W ' . t
inferiorem sequitur marginem, serie cellularum tan tum unica infra
lianc conspicua, aliæ versus lacinias majores porrec tæ; dentes marginis
acuti. Supra folia a geniculo proxime insequente et ad idem latu
s quasi supra-axillares proveniunt ram i; stériles et majores cauli-
bus similes, teretiusculi, polysiphonii, siphonibus circa centralem paulo
minorem 6 ecorticatis, non omnino eodem plano superpositis; fertiles
minores cæterum conformes, minores subsimplic.es, majores suo ordine
pinnati. Stichidia ig itu r in superiore parte ramorum simplicia, lineari-
lancoidea, unica serie sphærosporarum instructa, ad geniculum quodque
secundum appendiculata foliis inevolutis; in inferiore parte composita,
nempe, præter folia inevoluta, nova serie ramulorum instructa,
qui aut una cum rachide, aut post elapsum sphærosporarum rachidis
fertdes fiunt. TJt rachides excrescunt, stichidia lateralia simplicia ite rum
apparent. Keramidia (a me non visa, snnt sec. Ilarv. Ner.) ad
lobum basalem folii profunde fissi sessilia ovato-ureeolata. — Color
roseu s; substantia membranacea, chartæ adliæret.
Pnlcherrima, Adiantum quoddam nanum quasi referens, ab aliis
facillime distincta.
4. P . ELEGANS (Suhr Alg . EcU. n:o 61) frondis parce ramosæ
ramis alterne pinnatis, fo liis ad geniculum quodque se cundum
egredientibus ambitu semiovatis, infe riore margine
re c tis integerrimis, superiore in dentes 3— 4 validos abeunte,
pagina transverse zonata vena media percursa, stich idiis
a ramo incurvo transformatis cochleatim convolutis
extrorsum cristatis.
3a. P. ADiANTiFOHMis (Becme in Ann. Sc. Nat. Vol. X V I I p . 363 ) frondis
parce ramosæ ramis alterne pinnatis, foliis ad geniculum quodque
secundum egredientibus fere semiovatis, inferiore margine
rectis integerrimis, superiore arcuato grosse multi-dentato, pagina
llabellatim cellulosa subavenia, fructibus . . .
Polyzonia adiantiformis Becsne l. c. Voy de la Venus Bot. P l. 2
fig. E ! Harv. in Hook. Journ. IV . p . 535! et Ner. Austr. p . 71! K ütz.
Sp. p . 882 !
Hab. in Marginaría ad Novam’ Zelandiam,
Mihi ignota. P. cuneifoliæ evidenter próxima, lorma foliorum (sec.
iconem Decaisnei) u t videtur distinguenda. Margo inferior rectus, et
interior, quæ caulem spectat, pari modo tru n c a te s ; at ab ángulo superio
re marginis interioris exten d itu r margo supe rior usque ad apicem
arcuatus. Folia P. adiantiformis hoc modo non apice tru n c a ta fiunt.
Harvejq qui speciminulum comparavit, plantam juvenilem considérât;
minor itaque atque magis p ro stra ta quam P. cuneifolia. Folia quoad
formam iis P. cuneifoliæ admodum similia dicit, at multo minora et
minoribus cellulis contexta.
P o ly zo n ia . R h o d o m e l e æ .
Polyzonia elegans Suhr l. c. in Flora 1834. I I . p . 739. tah. I I f .
15!! Sond. Alg. Preiss. p . 36!! Harv. Ner. Austr. p . 19 tab. X X V I I I .
Kütz. Sp. Alg. p . 881 (partim!).
Hab. in Gelidiis parasitica ad Gap. B. Spei (E ck lon ! Pappe!
aliique !) ad Port Natal (Krauss); ad oras Novæ Hollandiæ austro-
occidentales (Preiss!).
Frondes circiter pollicares, inferiore parte repentes et radicantes^
superiore porrecta; libera; parce ramosæ et alterne pinnatæ. Caules
teretiusculi apicibus increscentibus involutis. Folia ad geniculum quodque
secundum alterne exeuntia disticha, lineam circiter longa, ambite
oblonga aut obovata sed quasi dimidiata, margine nempe inferiore recto
et integerrimo, superiore arcuato grosse dentalo, dentibus foliorum
inferiorum tribus, superiorum 4 præter terminalem confonnem; ipsa
pagina oblique verticali, vena arcuata, a basi ad denteili terminalem
excurrente percursa, zonisque a vena deorsum transversalibus, sursum
in zonas dentium abeuntibus instructa, zonis cellularum series infra
venam 7— 8 longitudinales offerentibus. Dentes late triangula res acuminati,
suo ordine transverse zonati. Rami supra folia, ad geniculum
proxime insequens et ad idem latus exeuntes, polysiphonii, inferne
corticati, nempe siphonibus circa centralem 6 minoribus, extus cellulis
subæque magnis tectis. Stichidia ab involuto apice rami transformata,
ipsa eximie cochleatim involuta, spiras 1 — 2 formantia, a la te ribus
spiræ bifariam foliosa, foliis a margine inte rio re extrorsum porrectis
cristam formantibus, qua adparet stichidium extus esse circumdatum
; ipsa rachis spira; fertilis, unicam seriem longitudinalem sphærosporarum
generans. Keramidia (see. Harvey) foliis adnata (anne
p otius ramulo transformato axillari o rta ? ) ovata. Substantia membranacea,
chartæ plerumque non adhærens. Color coccineus, plerumque
mutatus in speciminibus exsiccatis.
E rrore , ni fallor, dicitur stichidia tantum adultio ra esse convoluta ;
p endet c en tra forma cochleata ex forma partis transformatæ; apex
rami est in volutes rachide extrorsum nuda, introrsum au t potius la teribus
ju x ta marginem interiorem bifariam foliosa; foliola extro rsum
p orrec ta quasi duplici serie dentium stichidium cingunt. Ipsa rachis,
quæ peripheriam spectat, est sphærosporis seriatis instructa. Elapsis
sphærosporis stichidium in ramum sensim evolvi suspicor, dentibus
cristæ sensim in folia initio bifariam secuiida, mox disticha, alterna
excrescentibus.
5. P. J uN G B RM A N N io iD E s (Mart, ct Her. in Flora 1836 p . 485)
f r o n d i s p a r c e r a m o s æ , r a m i s a l t e r n e p i n n a t i s , f o l i i s d e n s e
i m b r i c a t i s s e s s i l i b u s s u b d e c u r r e n t i b u s u t r i n q u e i n t e g e r r i m i s ,
j u n i o r i b u s l a n o e o l a t o - o v a t i s a p i c e o b t u s e m u o r o n a t i s a u t p e n
i c i l l i g e r i s , a d u l t i o r i b u s r o t u n d a t o - o v a t i s , p a g i n a t r a n s v e r s e
; j ■
« - .,|
Il «I
I ' i
i t 'I
!
Ï : , ì