»1
II
i r
I
» (
i
P. divergens y. Grevilleana KUts. Sp. Alg. p. 822 (fide Harv.).
Exsicc. Lloyd Alg. n:o 279; Crouan Alg. Finist. n:o 304!
Hab. in oceano atlantico ad oras Britanniæ e t Galliæ.
Cæspes 2—3 pollicaris, subgloboso-expansus, erectiusculus, fusco-
p urpureus. Fila inferne vix setam crassa, sursum at parum attenuata,
a basi ramosa, ramis patentibus subpinnatim ramosis, superne ramniosis,
ramulis a basi acuminatis rigidiusculis, in parte inferiore fere nullis,
iu superiore plantæ sterilis et capsuliferæ densis, simpliciusculis
aut parum divisis; in planta spbærosporifera, loco ramulorum spine-
scentium, rami laterales breviores densius pinnatim decompositi sub-
fasciculati, ramulos u trin q u e attenuatos verrucosos vix distortos gerentes.
Articuli in tota planta conspicui nudi, medii diametro paulo
longiores, ramorum circiter æquales, ramulorum breviores, a superficie
sipbones 5 - 6 monstrantes; sectione transversali vidi siphones pericentrales
12. Keramidia ad ramos superiores subsessilia, a ramulo
transformato, u t videtur, orta, ovata (demum forsan magis globosa).
Spbærosporæ in ramulis supra descriptis verrucose prominentes, parum
numerosæ. Chartæ sat bene adhæret.
E st quasi P. subulifera minor et tenuior, at me judice speeies
distincta. P lanta sphærosporifera ramulis simpliciusculis fere caret;
in ste rili et capsulifera adsunt, at præcipue in parte superiore, admodum
pauci in te r ramos inferiores sparsi. Ramuli subulati minus quoque
rigidi, et tota planta mollior.
113. P. SUBULIFERA (A g , in Bot. Zeit. 1827 p . 6 3 8 ) cæspite
e rectiusculo subgloboso, fllis a basi articulatis . ecorticatis
subpinnatim decomposito-ramosis ramulisque 'subulatis simp
licibus aut parce divisis, inferioribus patentissimis spinescentibus,
superioribus e rec tiusculis mollioribus, virgatis, siphonibus
ciroiter 1 2 , articulis m ediis diametro sesqui-duplo
longioribus, sphærosporis in ramulis divisis verrucoso-distortis,
keramidiis . . . .
Hutchinsia subulifera Ag. l. c. Sp. Alg. I I . p. 97.
Polysiphonia subulifera Harv. Illustr. in Hook. Journ. I v. 1. p.
301! Man. p. 86. Phyeol. Prit. tab. 227! Zanard Syn. p .82.
P. armata J. Ag. Alg. Med. p. 142. Kütz. Sp. p . 810.
P. ramellosa Kütz. Phycol. gener. p. 431. Sp. Alg. p. 835! (fide
spec, ab ipso deterininatij.
ü tch in sia lesiniforme Nac. Alg. Adr. p . 38 (ex Zanard.).
Exsicc. Wyatt. Alg. Banm. n:o 178! Lloyd. Alg. n:o 278. Crouan
Alg. Fin. n:o 311!
Hab. in oceano atlantico ad oras Galliæ! e t Britanniæ! in
mari mediterraneo! e t adriatico!
è
Cæspes a plexu radicali surgens, subgloboso-expansus, 2—3 usque
6-pollicaris, purpurascens, nunc exsiccatione fuscescens aut nigrescens.
Fila inferne crassitie setæ au t immo crassiora, sursum sensim at parum
attenuata, a basi articulata et eeorticata, subpinnatim decomposito
ramosa, ramulisque insuper brevioribus obsita. Rami conformes,
inferne indivisi, ramulis obsiti, superne ramosi. Ramuli adultiores et
in inferiore parte plantæ obvenientes sunt patentissimi horizontales
immo divaricati, a basi attenuati acuminati rigidiusculi et spinæformes,
simplices au t paucis consimilibus obsiti, lineam ciroiter lo n g i; superiores
et juniore s ramuli sunt magis erecti, molliores et minus conspicue
acuminati, nunc fibrilliferi penicillo roseo aut fuscescente te r minati;
fructiferi ramuli sunt ni fallor magis compositi, subspira liter
torti, at sphærosporas evolutas non vidi, Articuli ubicumque conspicui,
medii diametro plerumque paulo longiores, nunc duplo longiores,
inferiores et ramorum b reviores; sectione transversali vidi siphones
cuneatos 12—13 circa centralem minorem.
Caute a proximis distinguenda ramulis acutioribus et rigidioribus
minusque forsan longis. A P. ramulosa sipbonibus multo paucioribus
et centrali minore tutius dignoscatur.
Specimina, quæ ex oceano proveniunt, sunt Adriaticis plerumque
majora, nunc admodum magna et liabitii aliquantulum dhærsa, nempe
strictìora ramulisque brevioribus fere conicis instructa. Algas m editerráneas
scribeuti, tantum specimen unicum ex oceano ad manus mihi fuit
plantæ, tunc temporis rarissimæ; quod quidem, habitu alienum, diversæ
speciei finxi, et novam speciem plantæ adriaticæ introduxi. Comparatis
vero dein tum originali specimine plantæ in Speciebus Algarum
descriptæ, tum aliis ex oceano provenientibus, forma et habitu minus
diversis, identitatem utriusque speciei agno vi. Tertium ejusdem plantæ
nomen dedit Kiitzing; bujus enim P. ramellosa, see. spec, ab ipso determinatum,
a Giraudy ad Massiliam lectum, in Hb. LeNormand, ad
unguem cum nostra convenit. Adnotare tamen lubet, aliud specimen
in Hb. LeNormand servatum existere, quod ab ipso Kiitzingio ad T rieste
lectum et eodem nomine inscriptum formam sistere peculiarem,
quam cæspite magis intricato et substantia tenacissima fere cornea insignem
ipse quoque ex Dalmatia babeo, ü trum bæc sit varietas,
crescendi modo peculiari (in te r alias algas in tric a ta ) orta, au speeies
distincta, hodie dicere non auderem. — Quid denique sit P. subulifera
Kütz. (Sp. Alg. p. 836) me plaqe fugit, quum suæ speciei artículos
5-sipboneos adscripserit.
114 P. FEROx (J. Ag. Alg. med. p . 143) cæspite (intricato?) fllis
a basi articulatis ecorticatis subdichotomo-decompositis, ramis
patentissimis, ramulisque subulatis simplicibus aut parce
divisis divaricatis interspersis, siphonibus circiter 14, articulis
omnibus diametro brevioribus, f r u c t ib u s ................
; !
ili
' .11
■ i - L I
i! '
'L «
. è l i
!■
'i’
i l