f .
i è
Q u ib u s omnibus ju re concludere posse mibi videor, protuberantiarum
præsentiam an t defectum non sta tus peculiares, sed species distinctas
designare. Quod præterea ex eo quoque tluere videtur, quod in alns
Rhodomeleis ejusmodi cristæ quoque obse rvantur; neque itaque mirum
si in duabus speciebus ejusdem generis simillimæ obvenireiit.
Ryt. tinctoriam Mont. Can. ad nostram revocandam esse, credidi,
qiiiim suæ speciei capsulas obovatas, dorso pinnularum adnatas, apici
involuto adspectum cristæ galli tribuente s, adjecerit.
8. R. TINCTORIA (Glem. Ens. p . 3 1 6 ) fronde^ compresso-plaiia
subcanaliculata decomposito-pinnata, apicibus incurva, pinnis
linearibus a margine utroque æque egredientibus alternis
supra basem oblique tortis dorso nudis, stichidiis a pinnula
v ix transformata ortis linearibus incurvis duplicem
seriem sphærosporarum foventibus.
Fucus tiiictorius Clem. l. c.
Lophvros tinctorins Targ. Tozz. (fid. Bert.).
Rvtipblæa tinctoria Ag. Syst. pag. 160! Sp. Alg. IL p. o2 J
Ag. Alg. med. p. 145. Zanard, Syn, p. 79! Alg. mar. rubr. p. 47,
^ “ ^ F u tu s Î 'iirp L -e u s Esp. Fuc. tab. 58. Turn. Hist. tab. 224. Bert.
Amoen, Ital. pag. 306. tab. V. fig. 7 a. b!!
Conferva plana Forsk. (sec. Ag. Sp.).
Fucus striatus Draparn. mscr.
Fucus Plienax Spr. Beri. Mag. tab. 7 fig. 15.
Exsicc. Desmaz. PI. crypt. n:o 1045. Crouan Finist. n:o 320!
Hab. in oceano atlantico ab insulis Canariis usque ad Galliam
superiorem (B r e ta g n e ); in mari mediterraneo usque ad
Græciam, in Adriatico ad T e rgestum; in m a n rubro (sec.
Turner.).
Cæspites 2 - 3 -pollicares (ra ro 4 - 6 -pollicares) densissimi, ex crii-
sta radicali surgentes, recentes basi leviter purpurascentes, superne
lutescentes, a rre p ti mox p urpurei, exsiccatione nigrescentes. Iro n s
plana au t subcanaliculata, lineam lata au t angustior, decomposito-
7a R. luoinuLA (Kütz. Phyc. gen. p . 448) ’’pollicaris pulvinata ramosissima,
ramis dense fasciculatis pinnatis, pinnis multifidis vel
pinnulatis vel furcatis vel simplicibus, acutis rectis subulatis nec
circinatis.” Kütz. Sp. p. 845.
Hab. ad oras Dalmatiæ.
Specimen hujus vidi, quod ad species a me descriptas vix bene
refe ratur.
ninnata, inferne pinnis sensim abruptis nudiuscula, superne plerumque
densissime ramulosa, apicibus incurva. Pinnæ ex margine distichæ,
et cum racliide parallelæ, at parum supra basem ita tortæ u t oblique
paginam planam, nec marginem rachidi advertant. Pinnulæ conformes
ab utroque margine æque provenientes, lineares obtusæ apice
involuto. Stichidia bis similia, constant pinnula vix transformata,
incurva, sphærosporas duplici serie dispositas foventia. Keramidia
(see. Bertoloni) globosa la te ra lia sparsa solitaria sessilia. Cellulæ
interiores per plures seríes, cum pagina plana subparallclas, dispositæ
angulatæ, exterioribus minoribus cinctæ, corticalibus minutis. Genicula
cellularum interiorum minus collabentia, articulatum adspectum
frondi exsiccatæ tribuunt.
Antheridia, externo la te re apicis incurvati obvenientia, depinxerunt
Derbes et Solier (Ann. Sc. Nat. ser. I I I . Tom. 14 pl. 35). Sunt ob-
longo-rotundata, pedicello, monosiplionio articulo constante, suffulta,
intra membranam globnlis minutis densissime farcta.
S p e e ie s in q u ir en d a :
R. AUSTRALIS (K ü tz. Sp. p . 8 4 5 ) ’’phycomate 3 -pollicari filiformi
planiusculo basi attenuato se taceo, sursum ramosissimo
vel subdichotomo subfastigiato, ramulis lateralibus
erec tis subincurvis unilateraliter pinnulatis. Color purpureus
nigrican s.”
Hab. ad insulas Falkland (Hooker).
R. SIIIPLICIFOLIA (Harv. in Alg. austr. exsicc. n:o 133) fronde
fo liá c ea costata a costa r epetite prolifera et demum spurie
ram o sissim a , fo liis linearibus planis v e l subcanalioulatis
costa tenui percursis opacis tenuissim e transversim striatis
obtusis basi in petio lo attenuatis, stichidiis linearibus in v
olutis fasciculatis e costa enatis.
Hab. ad oras Tasmaniæ (Gunn) e t N . Hollandiam australem
(Harvey).
Folium primarium 1—4 pollices longum, 1—2 lineas latum. —
Habitu formam angustam Lenormandiæ spectabilis refert, sed cellulis
densioribus co n tex ta ; nec reticulatio qualis in Lenormandiæ specie-
bus Forsan melius in te r Dictymeiiias qnam in te r Rytiphlæas dispo-
nenda. Ita fere Harvey in Hook. Fior. Tasm. p. 298. An hæc cum
Lenormandia prolifera identica esset?
C X L . K ü t z i n g i a Sond, in Mold, et Scld. Bot. Zeit. 1845
p. 54. Alg. Preiss. p. 37 . Kütz. Sp. Alg. p. 846. Harv. Ner.
Austr. p . 23. Rytiphleæ sp. Grev.
\
l: I.
i t
I ' ;
(fe
è
t
i 1
h i
!
. L X
i Í li Îÿ fa
L