I
U
1 - í
f
f f
stam liinc prorainulam ; stra tum medium cellulis majoribus contextum,
in te r margines extensum et ipsum com planatum, pluribus seriebus
constans, cellula centrali vix dignoscenda; stra tum corticale
cellulis minutis constitutum, ad unam paginam mediam valde evolutum
et cellulis super-impositis constans, costam efficiens. Color re centis
purpurascens, exsiccatæ vinoso-subnigrescens. Substantia firma.
Variât latior et ang u stio r; ex oceano rachide sesquilineam et
u ltra lata, in sinu Godano ra ro lineam la titu d in e superans. Specimina
adhuc angustiora, a Canada et oceano glaciali reportata, tan tum
ste rilia vidi, quare mihi non certum an ad Od. dentatam vere
pertineant. Hieme l'ructificat — F ru c tu um ramuli sunt nunc sparsiores
et magis cilia æmulantes, nunc densiores et magis ramosi, demum
glomerati.
Fucus atomarius Gm. Hist. Fuc. pag. 125 tab. 10 fig. 1, quem hue
plerumque referunt, potius Zonariæ speciem designare putarem. Cæte
rum synonymia nullis fere dubiis vexata.
Species inquirendæ.
8 . Od. o b t u s a n g u l a (Harv. in Proceed, o f Americ. acad. Vol. IV .
Oct. 1859) "fronde piano-compressa in parte superiore immerse
costata lineari alterne deeomposita, ramis distantibus
patentibus plus minus compositis, junioribus sæpe
margine denticulatis, ramulis alterne furcatis corymbosis
erectis, laciniis ultimis anguste subulatis; axillis omnibus
rotundatis apicibusque acutis.”
Hab. ad Japoniæ oras.
9. O d .? m i c e o d o n t a (Grev. in Aug. St. Hil. Voy. I I . p . 448)
’’fronde dilatata subdichotoma vel palmato-fissa, segmentis
laciniatis obtusis dentatis.”
Hab. ad oras Brasiliæ.
Vix speciem Odonthaliæ ex p a tria crederes. Mihi ignota. In
Herbario Musæi Parisiensis in te r reliquas algas Hilarianas fru stra
specimen quæsivi.
CXXXVII. P o l y s i p h o n i a Grev. F l Fdin. p. 308. Bub.
mem. Cer. I. p . 14; I I . p . 9; J. A g . Alg. med. p. 119;
Montagne Canar. p. 169. Voy. Bonite p. 88. Pole Sud. p.
127; Harvey B r. F l p. 327. Phycol B r i t tab. V II. Ner.
Austr. p. 37. Ner. Bar. Amer. p . 30; Fndl. Gen. P I Suppl.
I I I . p.. 44; K ütz. Phyc. gen. p . 416. Sp. Alg. p . 802; Hutchinsia
Ag. Syn. p . X X V I . Sp. Alg. I I . p . 55; H jn g b .H yd r .
B a n . p. 108; Grammita Bonnem. Hydr. Loc. p. 24; Corra-
doria M a r t Bras. 1. p. 16; Broussonetia G ra t mscr. Vertebrata
Gray; Hutchinsia, Dicarpella, Brongniartella et Gra-
teloupella Bory.
Frons compressa aut filiformis, distiche aut quoquoversum ramosa,
polysiphonia, cellulis nempe 4—24 circa centralem
in orbem dispositis æquelongis contexta, siphonibus nudis
artioulata aut cortice celluloso obduetis subcontinua, ramulis
ultimis nuno monosiphoniis. Keramidia ovato-globosa
aut suburceolata, a ramulo transformata, intra pericarpium
cellulosum, carpostomio apertum, gemmidia pyriformia in
articulo terminali filorum a placenta radiantium foventia.
Sphærosporæ in ramulis non transformatis evolutæ, serie
longitudinali simplici dispositæ, intra artioulos singulæ,
triangule divisæ. Antheridia lancoidea stipitata, ad ramos
nuda, fibris tenuissimis penicillatis sæpissime stipata. (Kütz.
Phyc. Gen. tab. 49 et 50 I I I— V.)
Frondes sæpissime filiformes ramis quoquoversum exeiin-
tibus, nunc evidenter compressæ ramis distichis. In infimis
speciebus, quæ sociales aut parasiticæ in aliis degunt, aut rupes
villo purpurascente obducunt, frons pusilla nunc tota repens
et una pagina adnata, nunc a filo primario repente et
radicante ramulis surgit erectiusculis, qui aut breviores et simplices,
ramos reddunt pectinatos, aut longiores hic illic ramulis
conformibus instructi sunt, aut denique piumosi obveniunt. In
speciebus majoribus frondes erectiusculæ aut scutata basi adnatæ,
simul plerumque radioibus ab ima parte emissis adfixæ, aut a
plexu filorum intricato, quasi radicali, proveniunt, mox plus
minus decompositæ, ramificatione nunc tota dichotoma furcel-
latæ et fastigiatæ, nunc altero ramo breviori sensim in latus
dejecto subpinnatim aut demum omnino pinnatim ramosæ, nuno
ramificatione purius pinnata plus minus decompositæ. Nonnullæ
aliis algis laxius adhærentes, cæspites efficiunt plus minus in-
tricatos, radioulis hic illic emissis adfixæ. Radiculæ tubo constant
monosiphonio, pro distantia fulcri plus minus elongato,
apice scutellatim expanso. Rami infra geniculum exeunt, nunc
ah unoquoque articulo, nuno ah articulo quoque secundo aut tertio
sat regulariter evoluti, nunc et sæpius pluribus iiiterceden-
tibus articulis magis irregulariter proveniunt.
i f