li *1
|! 11
, i; i
M L
M
Dasya Kiitzingiana Bìasolett. in Idnnæa 1837 tah. V i l i et IX!!
Kiitz. Phyc. gen. \ah. 51. fig. 1 - 4. Sp. p . 796! Zanard. Syn. p . 65!
Dasya Baillowiana Mart. sec. Mont. I. c. Mont. Canar. p . 165.
Zanard. Syn. p . 65. Cellul. Venet. p . 33!
Bailloiiviana sen Fucus colore violaceo cet. Grisel. (ful. Zanard.)?
Ceramium penicillatum Bertol. (sec. Mont.).
Hab. in mari adriatico ad littora Ita liæ .(Ip se !) et Dalmatiæ!
in mari mediterraneo ad littus galloprovinoiæ (se c . Montagne);
in oceano atlantico ad littus Cauariæ (Despreaux) e t Americæ
foederatæ (Torrey! Hooper! B a iley ! c et.).
Dasyæ villosa; ita proxima, ut, quæ in illam, ea quoque in D. elegantem
quad re t descriptio, bis exeptis: D. elegans v idetur magis gelatinosa,
quare caulis in rugas collabitur et difficilius reviviscit. Stichidia
sunt quoad formam et adspectum paulo diversa; nempe juvenilia
et sphærqpporis in stru c ta su n t anguste lancoidea, cellulisque corticalibus
ita laxis constituta, u t plus minus hyalina adpare an t; effoeta
p ro lo n g an tu r (u t in toto genere norma sit), evadunt lineari-lancoidea
in acumen sensim et longe a tten u a ta ; cellulæ corticales sunt plures
et densius dispositæ quam in p arte sphærosporifera, atque plures in-
a rticulos conjunctæ, at singulæ parum longiores quam latæ, granula
minuta æmulantes, ita laxæ ut tubus articulatus centralis stichidii
translucens conspiciatur. Filum, quod stfchidium juvenile sustinet, articulis
brevioribus (diametro circiter æqualibus) in D. villosa constare
mihi adparuit. S tru c tu ra anatomica frondis quoque diversa, si quid video ;
in D. villosa sunt cellulæ pericentrales 5 majores, et in ad ultiore frondis
parte adhuc conspicuæ; in D. elegante stratum corticale magis evolu
tum majorem partem occupât, ita ut ægrius conspiciantur cellula;
pericentra le s; (u trum in D. elegante 5 sint, an tantum 4, pro certo
affirmare non audeo).
De synonymis plurimis allatis dubia nulla. Plurimi quoque de
nomine, sub quo plantam volunt designatam, hodie conveniunt; dissentiunt
tantum hoc respectu præcipue quidam Itali, nomini diu obsoleto
Grisellinii ju ra prio rita tis vindicare molientes. Icon Grisellinii
non vidi; verba ipsius, colorem violaceum et plantam pennas minutis-
simas æmulantem, in Dasyam elegantem non optime quadrare, cuique
patet. Ipsum nomen, si genericum, in ep tum ; si specificum, male cum
Fuco conjunctum fuisse, apparét. Adanson, qui nomen quasi genericum
adoptavit, plantæ vesicas penicillo filorum termina ta s tribuit, quod
Sporochnum quoddam multo potius quam Dasyam indicare suspicor.
Gmelin, denique, qui nomen specificum fecit. Fuco Baillovianæ substantiam
tenacem et colorem olivaceo-viridem adjecit. Color autem
olivaceo-viridis et substantia tenax sint forsan cbaracteres Sporochni
cujusdam, Dasyæ non item. Intermediam quoque descripsit Gmelin
in te r duas speeies, quarum una certa, alte ra dubia Sporochni speeies
existimata fuit. Quæcumque ig itu r sit pian ta Grisellinii, quæabAd a iisonio
et Gmelino describitur, eam nullomodo Dasyam spectare, satis
patere puto. Quæ si ita sint, nullam piane causam video, cur post-
habito nomine apto et a iilurimis sine hæsitatione xisnrpato, aliud an-
tepouerent, ipsa vetustate ineptum, significalione dubium, synonymis
denique male ei trib u tis diversissimas simul amplectens. Quod contra
Zanardinium dictum volui, qui antecessores carpit, quod, ju re p rio rita tis
læso, nomina nova plantæ trib u e ru n t.
34. D. VILLOSA (Harv. in Lond. Journ. Bot. H I . p . 4 33) te r e tiuscula
vage pinnatim ramosa, tota corticata densissime
p en ic illa to -v illo sa , keramidiifera n u d a , penicillorum filis
quoquoversum a cortice exeuntibus a basi monosiphoniis
tenerrimis dichotomis articulatis demum stichidiiferis, stich
id iis fertilibus farctis o vato-lancoideis, effoetis ovalibus
mucronatis articulato-cellulosis, c e llu lis diametro triplo lon gioribus,
keramidiis in ramo brevi obliquis rostratis.
Dasya villosa Harv. l. e. Ner. Austr. p . Gl tah. X X !! Fl. Tasm.
p . 302! Mar. Bot. of West. Austr. n:o 113! Kiitz. Sp. Alg. p . 7961 Sond.
Pl. Muell. p . 702!
Excicc. Harv. Alg. Austr. n:0 218.
Hab. in oceano australi ad oras Tasmanniæ (Gunn! Harvey 1)
Frons 1—2-pedalis, inferne usque pennam corvinam crassa, vage
pinnatim ramosa, ramis au t simpliciusculis elongatis flagelliformibus,
au t iterum nova s,erie ramorum obsitis, juveuilis et stichidiifera tota
(infima p a rte caulis et ramorum majorum excepta) villosa, keramidiifera
nuda aut apice tantum penicillata. Ramuli, qui penicillis suis
densissimis diametro frondis multiplo longioribus frondem villosam
reddunt, sunt siue ordine apparenti nati, a cellulis corticalibus exeuntes,
quoquoversum patentes, plurimi a basi monosiphonii, aliis ra mum
novum formantibus ab hoc egredientibus, axillis acutissimis dichotomi,
sursum sensim attenuati, Callithamnion minutum æmulantes,
in tra tubum pellucidum endochroma coloratum articulatum foventes,
tenerrimi et levissimo aquæ motu fluctuantes; articuli infimi et juveniles
breviores, superiores usque 4- 6-plo diametro longiores. Stichidia
in te r fila penicillata evoluta et in ramulo horum, brevioribus a rticulis
constituto, termina lia ; juvenilia et sphærosporis farcta sunt ovato
lancoidea, cellulis dense aggregatis constantia; effoeta prolongantur,
magis ovalia evadunt acumine angustiori superata, cellulis corticalibus
cylindraceis, diametro 3—4-plo longioribus, in articulos subregulares
conjunctis, plurimis, a superficie 12—15 in singulis articulis conspicuis.
Keramidia in ramo brevi infra apicem oblique sessilia et hoc
modo pedicello inarticula to suffulta, urceolato-ovata, carpostomio elongato
acuminata. Frous tota penicillis exceptis corticata, cellulis corticalibus
cylindraceis in lineas dichotomas au t anastomosantes densas per
superficiem frondis dispositis; sectione transversali vidi siphones periè
ili
I
r