. ' i l i
k ï
p. 33 et Alg. Med. p. 118. Harv. Man. p. 98 et Phyeol. Brit. tah
CCXXIVH
Conf. arbuscula Dillw. Br. Conf. tab. O. (nec tab. 85).
Callith. arbuscula Lb. Hydr. Dan. tab. 38 fig. 4—6 (excl. cæt.).
Eupogonium arbuscula Kg. Sp. p. 798.
Dasya Hutchinsiæ Harv. in Hooh. Br. Fl. IL p. 335.
Ceramium Boucheri Crouan Ann. Se. Nat. 1835 & Duby Mem. Cer.
I I . p. 15 (iiec Bot. Gali.)
Exsicc. Lloyd Alg. n:0 132.
Formas distinguo:
A. CÆSPITOSA, purpurea caule brevi robustiore dense corticato
undique dense ramuloso, ramulis a strato corticali e x eu n tibus
robustis parum attenuatis, inferioribus superioribusque
longioribus subsimilibus minus incurvis.
Gaillona pnnctata Bonnem. Hydr. loc. p. 69!! (tab. VII; pessima).
Exsicc. Crouan Alg. Finist. n:o 285! Desm. pl. Crypt. n:o 1001!
B. CEEATOPHYLLoiDEs, cocc in ea caule lon g io r e decomposito-ra-
moso minus dense corticato, ramulis a strato corticali e x e untibus,
inferioribus sensim abruptis sparsioribus, sequen-
tibusque curvatis.
Gaillona punctata fi. ceratophylloides Bonn. l. c.
D. arbuscula Harv. Phyc. Brit. l. c.!
C. SUBARTICULATA, p ellu c id a subooccinea caule tenui distinctius
articulato, ramulis ad geniculum quodque exeu n tibu s e x imie
curvatis, inferioribus rigidioribus, terminalibus mucila-
g inosis.
Gaillona Boucheri Bonnem. (fide sp. a Crouan determinati!)
Hab. in oceano atlantico a S co tia usque ad Senegambiam,
in mari mediterraneo ad littora Galliæ & Italiæ.
Planta infra limitem maris crescens, sæpius tantum pollicaris aut
parum longior, dense cæspitosa, obscure purp u re a et subspongiosa, ra mis
inferne paucis, superne plurimis in stru c ta ; nunc, nimirum pro-
fundius crescens, magis elongata, 2 - -3-pollicaris, lætius coccinea, in ramos
plurimos subpinnatim divisa, au t tota ramulosa, aut caule ramisque
principalibus ima basi nudiusculis, ramulis infei’ioribus sensim
abruptis. Ramuli revera ad geniculum quodque exeuntes, u t a planta
graciliore et ju n io re adpareat, sæpissime a stra to corticali sine ordine
distincto provenientes cnnspicrantur, quoquoversum directi, lineam circiter
longi, a basi monosiphonii, densissime dichotomi, inferiores plerumque
rigidiores et firmiores, superiores molliores, ramellis omnium
patentibus au t subdivaricatis curvatis, terminalibus parum attenuatis
obtusiusculis. stichidia in ramulis evoluta ramellisque externe stipata,
ad axillas interne sessilia, jmiiora conica longe acuminata, effoeta
oblonga breviter acuminata diametro 3 -p lo -4 -p lo longiora, duplici
aut triplici serie sphærosporas monstrantia. Keramidia in ramo b re viori
subterminalia ramulisque stipata, rotundato-ovata, ore producto
subrostrata. Caulis sæpissime totus inarticula tus & stra ti corticalis
celluhs e lo n p tis longitudinaiite r stria tu s: sectione transversali vidi
siphones pericentrales 5, strato corticali cinctos. Articuli ramulorum
iu planta robustiore sunt diametro sesqui-duplo longiores, in graciliore
sunt 2—4-plo longiores.
Formæ, quas supra memoravi, distitictis limitibus haud separandæ,
sed sunt extreinæ, qua- intermediis confluiint. Eormam cæspitosam
e mari mediterraneo præcipue insignem vidi; caulis in hac est seta
crassior et dense corticatus ramis superne plus minus numerosis at
brevibus, ramulis densissimis totam investientibus, articulis ramulorum
diametro vix duplo longioribus. Æque spoiigiosam ex oceano non
vidi; tendit vero versus eandem fonna illa, quam sub ii:o 285 distri-
bucnint Cel. Crouan. Ah hac caiitius distinguenda est forma D. simpli-
ciiiscnlæ, quam t7as2/c7af7os nominavi. Erequeiitior oceani forma a D.
simpliciuscula longius recedit; cautius a D. punicea ex iina parte, a
D. venusta ex altera distinguatur; in utraque ramuli tenuiores &
penicillati fructusque forma diversi. D. punicea est præterea multo
robustior & ramulis inferioribus sensim deperditis habet ramos inferne
nudiusciilos. Forma denique, quam subarticulatam nominavi, est cæteris
lax io r et fere articulata dicenda; D. Wurdemanni proxime hæc
tangit, ramnlis vero ad geniculum quodque . exeuntibus distinguenda.
Synonyma Speciei hodie nullis dubiis vexata. Olim maximopere
confusæ Speciei synonymiam in Symb. 1. c. extricare conatus sum.
41. D. PACIFICA (Harv. mscr.) minor teretiuscula vage decomposito
ramosa tota plus minus corticata et ab apice fere ad
basem squarroso-ramulosa, ramulis ad geniculum quodque
demumque a strato corticali exeuntibus, a basi m onosiphoniis,
densissime patenter dichotomis curvatis obtusiusculis
mollioribus demum stichidiiferis, stichidiis subsessilibus, ju venilibus
conicis, effoetis lineari-lancoideis diametro multiplo
longioribus, keramidiis . . . .
Dasya pacifica Harv. in Friendl. Isl. Alg. n:o 12!
Hab. in oceano pacifico ad insulam Tonga (Harvey!)
Species D. arbusculæ simillima, et fonna oceani pacifici analoga.
Specimen, quod vidi, habitum offert D. arbusculæ cæspitosæ, qualis hæc
in oceano atlantico obvenit, bipollicare ramis numerosis subdivisum et
per totam longitudinem ramulosum. Ramuli ad geniculum quodque
pari modo exeuntes, in inferiore parte ramorum a stra to corticali
79
' è