i
»»!■ R
è
I
I
Id
: è ■
i- -
! : i V
i è è l
ü tate cum C. Fucoide Iluds. elucet. Formis colore lætiore inslgnibus
(P. violacea et alï. ) Cerainiuin alloclirouiu institu it Mertens, quod im-
rietatis ad instar suæ S]ieeiei subjunxit Rotli. In Synopsi Algarum
Scandimiviæ Hutchinsia violacea Agardhi eodem modo plures diversas
speeies comprehendit, quin immo P. nigrescente, quasi forma
primaria, constituitui-; articnli admodum breves hoc modo speciei
tnbuiuitur.- Rotliiuni contra, quum articnlos diametro 4-plo longiores
dixeril, potius a vera P. violacea characterem duxisse apparet. Quum
igitur in Systemate Algarum speeies confusæ sub diversis nominibus
proponerentur, nomen H. violaceæ conservatum fuit plantæ, quæ in
dehnitionem a Rotliio datam optime caderet. Qualem hodie speciem
intelhgo, duas fau t si mavis 3) comprehendit formas, unam contractio-
rem et robustiorem in Oceano frequentiorein, alteram diffusam et
tenuissimam, apud nos frequentiorem ; hanc H. violaceara, illara H.
allochroam in Systemate denominavit C. Agardh; iu Speciebus Algarum
differentiam coloris ejusdem speciminis, qualis aliquando obvenit,
nomine allochroi intellectam fuisse, assiimsisse v id e tu r; quod tamen
neque Mertensiiis neque Rothius cum nomine designare voluit, ut
hoc quoque Rothii Catalectas perlegentibus pateat. Utrum H. violacea
Lb. tantiim P. violaceam recentiorum comprehendat, an alias quoque
cum illa confusas nomine intellexerit, dicere non ansim. Ramuli
læro miiltivenosi, quos pinxit, æque bene ad P. nigrescentem ac ad
P. violaceam refe rantur. Specimen a Hoffinanno missuin, nomine Cer.
violacei inscriptum, ad P. nigrescentem certe pertinet. Lyngbyei quoque
ductus icone, Bonnemaisson Hutchinsiam idolaceam ad suam Grain,
Fucoides retulit, veram autem P. violaceam nomine Gr. subulatæ p ro p
o su it; attamen Gr. subulatam Uiicl. diversam esse speciem, suo loco
monui. Quæ in Hook. Br. Fl. a Harvey nomine P. idolaceæ descri-
b itu r speeies, eam non veram esse jam dudum innotuit. Neque ea,
quæ P. violacea ab Algologis Angliæ plerumque niincupatiir forma,
omnmo eadem est, quam H. idolaceam denominavit Agardh; H. allo-
chroæ potius illa respondet, spccimimbus oceani tantum majoribus;
sed formam tenuiorem et diffusam, quam veram H. violaceam Ag.
dixi, quoque nomine P. violaceæ ab Algologis Angliæ missam habeo,
nude illos utramque formam bene conjunxisse edoctus fui.
De formis supra allatis id tantum addere lubet, var. «. forma
frondis et articulorum brevitate ad P. subulatam Duel, accedere; qnin
immo, cum dubio expresso, P. Griffithianam eam plurie s deiiominatain
vidi. Sed jam specimina juvenilia habent stratum corticale admodum
evolutum, quare tantum formam robustiorem P. violaceæ consideran-
dam esse credidi. Ab hac forma specimina ad Tergestum lecta, sub
P. allochroa in Ag. Sp. p. 79 memorata, distinguere non valeo, nisi
ramuli adliuc magis corymbosi essent.
Qiud sit P. violacea et P. allochroa Kütz. me sane fugit In dia-
gnosibiis datis (Sp. Alg. p. 814 et 826} articnlos utriusque 10-sipIio-
neos descripsit, quod certe nec in P. allochroam nec in P. violaceam
quadrat. Specimen vidi ab ipso nomine P. violaceæ. inscriptum, quod
vera P. fibrillosa mihi videtur. P. amethystea (Kütz. Sp. p. 826)
nullo dato charactere a P. idolacea recentiorum distincta adparet;
quod tamen nullo specimine idso dubium mihi manet. Nomine P. amen-
taceæ specimen a Kützingio inscriptum ad P. violaceam a. robustam
proxime accedit. Quod quoque de alio specimine, nomine P. vinosæ
ab ipso inscripto, valere v id e tu r; differt hoc ultimum sta tu ra minore,
quo respectu ciim P. allochroæ a Trieste ab Agardhio memoratis spe-
ciminibiis convenit. An in his speeies propria latcret, sta tura minore,
ramulis forsan densioribus atque articulis brevioribus distinguenda?
mihi tamen cliaracteres sat apparentes non obvenerunt.
67. P. FIBRILLOSA (Lülw. Br. Conf. Syn. p. 86) pyramidata,
pinnatim decomposito-ramosa ramulisque sparsis obsita,
sursum lon g e corticata, apice ramulisque superioribus mollioribus
p enicillatis, inferioribus subulatis rigidiusculis, articulis
4 -sip h on iis, inferioribus corticatis diametro sesqui-
duplo longioribus, superioribus ramulorumque nudis diametro
æqualibus, spbærosporarum ramis toruloso-monili-
formibus, keramidiis ovato-g lob o sis sessilibus.
Conferva fibrillosa Dillw. l. c. tai. Gl! Fl. Dan. tah. 1545.
Hutchinsia fibrillosa Ag. Syn.; Sp. Alg. IL p. 78. Lyngb. Hydr.
p. 113!
Polysiphonia fibrillosa Grev.! Harv. in Hoolc. Br. Fl. II. p. 334.
Man. Ed. 2. p. 87. Phycol. Brit. tab. 302 (excl. syn.)!! Ner. Bor.
Amer. p. 43. Kütz. Sp. p. 827!
P. lasiotricha Kütz. Phycol. gener. p. 423 tab. 49. Sp. Alg. p.
818 (fide spec.!)
Exsicc. Wyatt Danm. n:o 136!
(L Spinifera ramulis magis spinuliformibus.
?P, Carmichaeliana Harv'.
Hab. in oceano atlantico superiore ad littora Europæa a
Baliusia usque ad Angliam meridionalem e t Galliam; ad lit tora
Americana a Te rre-neuve (D e lap y la ie !) ad Rhode Island
' saltem descendens.
Frondes 3—6 pollicares, ambitu pyramidatæ, filo primario inferne
setam crasso au t crassiore, sursum attenuato capillari, nunc fere in-
dh'iso sed ramis conformibus obsito, nunc in ramos quosdam majores
divìso, qui dein novis a lternis ramis instructi sunt. Rami minores
penicillos laterales efficiunt, ramulis mollibus obtusioribus constitutos.
Ramuli insuper breviores laterales proimniunt, in juvenili pianta et
ramis superioribus in te r ramos majores interspersi, in caule plantæ
il
è i ; "
■Jiit