondis sua longitudine æquantibus. Infra apices sunt stichidia
collecta, invicem tamen sat conspicue distantia, singula et simplicia,
in media lamina u triu sq u e paginæ æque obvenientia, a venis
transversalibus, qua- in te r zonas occurrere possimi, prolificantia, lan-
ceolato-oblonga, apice ipso (in nostris, fere effoetis) leviter incurva
(juvenilia forsan magis curvata), duplici serie longitudinali sphærosporas
foventia. Substantia membranacea; color a tro p u rp u reu s in badium
tendens.
S truc tura irondis exacte aliarum specierum generis, nec Kützingiæ.
Cellulæ, siphonibus analogæ, sunt duplici serie dispositæ, cellulis
u triu sq u e seriei, si transversa li sectione adspiciuntur, alternantibus.
Stra tum corticale non adest. Stichidia transverse secta monstrant
stra tum corticale ex tra cellulas prægnantes; cellulæ duæ articuli cujusque
prægnautis, sphærosporas generantes, sunt cellulis quibusdam
c entralibus separata'. Stichidia sub-peltatim adfixa videre credidi.
Speeies, u t rarissima videtur, ila di.stinctissima, et cum n ulla alia
facile confundenda. Nomine A. mamilliferæ a L amouroux in Diet. Cl.
n iem o ra tu r; in Hb. Ag. Am. mamillarem iusc rip sit; Australasiam pa-
triam nuncupat, sed a quo loco ortam non dixit. A Harvey non observata
videtur, nec ab aliis, qui de Algis Australiæ recentiori tempore
scripserunt.
4. A. PINNATIFIDA (H a n . mscr.) fronde eoorticata anguste lineari
subcanaliculata, inferne ten u e costata, pinnatim deeomposita
flabellata margine integerrima, pinnis conformibus basi attenuatis
apice obtusis incurvis; fructibus . . . .
Amansia? pinnatifida Harv. in List, of Bupl. Austr. Alg. n:o IViW
Phye. austr. tab. GCXXII!
Hab. ad oras N o væ Hollandiæ austro-occidentales, (King
G eo rg e ’s Sound, Harvey!).
Frons 3—4 pollicaris, lineam vix la titu d in e æquans, pinnatim de-
composita, flabellato-fastigiata inferne in media parte incrassata, costa
ta (imam partem non vidi), superne sub-canaliculata apicibus invo-
lulis. Pinnæ a margine ángulo fere 45" exeuntes, distantiis nonnullarum
linearum subalternæ aut irreg u la riu s sparsæ, basi eximie a ttenuatæ,
dein anguste lineares integerrimæ, simplices au t iterum nova
serie obsitæ, ob apices invol utos quasi truncatæ. Fruc tu s nullos vidi.
Substantia membranacea, chartæ non adhæret. Color vinoso-purpureus.
s tru c tu ra frondis, qualis in aliis Amansiæ speciebus ; lamina nempe
transversim areolato-zonata, zonis ángulo recto a costa exeuntibus.
Zonæ efficiuntur cellulis hexagoiio-rectangularibus, duplici serie ab uno
ad alterum marginem extensa et frondi parallela dispositis, cellulis
utriusque seriei a lternantibus. In parte inferiore, divisione cellularum,
o ritu r stratum corticale, costam externam constituens, et ex tra cellulas
primarias, adhuc dum dignoscendas et duplici serie dispositas, evolutum;
in tra cellulas zonarum o riu n tu r quædam cellulæ, siphone centrali
Polysiphoniæ analogæ, singula serie et in media pagina paucæ dispositæ,
exterioribus multo angustiores. Endochroma amylaceum cellulas
partis inferioris occupât.
In Diet. Ci. Lamouroux Amansiam integram quandam memoravit,
quæ forsan cum Am. pinnatifida identica sit; illa autem iridescripta.
Q,uod structuram attinet frondis, Harvey animadvertit zoiias duplicis
generis adesse, alias nempe cellulis a costa versus marginem
longitudine increscentibus, alias cellulis a margine costam versus longiorib
u s; membranam quoque monostromaticam dicit. Me frondem
apparenter ita constructam esse non fugit; at aliter explicandain putarem.
Revera cellulas u triusque paginæ diversas puto, (e t ita membranam
duabus seriebus conilatam esse), uec omnino e regione positas,
ita u t cellulæ unius paginæ hinc supereminentes, illinc sint breviores
cellulis alterius. Partes cellularum excedentes zonam propriam mentiuntur.
5. A. Dupeeeeyi (Ag. le . Aìg. Eur. tah. X X ) fronde corticata
lineari a margine pinnatim decomposita dentibusque subulatis
incurvis frondis latitudinem subæquantibus per totam
longitudinem opposite fimbriata, stichidiis in dentibus pro-
longatis et decompositis provenientibus, a margine egredientibus
linearibus incurvis, keramidiis . . . .
Rytiphlæa Duperrejri Ag. l. c. Sp. Alg. I I . p. 52. Kiitz. Sp. Alg.
p. 844.
Amansia Duperreyi J. Ag. Symb. p. 26.
Hab. in oceano atlantico calidiore ad Martinique (Duperrey!).
Frons circiter 6 -pollicaris, a disco explanato surgens, stipite brevi
basi teretiusculo mox complanato et à margine pinnas consimiles emittente.
Pinnæ majores su n t inferne teretiusculæ mox complanatæ., superiores
basi angustatæ, omnes tortæ et revera faciem planam rachidi
advertentes, lineares, 1 — 2 lineas labe planæ, au t levissime canaliculatæ,
margine opposite serrato-dentatæ, dentibus et apice acuminato incurvis.
Dentes in p arte ste rili subulato-incurvi, longitudine sua fere frondis
latitudinem æquantes, reg u la rite r oppositi, mox subdivisi, alii in
pinnulas sensim excrescentes, alii fructiferi plantam reddunt margini-
bus fimbriatam. Stichidia in dentibus transformatis pinnatim decora-
1